Η μυστική γλώσσα των νηπίων

* Δεν σας κοιτάει στα μάτια

Μετάφραση: «Ντρέπομαι»

Όταν τα μωρά αποστρέφουν το βλέμμα τους, σας λένε ότι χρειάζονται ένα διάλειμμα από το να είναι το κέντρο της προσοχής. Αλλά περίπου στα δυο του χρόνια, το μικρό σας αναπτύσσει την ικανότητα για αυτοσυνείδητα συναισθήματα, όπως η ντροπή. Όταν ένα μικρό παιδί αρνείται να σας κοιτάξει, σημαίνει ότι καταλαβαίνει ότι οι πράξεις του μπορεί να σας απογοήτευσαν.

Η αντίδρασή σας: Παραδεχτείτε ότι αυτό που έκανε το μικρό σας ήταν λάθος, με απλές και σύντομες προτάσεις – «Δεν σκίζουμε βιβλία», «Ποτέ δεν σπρώχνουμε» – και προσφέρετέ του έναν τρόπο για να διορθώσει αυτό που έκανε, όπως να κολλήσει για παράδειγμα τη σκισμένη σελίδα, ή να αγκαλιάσει τον φίλο του που κλαίει. Θέλετε να το κάνετε να καταλάβει ότι όλοι κάνουν λάθη κάποιες φορές και είναι σημαντικό να παίρνει μέτρα ώστε να διορθώσει τη ζημιά.

* Θέλει να πάρει όλα του τα κουκλάκια μαζί του στο κρεβάτι

Μετάφραση: «Φοβάμαι»

Πριν από λίγο καιρό, το μωρό σας αγκάλιαζε την κουβερτούλα του και κοιμόταν βαθιά. Τώρα, ξαφνικά, απαιτεί να παίρνει μαζί του κάθε βράδυ τόσα πολλά αντικείμενα τα οποία του προσφέρουν σιγουριά, που το κρεβάτι του μοιάζει με έργο μοντέρνας τέχνης. Αυτή είναι η ηλικία που η φαντασία των παιδιών πραγματικά καλπάζει, και αρχίζουν να έχουν εφιάλτες και να φαντάζονται τέρατα στη ντουλάπα τους. Το να κρατάει κοντά του αντικείμενα τα οποία του είναι οικεία, το παιδί σας νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια καθώς το παίρνει ο ύπνος ή όταν ξυπνάει κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Η αντίδρασή σας: Τα τέρατα που φαντάζονται τα παιδιά ηλικίας 2 ετών, τους φαίνονται απίστευτα αληθινά, έτσι δεν θα τα βοηθήσει αν τους δείξετε ότι δεν παραμονεύει τίποτα στην ντουλάπα τους. Απλά θα σκεφτούν ότι εσείς δεν μπορείτε να δείτε τα τέρατα. Έτσι, αφήστε το παιδί σας να περικυκλωθεί με όσα αντικείμενα χρειάζεται για να νιώσει ασφάλεια και σιγουριά.

Αν ανησυχείτε ότι μπορεί να πέσει από το κρεβάτι του, στραφείτε προς ακόμα ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα των νηπίων: την επιθυμία του να παίρνει τις δικές του αποφάσεις. Ζητήστε του να διαλέξει τρία κουκλάκια, δυο παραμύθια και ένα αρκουδάκι για να κοιμηθεί μαζί τους εκείνη τη νύχτα.

* Σηκώνει τη μπλούζα του πάνω από το κεφάλι του όταν γνωρίζει κάποιο καινούργιο άτομο

Μετάφραση: «Νιώθω άγχος»

Σκεφτείτε την τελευταία φορά που πήγατε σε ένα κοινωνικό γεγονός όπου δεν γνωρίζατε κανέναν. Πιθανότατα να μιλήσατε στον εαυτό σας για να μην νιώθετε άβολα – «Είναι ωραίο να είσαι έξω με άλλους ενήλικες. Ω, εκείνη εκεί φαίνεται ενδιαφέρουσα. Μου αρέσει αυτό που φοράει. Ίσως να πάω εκεί και να πιάσουμε την κουβέντα» – και πήρατε και ένα ποτήρι κρασί για να έχετε να κάνετε κάτι με τα χέρια σας. Αναλογιστείτε τη συμπεριφορά του μικρού σας, σαν το κατάλληλο ηλικιακά αντίστοιχο της κοινωνικής αμηχανίας ενός ενήλικα. Κάποια παιδιά θα μασήσουν τη μπλούζα τους, ή θα τραβάνε το παντελόνι τους, ενώ άλλα μπορεί να γραπώσουν το πόδι σας, να πιπιλίσουν τον αντίχειρά τους, ή να πέσουν στο πάτωμα και να κρύψουν το πρόσωπό τους.

Η αντίδρασή σας: Μιλώντας του γλυκά, βοηθήστε το να βγει από το «καβούκι» του. Τα μικρά παιδιά στρέφονται στους γονείς τους για να πάρουν στοιχεία για το πώς να συμπεριφερθούν σε καινούργιες καταστάσεις. Χαλαρώστε τους ώμους σας, χαμογελάστε, πείτε «γεια» σε νέες γνωριμίες και σφίξτε καθησυχαστικά το μικρό σας. Έτσι θα καταλάβει ότι το νέο περιβάλλον είναι ασφαλές και φιλικό.

