Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή που παράγει ουσιώδη παιδαγωγία στα παιδιά. Ο Χριστός γεννιέται και η καρδιά μας ετοιμάζεται να γίνει δεκτική στη Θεία συγκατάβαση, με τρόπο που θα δώσει ελπίδα, προσμονή στο μεγάλο γεγονός, πραγματική χαρά πέρα από την πρόσκαιρη κοσμικότητα, βίωση ουσιαστική σε αυτό το μυστήριο που επιτελείται. Η οικογένεια την παραμονή των Χριστουγέννων οφείλει να προετοιμαστεί και να αναστοχαστεί στα γεγονότα της Γέννησης του Ιησού. Πώς όμως αυτό θα γίνει πρακτικά και θα έχει αποτέλεσμα;
Νικόλαος Ταμπουρέας Εκπαιδευτικός, παιδαγωγικός σύμβουλος.
1. Η ανάγνωση Χριστουγεννιάτικων διηγημάτων ή των ιστορικών γεγονότων της Γέννησης του Θεανθρώπου, (προσαρμοσμένα στην ηλικία των παιδιών μας) πρέπει να είναι προτεραιότητα για την κατανόησή τους από τα παιδιά. Την παραμονή, επίσης, μπορούμε να δούμε σχετικό υλικό όπως μια ταινία ή ένα ντοκιμαντέρ των δεδομένων της Γέννησης. Τα παιδιά μας πρέπει να κατανοήσουν, έστω και πρωτογενώς, πως η οικογένεια ετοιμάζεται για τη γέννηση ένος ξεχωριστού βρέφους…
2. Η περίοδος αυτή των γιορτινών ημερών έχει υποχρεώσεις προετοιμασίας του γιορτινού τραπεζιού, των δώρων,του στολισμού του σπιτιού.Αυτά όμως δεν θα πρέπει να είναι οι προτεραιότητες μιας οικογένειας και να την απορροφούν τόσο πολύ. Αντίθετα η επίσκεψη σε κάποιον που είναι μόνος, η ανακούφιση κάποιου που πάσχει, το δόσιμο χαράς σε παιδιά που πένονται, οι επισκέψεις που εμπράκτως προσφέρουν αγάπη, πρέπει να είναι πρωταρχικές και αφετηριακές δράσεις μιας οικογένειας. Τα παιδιά με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουν να αξιοποιούν τον χρόνο για τον συνάνθρωπο και να ιεραρχούν τη σπουδαιότητα της προσφοράς. Άλλωστε ,μεγαλύτερη χαρά έχει να δίνεις.
3. Η συμμετοχή στη χαρά της Γέννησης περνάει μέσα από τα σπλάχνα της Εκκλησίας. Η Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία είναι το σημείο που συναντιέται ο ουρανός με τη γη. Οι υπέροχοι βυζαντινοί ύμνοι, η ιλαρότητα και η γλυκύτητα του ναού μέσα στο θαλερό φώς των κεριών, είναι το καρδιακό συναπάντημα των παιδιών μας στην αναμονή μιας Γέννησης που γεννάει την όντως Ελπίδα…
4. Και ύστερα το γιορτινό τραπέζι. Μια ευκαιρία μετοχής όλης της οικογένειας αλλά και του απλώματος της ζεστής καρδιάς σε όποιον χωράει! Παλαιότερα στην ελληνική ύπαιθρο οι οικογένειες καλούσαν στο γιορτινό τραπέζι τους μοναχικούς της ζωής. Το θεωρούσαν αδιανόητο να τους βρει η Γέννηση του Χριστού, μόνους. Πώς έκλεισαν οι καρδιές μας, έκτοτε; Πώς στερέψαμε από ανθρωπιά;
5. Τα καινούρια δώρα των παιδιών είναι μοναδική ευκαιρία να προσφέρουν τα παιδιά και τα παλιά παιχνίδια που δεν παίζουν πλέον, σε στέγες παιδιών που έχουν ανάγκες. Παιχνίδια σε καλή κατάσταση που δεν προσφέρονται, είναι παιχνίδια που δεν έχουν ολοκληρώσει ¨ τον κύκλο τους¨!
6. Τέλος, κυρίως τις γιορτινές ημέρες, οφείλουν οι γονείς να λειτουργούν με επίγνωση πως άλλο πράγμα είναι οι ανάγκες των παιδιών και άλλο οι επιθυμίες. Οι χαρές της οικογένειας να μην εδράζονται στο καταναλωτικό μοντέλο των ΜΜΕ αλλά στην ουσιώδη σχέση της χαράς με την αυτάρκεια όσων πραγματικά χρειάζονται.
Έχει επιστημονικά αποδειχτεί μέσα από έρευνες, πως η στενοχώρια και η έλλειψη νοήματος τις γιορτές που νιώθουν αρκετοί ενήλικες, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη στρεβλή βίωση των εορτών όταν ήταν παιδιά. Ας μην επιτρέπουμε την έλλειψη αυτή στις επόμενες γενιές! Τα παιδιά μας ας θέτουν βάσεις πραγματικής χαράς και ας νοηματοδοτούν την κάθε ηλικία τους με το απαύγασμα των πράξεών τους!
Ακολουθείστε το iPaidia στο Google News
