Η Σ. δεν ήταν από εκείνα τα άτομα που η τελευταία τους χρονιά στο Λύκειο «υπήρχε» μόνο για τις . Δεν ήταν η μαθήτρια που προσπαθούσε ιδιαίτερα αφιερώνοντας μεγάλο μέρος του χρόνου της για να περάσει σε κάποια σχολή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Η προσοχή της κατά τη διάρκεια του μαθήματος συχνά στρεφόταν σε «κάτι» άσχετο με αυτά που λέγαμε αλλά πολύ σχετικό με τη δική της «ταυτότητα». Αρκετές φορές ενώ εξηγούσαμε απορίες θα έλεγε σε μια άλλη κοπελιά το πόσο όμορφο είναι το χρώμα των μαλλιών της, άλλοτε πάλι θα σχολίαζε (ουδέποτε αρνητικά) κάποιο ντύσιμο, και βέβαια στα πολύ ωραία της ήταν ικανή να αναφερθεί στη μαγειρική τέχνη της γιαγιάς της!

Αντίθετα με το πως θα φανταζόταν κάποιος, δεν υπήρχε καμία πρόθεση από τη μεριά της να χαλάσει τη ροή του μαθήματος. Και αυτό φαινόταν από το ύφος της, από το γέλιο της, αλλά και από την αφοπλιστική απάντησή της όταν της έλεγες «στο μάθημα τώρα» και που ήταν «μα δεν είναι πολύ όμορφα τα μαλλιά της»… Ίσως αυτός ήταν ο λόγος που ποτέ δεν της έκανα παρατήρηση.

Υπήρχαν φορές που νόμιζες ότι πρόκειται για μια «αδιάφορη» κοπέλα ή κάποια που είχε «κάλυψη» για το αύριο της ζωής της και γι’ αυτό δεν ήταν και πολύ παρούσα στην τάξη. Όμως μέσα από συζητήσεις καταλάβαινες ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Δύο χρόνια μετά

Συναντηθήκαμε χθες. Πάνε σχεδόν δύο χρόνια από τις εξετάσεις που είχε δώσει. Μου έλεγε για το πόσο πολύ της αρέσει το ΤΕΙ στην επαρχεία που είχε περάσει. Βέβαια το εντυπωσιακό δεν ήταν μόνο αυτό. Ήταν περισσότερα αλλά μου τα φύλαγε για μετά!

Είχε περάσει λοιπόν όλα τα μαθήματα με μικρότερο βαθμό το οκτώ! Σαν αποτέλεσμα πήρε μια υποτροφία από το ΙΚΥ και μια δεύτερη από ιδιωτικό πανεπιστήμιο για πλήρη φοίτηση. Συγχρόνως δε εργάζεται!

Προσπαθώντας να μεταφράσει κανείς την ιστορία της Σ. μάλλον καταλήγει στο ότι ήταν ένα άτομο που στο σήμερα «έβλεπε» τον εαυτό της δύο χρόνια μετά..Και αυτή την (μετά δύο χρόνια) εικόνα του εαυτού της δεν την «γνωστοποιούσε» στο ευρύ κοινό.

Δεν ξέρω αν ήταν μια συνειδητή επιλογή ή της βγήκε στην τόσο μικρή (χρονικά) πορεία. Ξέρω όμως ότι πέρασε ένα μήνυμα πολύ ισχυρό και με πολλές προεκτάσεις.

Μπορώ να πετύχω αυτό που θέλω όχι απαραίτητα στο χρόνο και με τον τρόπο που εσείς οι υπόλοιποι θέλετε. Και αυτό σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους για τη χώρα μας.

Η τελευταία της κουβέντα πριν χαιρετηθούμε ήταν «έβαλα μυαλό – σοβαρεύτηκα».

Ίσως εννοούσε ότι «εσείς θα πρέπει μερικές φορές να «σοβαρευτείτε» όταν βλέπετε τους άλλους».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Αυξήσεις μισθών: Πώς θα ενισχυθεί το εισόδημα σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα