Την πρώτη αιτία θανάτου σε παιδιά, εφήβους και νεαρούς ενήλικες αποτελεί ο καρκίνος, μετά τα ατυχήματα. Στην Ευρώπη, κάθε χρόνο καταγράφονται 15.000 νέες διαγνώσεις παιδιών μέχρι 15 χρονών, 20.000 σε έφηβους και νέους ενήλικες ηλικίας 15 μέχρι 24 χρονών. Υπολογίζεται ότι ένα παιδί κάθε 600 γεννήσεις θα αναπτύξει καρκίνο πριν τα 20ά του γενέθλια, ενώ κάθε μέρα 20 περίπου παιδιά και έφηβοι πεθαίνουν από καρκίνο. Τα παραπάνω στοιχεία έδωσαν χθες στη δημοσιότητα η «Φλόγα» και η Ελληνική Εταιρεία Παιδιατρικής Αιματολογίας / Ογκολογίας με αφορμή την Ημέρα Ενημέρωσης για τον Καρκίνο της παιδικής ηλικίας. Αναφερόμενη στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μικροί ασθενείς και οι οικογένειές τους, η πρόεδρος της Φλόγας Μαρία Τρυφωνίδη τόνισε πως πρέπει «να γίνουν προσλήψεις μονίμων ιατρών και παραϊατρικού προσωπικού - όχι επικουρικών, διευκόλυνση ιατρών και νοσηλευτών να παρακολουθούν τις εξελίξεις της ιατρικής με τη χρηματοδότηση συγγραμμάτων».
Τα παιδιά, που γεννιούνται από μητέρες, που παρουσιάζουν χαμηλά επίπεδα μιας βιταμίνης, είναι πιθανό να εκδηλώσουν συριγμό και να χρειασθούν φάρμακα κατά του άσθματος τους πρώτους μήνες της ζωής τους. Οι επιστήμονες παρακολούθησαν πάνω από 650 μητέρες και τα μωρά τους για τα πρώτα δύο χρόνια της ζωής τους. Στη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης οι μητέρες σημείωναν αν και τι είδους φάρμακα για αναπνευστική δυσχέρεια ή άσθμα χρειάσθηκαν τα μωρά τους. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν πως τα παιδιά με συριγμό ή άσθμα ήταν πιθανότερο να έχουν γεννηθεί από μητέρες οι οποίες είχαν αμέσως μετά τον τοκετό χαμηλά επίπεδα μιας μορφής της βιταμίνης Ε που λέγεται άλφα-τοκοφερόλη, στον οργανισμό τους. Κύριες πηγές βιταμίνης Ε είναι τα φυτικά έλαια, όπως το ηλιέλαιο, το καλαμποκέλαιο και το σογιέλαιο, όπως δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας Δρ Cosby Stone από το Vanderbilt University Medical Center στο Nashville. Οι ειδικοί διευκρινίζουν ότι δεν ξέρουν πως ακριβώς εμπλέκεται η βιταμίνη στην εμφάνιση της πνευμονοπάθειας στα παιδιά, αλλά η παρατηρούμενη συσχέτιση θα μπορούσε οφείλεται στην αντιοξειδωτική δράση της και τη σημασία της για την καλή λειτουργία του αναπνευστικού συστήματος. Τα νέα ευρήματα παρουσιάσθηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας Αλλεργίας, Άσθματος και Ανοσολογίας που πραγματοποιείται στην Ατλάντα και δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό The Journal of Allergy and Clinical Immunology.
