Πολλές φορές, σκέφτομαι ότι δεν είμαι αρκετή. Δεν είμαι μια αρκετά καλή μαμά, μια αρκετά καλή σύζυγος, μια αρκετά καλή φίλη ή μια αρκετά καλή ιδιοκτήτρια επιχείρησης. Δεν είναι και πολύ ευχάριστο να αισθάνεται κανείς έτσι. Έχω τρία παιδιά κάτω των 6 ετών, ένα βουνό ρούχων που αγγίζει το ταβάνι, αμέτρητα εισερχόμενα αναπάντητα email που είναι σαν να στέκονται εκεί για να μου θυμίζουν την ανεπάρκειά μου.
Απόδοση Έλενα Θάνου
Όλα αυτά μαζί με κάνουν να νιώθω απογοητευμένη από τον εαυτό μου κι αυτό το αίσθημα ότι δεν είμαι αρκετή με τυλίγει σε ό,τι κάνω και νιώθω να με πνίγει. Κι εκείνη ακριβώς τη στιγμή, αντικρίζω τα παιδιά μου. Τα ευτυχισμένα, ανέμελα παιδιά μου, που με κοιτάζουν πάντα στα μάτια με τέτοια χαρά και αγάπη στα πρόσωπά τους που μου κόβεται η ανάσα. Και λέω, δεν μπορεί, κάτι θα έκανα κι εγώ καλά γι’ αυτά τα παιδιά.
Τι θα ήθελα να πω στην κόρη μου
Μερικές φορές έχω επίγνωση για το πώς φαίνομαι. Τα ρούχα μου είναι παλιά και σίγουρα δεν ακολουθούν την τελευταία λέξη της μόδας. Δεν έχω κόψει τα μαλλιά μου για μήνες. Αλλά σε βλέπω να περνάς ώρες με ευχαρίστηση δοκιμάζοντας τα ρούχα και τα παπούτσια μου, και όταν κοιτάς το είδωλό σου στον καθρέφτη, ολόκληρη ντυμένη, χαμογελάς και λες, «μοιάζω αρκετά σαν μαμά.» Για σένα, είμαι αρκετά όμορφη. Μερικές φορές φοβάμαι ότι έχω γίνει λίγο βαρετή. Δεν έχω συναρπαστικές ιστορίες να σου αφηγηθώ, όταν όμως επισκέφτηκα το σχολείο σου για να μιλήσω στην τάξη σου για τις θαλάσσιες χελώνες, σε έβλεπα να φουσκώνεις από υπερηφάνεια, καθώς με σύστηνες στους συμμαθητές σου κι αυτό ήταν μεγάλο δώρο για μένα.
Τι θα ήθελα να πω στο νηπιαγωγάκι μου
Είναι φορές που νομίζω ότι έχω χάσει λίγη από την τόλμη μου. Εκτός από μερικές φορές, όπως τις προάλλες που στάθηκα απέναντι στον δάσκαλο κολύμβησης που ήθελε να σε βουτήξει κάτω από το νερό με το ζόρι, ενώ δεν ήσουν σίγουρος ότι θέλεις να το κάνεις και σε ένιωσα να χαλαρώνεις και να αφήνεσαι με ανακούφιση στην αγκαλιά μου, ενώ εκείνη γούρλωσε τα μάτια της από το «θράσος» μου και ευτυχώς απομακρύνθηκε.
Για αυτά και αρκετά ακόμα, νιώθω πως με έχεις στο μυαλό σου σαν έναν σούπερ ήρωα. Μερικές φορές εύχομαι να καταλάβαινα περισσότερα από αυτά που θες να μου πεις και που σκέφτεσαι. Αλλά, συχνά, διαβάζω μέσα από τα ξεσπάσματά σου όλα όσα περνάνε από το νου σου και στο τέλος βλέπω ότι η αγάπη σου για μένα να υπερνικά τα πάντα κι αυτό είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή μου ακόμα κι αν δεν τα καταφέρνω πάντα τόσο καλά.
Τι θα ήθελα να πω στο μωρό μου
Μερικές φορές αισθάνομαι ένοχη που δεν μπορώ να σου δώσω την ίδια προσοχή που έδωσα στα δύο μεγαλύτερα αδέρφια σου. Οτιδήποτε φοράς και με οτιδήποτε παίζεις, δεν είναι δικό σου, αλλά μεταχειρισμένο. Όταν όμως γλιστράω ένα από αυτά τα μεταχειρισμένα αρκουδάκια, πάνω από το κεφάλι σου και γαργαλάω την κοιλιά σου, εσύ χαχανίζεις με καθαρή, απλή ευτυχία. Για σένα, η οικογένειά μας είναι ακριβώς αυτή που θα έπρεπε να είναι γιατί σου δίνει αγάπη. Μερικές φορές εύχομαι το σώμα μου να φαινόταν όπως ήταν πριν από τη μητρότητα, να μπορούσα να χάσω ακριβώς αυτό το τελευταίο κομμάτι του βάρους που πήρα χάρη σε σένα, δεν θα πω εξαίτιας σου. Όμως, δεν παραπονιέμαι, όπως δεν παραπονιέσαι κι εσύ και το μόνο που ζητάς από μένα είναι γλυκόλογα, παιχνίδια και ατελείωτες αγκαλιές. Γιατί για σένα, είμαι «το σπίτι σου» κι αυτό μου λέει ότι κάτι κατάφερα τελικά.
Κάθε πρωί που μαζευόμαστε στην κουζίνα, σκέφτομαι πως ίσως δεν είμαι αρκετά καλή μαμά, σύζυγος, ή φίλη. Μετά όμως κοιτάζω τα παιδιά μου που κουνάνε τα πόδια τους κάτω από το τραπέζι γελώντας, ήρεμα και ανέμελα, καθώς τρώνε τα δημητριακά τους, και ξέρω ότι γι’ αυτά είμαι αρκετή. Κι αυτό είναι και για μένα αρκετό, αν όχι τα πάντα.