Ο δάσκαλος με παρατηρεί που με δυσκολία και κομπασμό αντιμετωπίζω την επίλυση της άσκησης.

Μαρία Σκαμπαρδώνη, δημοσιογράφος

Μπροστά στους συμμαθητές στέκω μουδιασμένη, το χέρι μου δεν κατευθύνεται να γράψει τη λύση της εξίσωσης στον πίνακα, η μνήμη δε βοηθάει, το μυαλό αδρανεί.

Δεν τα πάω καλά με τα Μαθηματικά, η αλήθεια είναι αυτή. Την ώρα του μαθήματος, σκέφτομαι πάντοτε το λύω, τους κανόνες να γράψω μία καλή έκθεση, γεννημένη για Θεωρητική σου λέω.

Φοβάμαι μην εκτεθώ, μη γίνω ρεζίλι και φανώ ότι δεν έχω διαβάσει.
Να βγω αργόστροφη, ότι δυσκολεύουμαι να λύσω μία εξίσωση; αφού δεν είναι εκεί η κλίση μου, δεν μπορώ να κατανοήσω τον μαθηματικό κόσμο. Μεταξύ μας, δε θέλω και ιδιαίτερα..

Δάσκαλε μη με μαλώσεις αν δεν μπορώ να αντιληφθώ σωστά τα μυστικά επίλυσης της άσκησης.
Μπορεί να θέλω λίγο παραπάνω χρόνο, να έχω διαφορετικό τρόπο αντίληψης, να έχω ταλέντο σε άλλο μάθημα.

Δάσκαλε μη μου φωνάζεις και μη βιαστείς να με στοχοποιήσεις ως αδιάβαστη, τεμπέλα, μαθητή που δεν τα ‘παίρνει.
Θέλω το χρόνο μου, ίσως έχω ανάγκη να με εμπνεύσεις περισσότερο, μπορεί να θέλω διαφορετικό τρόπο να διδαχτώ και να σαγηνευτώ από τη μαθηματική γοητεία.
Ίσως πρέπει το μάθημα να με γοητεύσει, να μη το βλέπω με φόβο, να με εμπνεύσει με όλη τη μαγεία που ενδεχομένως περιέχει.
Μη με μαλώνεις δάσκαλε, θα με ξεκλειδώσεις στο λαβύρινθο της σκέψης που απαιτεί η επίλυση μίας εξίσωσης που για το δικό μου μυαλό φαντάζει τόσο δύσκολη.
Μη με μαλώνεις δάσκαλε. Η γνώση είναι ταξίδι, είναι χαρά και πρέπει να εμπνέεται η αγάπη για τη μελέτη, όχι να επιβάλλεται..