* Μεταμορφώνεται σε κακό παιδί – πετάει φαγητά, χτυπάει, σπάει παιχνίδια

Μετάφραση: «Είμαι κακόκεφο»

Είναι σοκαριστικό – και ενοχλητικό – όταν το φυσιολογικά γλυκό και καλό μικρό σας μετατρέπεται σε Σούπερ Κακό Παιδί. Αλλά είναι σημαντικό να καταλάβετε ότι αυτή η άσχημη συμπεριφορά είναι πιθανώς απλά μια αντίδραση στην τρέχουσα κατάσταση, και όχι ένα σημάδι ότι η προσωπικότητά του έχει αλλάξει. Συνήθως όταν τα παιδιά συμπεριφέρονται έτσι, θέλουν να σας πουν «Βαριέμαι», «Κουράστηκα», ή «Χρειάζομαι την προσοχή σου!»

Η αντίδρασή σας: Προσπαθήστε να καταλάβετε τι συμβαίνει. Αν συμπεριφέρεται έτσι επειδή βαριέται, βγάλτε ένα παιχνίδι και παίξτε μαζί του, ή πηγαίνετε μια βόλτα για μια αλλαγή σκηνικού. Επίσης μια καλή ιδέα είναι να το βάλετε τιμωρία. Τα παιδιά νηπιακής ηλικίας είναι σημαντικό να μάθουν ότι υπάρχουν καλύτεροι τρόποι για να τραβήξουν την προσοχή σας από το να συμπεριφέρονται άσχημα. Αν το βάλετε να κάτσει κάπου μόνο του για δυο λεπτά, θα πάρει ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι δεν πρόκειται να ανεχτείτε την ανάρμοστη συμπεριφορά. Έπειτα σκεφτείτε μια διασκεδαστική δραστηριότητα για να κάνετε μαζί.

* Ξεσπάει όταν του φτιάχνετε το σνακ που σας ζήτησε

Μετάφραση: «Το θέλω τώρα»

Είναι θέμα επιβίωσης που τα μωρά γεννιούνται ανυπόμονα. Κάνουν σαματά και κλαίνε για να φάνε τώρα! Να τους αλλάξετε την πάνα τώρα! Να τα πάρετε αγκαλιά τώρα! Η ανικανότητα του μικρού σας να φανεί υπομονετικό, σας υπενθυμίζει ότι παρόλο που μεγαλώνει με την ταχύτητα του φωτός, του έχουν μείνει ακόμα κάποια πράγματα από τα μωρουδιακά του χρόνια.

Ο προμετωπιαίος φλοιός, η περιοχή του εγκεφάλου η οποία είναι υπεύθυνη για την αυτοκυριαρχία – συμπεριλαμβανομένου και της ικανότητας να αντιμετωπίζει μια καθυστέρηση σε κάτι που χρειάζεται – αρχίζει να αναπτύσσεται περισσότερο περίπου μεταξύ των 2 και 7 ετών.

Η αντίδρασή σας: Μην ενδώσετε στην ανάγκη του μικρού σας για άμεση ικανοποίηση με το να κινήστε σε μεροληπτική ταχύτητα ώστε να ανταποκρίνεστε στην κάθε του απαίτηση. Αντί για αυτό, πείτε του ότι ακούσατε το αίτημά του, και θα του φέρετε αυτό που θέλει όσο πιο σύντομα μπορείτε. Έπειτα, αρχίστε σταδιακά να του αναλύετε το χρόνο που θα πάρει για να ικανοποιήσετε το αίτημά του. Πείτε του «Η μαμά θα τελειώσει με το πλύσιμο των πιάτων, μετά θα στεγνώσει τα χέρια της, θα ανοίξει το ψυγείο, και θα σου βάλει λίγο χυμό». Μαθαίνετε στο μικρό σας μια σημαντική ικανότητα – την υπομονή – με το να επιμένετε να περιμένει για αυτό που θέλει.

* Φωνάζει «Όχι, δικιά μου η μαμά!» όταν σας πλησιάζουν άλλα παιδιά

Μετάφραση: «Δώσε μου παραπάνω προσοχή!»

Αυτού του είδους η συμπεριφορά μπορεί να φανερώνει ότι το μικρό σας νιώθει ότι δεν παίρνει αρκετά από εσάς, ειδικά αν δουλεύετε πολλές ώρες, ή αν φέρατε πρόσφατα ένα νέο μωράκι στην οικογένεια. Αυτή η κτητικότητα, είναι συνήθως κομμάτι της ολοένα και αυξανόμενης αίσθησης του εαυτού του μικρού σας. Το «δικό μου, δικό μου, δικό μου» στάδιο, μπορεί να είναι ενοχλητικό, αλλά στην πραγματικότητα είναι κάτι καλό, επειδή σημαίνει ότι το μικρό σας κάνει προόδους στο να καταλαβαίνει ποιος είναι σαν άτομο. Σε αυτό το στάδιο, η εικόνα του εαυτού του είναι ενωμένη με τα πράγματα τα οποία αξίζουν πιο πολύ για αυτό, και η μαμά είναι ένα από αυτά.

Η αντίδρασή σας: Αγκαλιάστε το παιδί σας και πείτε του ότι, φυσικά, είστε η δική του μαμά, και ότι το αγαπάτε. Μπορείτε επίσης να το χρησιμοποιήσετε και σαν έναν γρήγορο τρόπο να του μάθετε να μοιράζεται. Πείτε του «Είμαι η μαμά σου, όχι η μαμά του φίλου σου, αλλά μπορώ να είμαι καλή και με τα άλλα παιδιά και να τα χαιρετάω».