Ένα από τα πράγματα που χρειάζεται να υποσχεθείτε στον εαυτό σας και στα παιδιά σας είναι ότι δεν θα τα διορθώνετε δημόσια.
Γουαίην Ντύερ ψυχολόγος-ψυχοθεραπευτής
Σε κανέναν δεν αρέσει να τον διορθώνουν μπροστά στους άλλους. Τα παιδιά που υφίστανται αυτή τη μεταχείριση, πολύ σύντομα αναπτύσσουν διστακτικότητα στο να μιλήσουν, φοβούμενα, ότι θα γελοιοποιηθούν. Ο φόβος αυτός εκδηλώνεται όταν το παιδί αρνείται να δοκιμάσει νέα πράγματα, να πει τη γνώμη του, να υποστηρίξει κάτι.
Ο γονιός που διορθώνει συνεχώς τα γραμματικά λάθη του παιδιού, που του θυμίζει συνεχώς ότι δεν έχει περιγράψει σωστά τα πράγματα, που του λέει μπροστά σε ξένους ότι δεν έχει λογαριάσει σωστά μια τιμή, δημιουργεί μια ένταση αποφυγής και προκαλεί στο παιδί συναισθήματα θυμού και μνησικακίας. Αν νομίζετε ότι είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο για το καλό του παιδιού σας, τότε φροντίστε να του θυμίζετε τα σφάλματά του όταν δεν βρίσκεται μπορστά σε άλλους. Ο άνθρωπος που αντιμετωπίζει έναν διαρκή έλεγχο και που ξέρει ότι, όπου κι αν βρίσκεται, θα τον μαλώσουν, σύντομα χάνει το σεβασμό του απέναντι στο πρόσωπο που τον μαλώνει και τελικά καταλήγει να αποσύρεται από την επικοινωνία.
Σε κανέναν δεν αρέσει να τον διορθώνουν μπροστά στους άλλους. Μην το ξεχνάτε αυτό και μην το κάνετε με τη δικαιολογία πως ξέρετε τι είναι καλύτερο για τα παιδιά σας. Είναι καλύτερο να είστε φίλοι μαζί τους, κι αν νομίζετε οτι πρέπει να τα βοηθήσετε, διορθώνοντάς τα, τουλάχιστον κάντε την παραχώρηση να τα διορθώνετε ιδιωτικά. Και, φυσικά, οφείλετε να απαιτήσετε την ίδια παραχώρηση και για σας.
Η δημιουργία ενός ανοιχτού, ελεύθερου περιβάλλοντος απαλλαγμένου από επικρίσεις που τόσο συχνά τραυματίζουν τις σχέσεις μεταξύ γονιών και παιδιών, είναι το κλειδί για να βοηθήσετε τα παιδιά σας να αντιμετωπίσουν με μυαλό ανοιχτό και προβληματισμένο τη ζωή, αντί να κλείνονται και να φοβούνται το άγνωστο.
Ο Γκαίτε, ένας από τους πιο δημιουργικούς στοχαστές και φιλοσόφους όλων των εποχών, μας προσφέρει μια πολύ επιτυχημένη «συνταγή» πάνω στους τρόπους που μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να υποδέχονται με χαρά την αλλαγή και να αναζητούν το άγνωστο. «Αντιμετώπισε τους ανθρώπους όπως είναι, και θα τους δεις να μένουν ίδιοι. Αντιμετώπισέ τους σαν να ήταν ήδη αυτό που μπορούν να γίνουν, και θα δεις ότι τους βοηθάς να γίνουν αυτό που είναι ικανοί να γίνουν».
Αντιμετωπίστε τα παιδιά σας, σαν να είχαν φτάσει κιόλας στην ολοκλήρωση και στο μεγαλείο τους, σαν ανθρώπους χωρίς όρια που υποδέχονται με χαρά την αλλαγή και δεν φοβούνται το άγνωστο. Αν επιμείνετε σε αυτή τη στάση, στο τέλος τα παιδιά σας θα γίνουν πραγματικά αυτό που ονειρεύτηκαν να γίνουν.
Απόσπασμα από το βιβλίο: Τι θέλετε αλήθεια για τα παιδιά σας;