Επειδή η προσωπικότητα των παιδιών είναι συχνά τόσο διαφορετική, ο τρόπος ανατροφής που έχει επιτυχία σε ένα παιδί, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα λειτουργήσει επιτυχώς και στο άλλο.
Όσοι έχουν περισσότερα από ένα παιδιά θα έχουν παρατηρήσει ένα περίεργο πράγμα: η προσωπικότητα τους είναι πολύ διαφορετική.
Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με μια μελέτη από τους Plomin και Daniels, τα αδέλφια δεν έχουν περισσότερα κοινά στοιχεία στην προσωπικότητά τους από ότι έχουν δύο εντελώς άγνωστοι μεταξύ τους.
Αυτό είναι πολύ περίεργο δεδομένου ότι το 50 % του γενετικού κώδικά τους είναι πανομοιότυπο.
Η απάντηση δεν είναι στα γονίδια, αλλά στο περιβάλλον στο οποίο τα παιδιά μεγαλώνουν.
Εκτός από το ότι μεγαλώνουν στο ίδιο σπίτι, κάθε παιδί έχει:
μια διαφορετική σχέση με τους γονείς του,
μια διαφορετική σχέση με τα άλλα αδέλφια του,
διαφορετικούς φίλους και εμπειρίες στο σχολείο…
… Και ούτω καθεξής…
Το να είσαι γονιός, είναι απλά μια ακόμη πρόκληση!
Τρεις θεωρίες
1. Σύμφωνα με την πρώτη θεωρία, τα αδέλφια πολλές φορές βλέπουν ανταγωνιστικά το ένα το άλλο ως προς την αγάπη και την αποδοχή των γονιών. Πολύ συχνά, το κάθε παιδί βρίσκει κάτι στο οποίο είναι πολύ καλό, αποφεύγοντας τον άμεσο ανταγωνισμό και την σύγκριση. Έτσι, αν το ένα παιδί είναι π.χ. πολύ καλό στα σπορ, το άλλο μπορεί να έχει άριστες ακαδημαϊκές επιδόσεις, δείχνοντας με αυτό τον τρόπο την αξία του σε κάτι που το αδερφάκι του δεν μπορεί να το συναγωνιστεί.
2. Η δεύτερη θεωρία υποστηρίζει ότι αν και τα αδέρφια μεγαλώνουν στην ίδια οικογένεια, στην πραγματικότητα είναι σαν να μεγαλώνουν σε διαφορετική οικογένεια! Αυτό συμβαίνει επειδή όσο μεγαλύτερη ηλικιακή διαφορά έχουν τα παιδιά, τόσο πιο διαφορετικά αντιλαμβάνονται τα ίδια γεγονότα. Επίσης, ακόμα κι είναι πολύ κοντά ηλικιακά, τα κάθε παιδί έχει διαφορετικές ανάγκες και ενδιαφέροντα, κι αυτό πολλές φορές ωθεί τους γονείς να συμπεριφέρονται με διαφορετικό τρόπο στο καθένα.
3. Σύμφωνα με την τρίτη θεωρία, τα παιδιά, ειδικά όταν είναι σε μικρή ηλικία, τείνουν να ορίζουν τον εαυτό τους και την προσωπικότητά τους παρατηρώντας τόσο τις ομοιότητές τους με άλλα μέλη της οικογένειάς τους, όσο και τις διαφορές τους.
Για παράδειγμα, μπορεί μέσα στην ίδια οικογένεια να έχουμε δύο κοινωνικά παιδιά. Το ένα είναι πάρα πολύ εξωστρεφές και γελαστό, ενώ το άλλο απλά είναι άνετο με τον κόσμο και ευχάριστο. Το δεύτερο πιθανόν να νιώσει ότι είναι πολύ διαφορετικό από το εξωστρεφές αδερφάκι του και ότι μειονεκτεί, αποκτώντας λοιπόν την εικόνα του εσωστρεφούς και ντροπαλού παιδιού.
Ακολουθείστε το iPaidia στο Google News