Παγίδες αλλά και πολλές ευκαιρίες κρύβει για τους 58άρηδες η έξοδος από το Δημόσιο με 35ετία. Από τη μια μπορεί να εγκλωβιστούν και να αναγκαστούν να μείνουν στην εργασία ως τα 62, βγαίνοντας στη σύνταξη ακόμη και με 42 χρόνια. Από την άλλη, έχουν περισσότερες από μία επιλογές που τους διασώζουν, υπό προϋποθέσεις. Ο νόμος στο συνταξιοδοτικό του Δημοσίου είναι έτσι φτιαγμένος, που για να πάρει κανείς σύνταξη θα πρέπει ταυτόχρονα να έχει και το παλιό όριο ηλικίας, αλλά και τα απαιτούμενα χρόνια ασφάλισης ταυτόχρονα. Αυτή η προϋπόθεση (και το όριο ηλικίας και τα έτη ασφάλισης) μπορεί να οδηγήσει υπαλλήλους σε σύνταξη στα 62 με… 42 αντί 40 χρόνια εργασίας. Ιδού πώς με ένα παράδειγμα: Δημόσιος υπάλληλος που προσελήφθη το 1985 έχει μέχρι το 2010 τα 25 έτη που του επιτρέπουν να πάρει σύνταξη με τρεις διαφορετικές προϋποθέσεις: 1. Με συνολικό χρόνο 37 έτη. 2. Με συνολικό χρόνο 35 έτη. 3. Με χρόνο μικρότερο από τα 35 έτη. Με την 1η επιλογή, θα έχει τα 37 έτη το 2024, ή το 2022 αν βάλει 2 έτη από τα ένσημα του στρατού. Και σε κάθε περίπτωση θα αποχωρήσει στα 62, αφού ο νόμος για το Δημόσιο λέει ότι αν ο χρόνος ασφάλισης που απαιτείται για τη θεμελίωση συμπληρωθεί από 1ης/1/2022 και μετά, τότε για τη συνταξιοδότηση απαιτούνται 40 έτη και ηλικία 62. Στην 1η επιλογή λοιπόν ο υπάλληλος πάει για τα 40 χρόνια χωρίς ανάσα. Κοιτάζει όμως τη 2η επιλογή που λέει ότι αν έχει 35 χρόνια, θα φύγει νωρίτερα. Αυτό ισχύει αλλά προϋποθέτει στα 35 χρόνια εργασίας να έχει κλεισμένα και τα 58 χρόνια ηλικίας. Ο νόμος για το Δημόσιο σε αυτή την επιλογή λέει ότι το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης καθορίζεται όταν ο ασφαλισμένος έχει και τις δυο προϋποθέσεις, δηλαδή όταν έχει και τα 35 χρόνια ασφάλισης, αλλά και την ηλικία των 58 ετών. Αν έχει πρώτα τα 35 και μετά τα 58, ή το αντίστροφο, το όριο ηλικίας καθορίζεται στο έτος που θα έχει και τις δύο προϋποθέσεις. Επομένως, αν έχει τα 35 το 2018 και τα 58 επίσης τα κλείνει το 2018 θα συνταξιοδοτηθεί στα 60. Αν όμως έχει τα 58 το 2018, αλλά τα 35 έτη ασφάλισης τα συμπληρώνει το 2021, τότε θα πάει με το όριο ηλικίας του 2021, δηλαδή έξοδος στα 61,6. Αν πιάσει τα 35 ή τα 58 το 2022, τότε θα μείνει μέχρι τα 62 και για σύνταξη και με συνολικό χρόνο 40 ετών. Η ακραία, αλλά όχι ασυνήθιστη περίπτωση είναι να έχει ο υπάλληλος τα 35 έτη το 2020, αλλά να κλείνει τα 58 το 2022. Εκεί θα πρέπει να μείνει να δουλέψει ως τα 62, δηλαδή θα θέλει από τα 35 άλλα 7 χρόνια για σύνταξη. Στα 40 χρόνια εργασίας του ο υπάλληλος δεν θα είναι 62 αλλά 60 (35 χρόνια το 2020, ηλικία 58 το 2022, άρα τα 40 έτη θα τα έχει στην ηλικία των 60). Για να πάρει σύνταξη θα πρέπει να γίνει 62, που σημαίνει ότι στην έξοδο θα έχει 42 χρόνια ένσημα. Ποιοι, πώς, πότε κλειδώνουν σύνταξη από τα 55,11 χωρίς 40ετία από το Δημόσιο Ανδρες και γυναίκες, πρόσληψη μετά το 1983 1. Με 25ετία ως το 2010 και συνολικό χρόνο 37 έτη στη συνταξιοδότηση αποχωρούν με όριο ηλικίας που καθορίζεται από το 55ο έτος. Για παράδειγμα, ασφαλισμένος με 37 χρόνια το 2015 θα συνταξιοδοτηθεί στα 55,11. Με 37 έτη το 2017, το όριο συνταξιοδότησης είναι 57,8 ετών. Το 2020 είναι 60,2 ετών και από το 2022 πάει στα 62. 