“Δεν περίμενα ποτέ να το πω αυτό στο παιδί μου”… “Είναι δυνατόν να του συμπεριφέρθηκα τόσο απότομα;” Είναι εκείνες οι στιγμές που η μαμά απορεί με τον εαυτό της, ενώ στην ουσία απλά διαπιστώνεται και επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά, η πανάρχαια διδαχή της ανθρώπινης φύσης… Η θεωρία απέχει τόσο, μα τόσο πολύ από την πράξη!

Όταν διάβασα την παρακάτω ανάρτηση της blogger Carrie Goldman την βρήκα πραγματικά χαριτωμένη και με εύστοχο χιούμορ που μόνο το… πολυτάραχο μαμαδίστικο πνεύμα μπορεί να κατανοήσει και να εκτιμήσει. Προσωπικά, δεν έχω γίνει ακόμα μητέρα, αλλά πολλά από τα παρακάτω που αναφέρει τα έχω ήδη σκεφτεί με μπόλικη δόση τρόμου ομολογώ! Τώρα βέβαια, το κατά πόσο θα εφαρμόσω με επιτυχία τα διδάγματα της θεωρίας στην πράξη…ο χρόνος και η αντοχή του νευρικού μου συστήματος θα δείξει. Γι΄ αυτό κι έχω σταματήσει καιρό τώρα να σχολιάζω «ενοχλητικές» συμπεριφορές μαμάδων και μπαμπάδων, μιας και υποψιάζομαι πως κι εγώ στη θέση τους τα ίδια θα κάνω, μην σας πω και χειρότερα. Αφιερωμένο σε όλους εσάς, που είστε ήδη γονείς και που μπορεί στο παρακάτω άρθρο να βρείτε αρκετά κοινά σημεία.

Πριν κάνω παιδιά είχα εξαιρετικές ιδέες για το πώς θα «είμαι πρότυπο μητέρας». Σας παρουσιάζω τις δέκα απ΄ αυτές (και αμέσως μετά την πραγματικότητα που ισχύει αφότου έγινα στ΄ αλήθεια μητέρα) :

1. Δεν θα «δωροδοκήσω» ποτέ τα παιδιά μου. Από μόνα τους θα έχουν αναπτύξει μια εσωτερική ηθική πυξίδα και θα συμμορφώνονται αυτόματα με ό,τι είναι «σωστό».
Πραγματικότητα: «Εντάξει, θα σ΄αφήσω να φας σοκολατάκι για πρωϊνό, αρκεί να μείνεις στο κρεβάτι σου τη νύχτα. Θα σε πάω όπου θέλεις, αρκεί να κοιμηθείς ήσυχος στο κρεβάτι σου».

2. Θα βάλω όρια και θα ζητήσω να σεβαστούν τον προσωπικό μου χρόνο στο μπάνιο
Πραγματικότητα: Όταν βρίσκομαι στο μπάνιο, τρεις φατσούλες παρακολουθούν κάθε μου κίνηση. Το καλό είναι πως πάντα υπάρχει κάποιος κοντά για να φέρει ένα ρολό με χαρτί υγείας.

3. Τα παιδιά μου πάντα θα φεύγουν από το σπίτι καλοχτενισμένα και ντυμένα ενδυματολογικά άψογα.
Πραγματικότητα: Πριν από λίγες μέρες η μικρή μου επέμενε να φορέσει στο ένα πόδι μποτίνι και στο άλλο μπαλαρίνα. Στη διαδρομή, αρκετοί ήταν αυτοί που με ρώτησαν ευγενικά αν είχα προσέξει πως το παιδί μου φορούσε διαφορετικά παπούτσια. «Ναι το έχω προσέξει, ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας» ήταν η απάντησή μου.

4. Θα ελέγχω το “στόμα” μου μπροστά στα παιδιά
Πραγματικότητα: «Φτου, γμτ, πάλι κόλλησε ο συναγερμός! Γμτ, κάηκε (πάλι) το φαγητό». Η αντίδραση των παιδιών: «Πάλι καλά, τουλάχιστον δεν πήρες κι εσύ φωτιά όπως ο μπαμπάς την παραμονή των Χριστουγέννων» (συνέβη στ’ αλήθεια).

5. Θα αφιερώνω χρόνο στη φροντίδα και περιποίηση του εαυτού μου, όπως παλιά
Πραγματικότητα: Καταφέρνω να κάνω ένα μπάνιο της προκοπής κάθε τρεις μέρες. Η ρίζα στο μαλλί θέλει βάψιμο και, μάλλον, είναι πιο εύκολο και οικονομικό να τη βάψω με τον καφέ μαρκαδόρο ή κηρομπογιά απ΄ το να βρω χρόνο να πάω κομμωτήριο ή να ασχοληθώ εγώ στο σπίτι. Α, και το γυμναστήριο μ΄ έχει κατατάξει πλέον στους επίσημους χορηγούς του, αφού πληρώνω κάθε μήνα αλλά… δεν πατάω.

6. Θα εξασκώ υγιείς τεχνικές για την επίλυση συγκρούσεων και θα συμπεριφέρομαι γενναιόδωρα όταν έχω δίκιο
Πραγματικότητα: Κάνω το γύρο του θριάμβου σ΄όλο το σπίτι τραγουδώντας όσο πιο δυνατά μπορώ στον άνδρα μου «έχω δίκιο, είχες άδικο!»

7. Θα μοιράζομαι ό,τι έχω, γι΄ αυτό και τα παιδιά μου θα μάθουν να μοιράζονται κι αυτά Πραγματικότητα: «Δεσποινίς, άσε κάτω τα καλλυντικά μου! Το μέϊκ απ είναι δικό μου, άστο κάτω!»

8. Τα παιδιά μου θα τρώνε μόνο πλήρεις υγιεινές τροφές και επιδόρπιο μόνο μετά το δείπνο
Πραγματικότητα: «Εντάξει μπορείς να φας ένα μπωλ παγωτό για πρωινό. Εξάλλου το παγωτό περιέχει αρκετό ασβέστιο, έτσι; Και είναι σαν να πίνεις γάλα, έτσι;»

9. Πάντα θα είμαστε συνεπείς στην ώρα μας όταν πάμε στο σχολείο και στα διάφορα ραντεβού
Πραγματικότητα: Πώς γίνεται, κάθε φορά, να ξεκινάμε να ετοιμαζόμαστε τρεις ώρες πριν από την ώρα που θα χτυπήσει το κουδούνι του σχολείου και παρ΄ όλα αυτά, να φτάνουμε πάντα καθυστερημένοι;

10. Για τα παιδιά μου θα είμαι ένα ζωντανό παράδειγμα του πώς μια δυναμική γυναίκα μπορεί να είναι επιτυχημένη εκτός σπιτιού
Πραγματικότητα: Αν με χτυπήσει αυτοκίνητο, πιστεύω ότι θα αναρωτηθούν: «Καλά όλα αυτά που λες, αλλά ποιος θα βάλει πλυντήριο τώρα;»

Από την Carrie Goldman blogger και συγγραφέα του βιβλίου «What Every Parent, Teacher, and Kid Needs to Know About Ending the Cycle of Fear»