Το παιδί τα “χάνει” την ώρα του μαθήματος.Τι κάνουμε? (της Βάσως Μηρτσέκη)

Πολλές φορές παρακολουθώ τους μαθητές μου στα διαλείμματα ή όταν παίζουν ακόμα και όταν χαλαρώνουμε στην τάξη..΄Εξυπνα παιδιά,ζωηρά ,που δεν “κολλάνε”να πουν τη γνώμη τους ,να υπερασπιστούν την άποψή τους κι όμως είναι στιγμές που αυτά τα ζωηρά παιδιά τα ..χάνουν και κολλάνε..Είναι η ώρα της εξέτασης του μαθήματος. Συνήθως το μάθημα γίνεται με ερωτήσεις ,τους δίνεις εννοιολογικούς χάρτες(σχεδιαγράμματα) ,τους μαθαίνεις να κρατάνε σημειώσεις και πολλές φορές ανοίγεις συζήτηση ρίχνοντας την ερώτηση “αν δεν γινόταν αυτό τι θα συνέβαινε”και τότε τα παιδικά χέρια υψώνονται να σου πουν την άποψή τους.

Το μεγάλο θέμα είναι όμως είναι ότι τα παιδιά αντιμετωπίζουν ένα μεγάλο πρόβλημα όταν μετά που τους απευθύνεις το λόγο και πρέπει να σου απαντήσουν δένεται η γλώσσα τους κόμπος,τα ξεχνάνε όλα και εσύ τα παρακολουθείς να τρίβουν τα χεράκια τους ή να κοκκινίζουν ή ακόμα και να κάνουν σπασμωδικές κινήσεις(πχ να απευθύνονται στον απέναντι συμμαθητή τους που είπε κάτι ,ή να λένε βάζοντας το χέρι στο πρόσωπο “κυρία το ξέρω αλλά το ξέχασα.”και να χαμογελάνε ταυτόχρονα )προσπαθώντας να αποπροσανατολίσουντην κουβέντα ..Εκεί αναρωτιέσαι αν πρέπει να τα βοηθήσεις ,να τους πεις μια λέξη για να ξεκολλήσουν ή να τα αφήσεις μόνα τους να βρουν το ρυθμό τους γιατί ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΝΑ ΑΠΑΝΤΑΝΕ ,ΝΑ ΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΣΕ ΣΟΒΑΡΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ.. Αλλά δεν αντέχεις να τα βλέπεις να υποφέρουν..Ξέρεις ότι έχουν διαβάσει ότι δεν είναι μαθητές/τριες αμελεις αλλά κάπου κάτι υπάρχει πίσω στο μυαλουδάκι τους που τα μπλοκάρει..ΚΑΙ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ

Κάπου κάπου, παρόλο που δεν μου αρέσει η παπαγαλία, βάζω τα παιδιά να μάθουν το κείμενο όπως το λέει μέσα(εξάσκηση για το Γυμνάσιο το λέω,γιατί ακόμα συμβαίνει αλλά δεν είναι επί της παρούσης να μιλήσω για το θέμα) και εκεί να σου εμφανίζεται ο κύριος “γλωσσοδέτης”.Κάπου μέσα σε αυτό το μπλοκάρισμα θυμήθηκα ..εμένα..Και γω στο δημοτικό τότε που η παπαγαλία ανθούσε ,αντιδρούσα κάπως έτσι..Τα έχανα..Αλλά έμαθα να το κοντρολάρω..Να το ελέγχω..Σιγά σιγά..ΑΛΛΆ έμαθα.. Αυτό το έχω πει και στους μαθητές μου .Το να ακούν ότι και η δασκάλα τους έχει περάσει αυτό το στάδιο,ΕΊΝΑΙ ένας από τους τρόπους που μπορεί να τα βοηθήσει να το ξεπεράσουν .. Όμως υπάρχουν και άλλα..Μπορεί να φέρει χαμόγελο στα χείλη των μεγάλων αυτό που θα διαβάσετε παρακάτω, αλλά πιστέψτε με αξίζει να το δοκιμάσετε και θα δείτε τη διαφορά.. ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΟΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ(ΕΞΕΤΑΣΗ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ)

Αφήστε το παιδί να διαβάζει μπροστά σε έναν… καθρέφτη..’Οσο περίεργο και να φαίνεται είναι η πιο αποδοτική μέθοδος..Στην αρχή μπορεί να κάνει κάποιες κινήσεις βλέποντας τον εαυτό του ή και να αφαιρείται ακόμα..Εκεί επεμβαίνετε εσείς και το επαναφέρεται πίσω..ΠΡΟΣΟΧΗ..Δεν είστε κοντά του όταν δοκιμάζει να μιλήσει στον καθρέφτη.Το ίδιο το παιδί νιώθει άβολα με αυτό ,οπότε δεν χρειάζεται να αυξήσουμε το άγχος του..Αφήστε το μόνο στο δωμάτιο που έχετε τον καθρέφτη και απλά κάπου κάπου κάντε έναν έλεγχο..Μόλις μάθει το μάθημα ,μόλις καταλάβει τι λέει το κείμενο που κρατάει στα χέρια του, πάρτε του το βιβλίο και ζητήστε του να γυρίσει πάλι και να βλέπει τον εαυτό του λέγοντας το μάθημα όπως το έμαθε ή κάντε του ερωτήσεις αν τυχόν το δείτε να κολλάει..Αλλά πάντα μπροστά στον καθρέφτη και να κοιτάει τον εαυτό του…Σε αυτό το στάδιο τα παιδιά νιώθουν ακριβώς όπως όταν εξετάζονται από τον δάσκαλο ή τον καθηγητή τους..Μην κολλήσετε τόσο στο περιεχόμενο των απαντήσεων Στην αρχή αποφύγετέ το αυτό..ΤΙΣ πρώτες φορές, αποδεδειγμένα θα κάνει λάθος..ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΑΕΙ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ…Σιγά σιγά το παιδί θα αποκτήσει έλεγχο των μορφασμών του,των κινήσεων και θα παρατηρήσει και πως αντιδρά στα σημεία που δεν έχει κατανοήσει τι λέει το μάθημα κάτι που θα το βοηθήσει να πάρει τα σημεία της ύλης που δεν κατανόησε από την αρχή και να τα εμπεδώσει..Το αποτέλεσμα θα είναι να αλλάξει τελείως η σωματική του στάση απέναντι στο δάσκαλο ή στον καθηγητή που τον εξετάζει και να αποκτήσει αυτοπεποίθηση..

ΠΡΟΣΟΧΗ..Το χρονικό διάστημα δεν θα πρέπει να είναι κάτω από ένα τέταρτο .(από το διάβασμα μέχρι τον αυτοέλεγχο ).Αν το παιδί προσπαθήσει να φέρει αντίρρηση μην του επιτρέψετε να σταματήσει την άσκηση..Εμψυχώστε το και πείστε το ότι πρέπει να το κάνει για τον εαυτό του πάνω από όλα.Πείτε του να το δει(όπως το είπα και γω στην τάξη ) σαν παιχνίδι ρόλων όπου υποδύεται έναν αγαπημένο του ήρωα που πρέπει να μιλήσει στο κοινό του σε ένα συνέδριο με πολλά φώτα ,να τους συνεπάρει με τα λόγια του και τις γνώσεις του και πρέπει να το κάνει με όσο το δυνατόν καλύτερο τρόπο..Εξηγήστε τους ότι και η στάση του σώματος ,όπως και οι κινήσεις μας (τους έχω μιλήσει και για αυτό)αποδεικνύει πολλά για μας σαν άτομα και σαν χαρακτήρες . Στα τόσα χρόνια διδασκαλίας παιδιά που αντιμετώπιζαν το πρόβλημα αυτό και δεν έγινε καμία προσπάθεια να το ελέγξουν ,εντάθηκε περισσότερο αυτή η δυσκολία στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση με αποτέλεσμα να μη συμμετέχουν στα μαθήματα (προφορικά)να γίνονται απόμακρα και τέλος να μη μπορούν να αντιμετωπίζουν τους άλλους όταν ερωτήσεις απευθύνονταν σε αυτούς..ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ είναι να αποκτήσει το παιδί σαν μαθητής αυτοπεποίθηση.. Αν το παιδί σας σάς λέει ο δάσκαλός του ότι “κολλάει “παρόλο που φαίνεται ότι ξέρει το μάθημα ,όσο περίεργο και αν σας φαίνεται ,σκεφτείτε μήπως κρύβεται πίσω από αυτό πρόβλημα αυτοπεποίθησης που το κάνει να “κουμπώνεται”μπροστά στους συμμαθητές του και στους εκπαιδευτικούς και βοηθήστε το να το ξεπεράσει..

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ για την μετέπειτα πορεία του..

Β.ΜΗΡΤΣΕΚΗ