2. Με 25ετία ως το 2010 και συνολικά 35 στην έξοδο: Το όριο συνταξιοδότησης καθορίζεται το έτος που έχουν συμπληρώσει και την ηλικία των 58 και τα 35 χρόνια ασφάλισης. Για παράδειγμα: 35 χρόνια το 2016 και 58 το 2017, σύνταξη στα 59,6. Αν έρθουν πρώτα τα 58 και μετά τα 35, τότε πάλι το όριο καθορίζεται ανάλογα με το έτος που ο ασφαλισμένος έχει αθροιστικά τα 35 και τα 58. Αν λοιπόν έχει τα 58 το 2015, αλλά τα 35 έτη το 2018, θα βγει στη σύνταξη στα 60. 3. Μητέρες με ανήλικο τέκνο και 25ετία ως το 2010: Αποχωρούν από τα 55 εφόσον κλείνουν το 50ό έτος από 19/8/ μέχρι 31/12/2015. Με το 50ό έτος το 2016, σύνταξη στα 56,9, για το 2017 σύνταξη 58,5, για το 2018 σύνταξη στα 60,2 κ.ο.κ. Πρόσληψη πριν από το 1983 4. Γυναίκες με 25ετία ως το 2010: Βγαίνουν με πλήρη στα 60 και μειωμένη στα 55. Αν η ηλικία των 55 συμπληρώνεται μετά τις 19/8/2015, τότε τα όρια ηλικίας για μειωμένη ανεβαίνουν στα 56,6, από 19/8 μέχρι 31/12/2015 στα 58,9 για όσες κλείνουν τα 55 το 2016, στα 60,2 το 2017, στα 61,6 το 2018 και στα 62 από το 2019 και μετά. Με το 60ό έτος συμπληρωμένο το 2017 παίρνουν πλήρη σύνταξη στα 62,8 μήνες. Για το 2018 το όριο πάει στα 63,6 μήνες και από το 2022 στα 67. 5. Ανδρες με 25ετία ως το 2010: Στα 60 μειωμένη και στα 65 πλήρη. Αν τα 60 ή 65 συμπληρώνονται από 19/8/2015 και μετά, τότε για τη μειωμένη σύνταξη το όριο ανεβαίνει στα 62 από το 2017 ενώ για την πλήρη τα 65 πάνε σταδιακά στα 67 από το 2022 και μετά. 6. Με 35 έτη (άνδρες και γυναίκες). Αν τα 35 έτη συμπληρωθούν από 19/8/2015 και μετά, βγαίνουν με το όριο ηλικίας που ισχύει τη χρονιά που συμπληρώνουν και το 58ο έτος. Για παράδειγμα, με 35ετία μετά τις 19/8/2015 σύνταξη στα 58,6, με 35ετία το 2016 σύνταξη στα 59, με 35ετία το 2017 σύνταξη στα 59,6, με 35ετία το 20918 σύνταξη στα 60, με 35ετία το 2019 σύνταξη στα 60,6, με 35ετία το 2020 σύνταξη στα 61, με 35ετία το 2021 σύνταξη στα 61,6 και με 35ετία το 2022 σύνταξη στα 62, αλλά με 40 έτη συνολικό χρόνο ασφάλισης. Με 25ετία το 2011 και το 2012 (άνδρες, γυναίκες) 7. Με 25ετία το 2011 και συνολικά 36 έτη στη συνταξιοδότηση, το όριο ηλικίας καθορίζεται από το 58ο έτος. Ασφαλισμένος που κλείνει τα 58 το 2016 και έχει 36 έτη το 2017 θα συνταξιοδοτηθεί στα 59,6. Αν έχει τα 36 έτη το 2021, μπορεί να αναγνωρίσει 4 χρόνια ώστε να τα συμπληρώσει το 2016, οπότε συνταξιοδοτείται στα 59. 