Βασικά στοιχεία για τη Νεανική Κατάθλιψη Το ενδιαφέρον για την ψυχική υγεία των εφήβων και των νεαρών ενηλίκων έχει αυξηθεί κατακόρυφα την τελευταία δεκαετία, διότι έγινε αντιληπτό ότι 3 περίπου στους 10 νέους ηλικίας 15-25 είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένοι ψυχολογικά.

Η κατάθλιψη και οι αγχώδεις διαταραχές είναι τα πιο κοινά προβλήματα αυτής της ηλικίας. Στην Ελλάδα περίπου το 5% των νέων παρουσιάζει μέτριας βαρύτητας κατάθλιψη και το 1,5% σοβαρή κατάθλιψη, αριθμοί διόλου ευκαταφρόνητοι. Πολλοί περισσότεροι νέοι παρουσιάζουν καταθλιπτική συμπτωματολογία χωρίς ωστόσο να εμφανίζουν και τα υπόλοιπα συμπτώματα του καταθλιπτικού συνδρόμου.

Κλινικά, ο όρος κατάθλιψη αναφέρεται σε μια ομάδα συμπτωμάτων και συμπεριφορών που σχετίζονται με μεταβολές στους εξής τομείς:

Αλλαγές στην Διάθεση (έντονη θλίψη ή στενοχώρια και στους εφήβους συνεχή εκνευρισμό ή ευερεθιστότητα)

Αρνητική εικόνα για τον εαυτό (σκέψεις ότι είναι «ανίκανος», «άχρηστος» ή «αποτυχημένος»), τους άλλους («έχουν υπερβολικές απαιτήσεις», «δεν νοιάζονται για μένα») και το μέλλον (το μέλλον είναι «μαύρο»)

Αλλαγές στο επίπεδο και το είδος των δραστηριοτήτων (κοινωνική απόσυρση, αδράνεια, μείωση των ενδιαφερόντων, παραμέληση σχολείου ή σπουδών, παραμέληση της εμφάνισης

Διαταραχές σε σωματικές λειτουργίες και σωματικά συμπτώματα (υπερβολική κόπωση και ατονία, διαταραχές στον ύπνο, ελάττωση της όρεξης για φαγητό με επακόλουθη απώλεια βάρους, μη ειδικοί πόνοι στην κοιλιά ή αλλού και πονοκέφαλοι).

Όλες αυτές οι αλλαγές προκαλούν τελικά σημαντική έκπτωση της λειτουργικότητας στο προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο συμπεριλαμβανομένων των υποχρεώσεων του νέου στο σχολείο ή στις σπουδές του.

Η αιτιολογία της κατάθλιψης είναι πολύπλευρη και περιλαμβάνει τόσο γενετικούς – βιολογικούς παράγοντες, όσο και ψυχοκοινωνικούς.
Γράφει ο Επίκουρος Καθηγητής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Πέτρος Σκαπινάκης.