8. Με 25ετία το 2012 και συνολικά 37 έτη, το όριο ηλικίας καθορίζεται από το 59ο έτος. Ασφαλισμένος που έχει 37 έτη το 2017 και γίνεται 59 ετών το 2020 θα πάρει σύνταξη στα 61,3. Εδώ δεν έχει νόημα να αναγνωρίσει πλασματικά έτη, γιατί δεν θα φύγει νωρίτερα επειδή η ηλικία των 59 έπεται των 37 ετών. 9. Με 25ετία το 2011 υπάρχει μειωμένη αλλά και πλήρης σύνταξη. Το όριο ηλικίας καθορίζεται από το 56ο έτος. Ασφαλισμένοι που έκλεισαν τα 56 από 19/8/ ως 31/12/2015 παίρνουν μειωμένη στα 57,5 και στα 58,9 αν είναι 56 το 2016, ή στα 60,2 αν κλείνουν τα 56 το 2017, στα 61,6 αν κλείνουν τα 56 το 2018 και στα 62 από το 2019 και μετά. Για πλήρη σύνταξη τα όρια καθορίζονται από το 61ο έτος. Για παράδειγμα, με ηλικία 61 το 2017, πλήρης σύνταξη στα 63,3, χωρίς να χρειάζονται 40 χρόνια, ούτε καν 35. 10. Με 25ετία το 2012, τα όρια ηλικίας για μειωμένη και πλήρη σύνταξη καθορίζονται από το 58ο και το 63ο έτος αντίστοιχα. Για παράδειγμα, ασφαλισμένος με 31 έτη το 2017 και ηλικία 58 ετών μπορεί να πάρει μειωμένη στα 61,5. 11. Γονείς με ανήλικο τέκνο και με 25ετία τα έτη 2011 και 2012. Είχαν όριο ηλικίας για σύνταξη τα 52 και τα 55. Αν πιάνουν τις ηλικίες αυτές από 19/8/2015 μέχρι το 2017, αποχωρούν σε ηλικίες από 55 ως 59,5 ετών. Ενώ όσοι κλείσουν τα 52 ή τα 55 από το 2018 ως το 2022, βγαίνουν στη σύνταξη από 60,2 ως 67 ετών. Με 25ετία μετά το 2013: 12. Στην περίπτωση αυτή, τα όρια ηλικίας αυξάνονται για όλους, παλαιούς (μέχρι το 1992) και νέους (μετά το 1993) ασφαλισμένους. Οι μεν παλαιοί αν δεν μπορούν να αναγνωρίσουν πλασματικά έτη για να έχουν 25ετία πριν το 2013 θα συνταξιοδοτηθούν αναγκαστικά όπως οι νέοι μετά το 1993, δηλαδή στα 62 για μειωμένη και 67 για πλήρη, εκτός αν έχουν 40 έτη ασφάλισης, οπότε στα 62 παίρνουν πλήρη. Ελεύθερος Τύπος
ΔΕΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ Ο «λευκός καπνός» που βγήκε από το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου, το οποίο αποφάσισε με συνοπτικές διαδικασίες ένα νέο γύρο επίθεσης στα συμφέροντα των εργαζομένων και της νεολαίας, έκανε στην κυριολεξία κομμάτια τις δήθεν «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την «επιτυχία» της διαπραγμάτευσης και με μνημειώδη υποτέλεια θριαμβολογεί για την επιστροφή του κουαρτέτου στην Αθήνα. Οι Ντάισεμπλουμ – Μοσκοβισί- Σόιμπλε και Σια συγχαίρουν αυτή την κυβέρνηση και τις προηγούμενες για το έργο τους, δηλώνουν ότι «αρκετά υπέφερε ο ελληνικός λαός , έχει κάνει πολλές θυσίες και πρέπει να δει ξανά φώς στην άκρη του τούνελ». Μόνο που αυτό το «φως» είναι το βαθύ σκοτάδι των μέτρων που αποφασίστηκαν και για μετά το 2018, με αιματηρά πλεονάσματα, φόρους και περικοπές. «Δεν θα πάρουμε κανένα μέτρο λιτότητας», λέει η κυβέρνηση, την ίδια στιγμή που συνομολογεί με τους υπουργούς οικονομικών της ΕΕ ότι θα πρέπει τα πρωτογενή πλεονάσματα να είναι 3,5% και μετά το 2018. Σε απλά ελληνικά, για να «πλεονάζει» ο προϋπολογισμός θα πρέπει να λείπουν όλο και περισσότερες δημόσιες δαπάνες, κοινωνικά αγαθά, και χρήματα από τις τσέπες των εργαζομένων. Το αφορολόγητο όριο θα μειωθεί ακόμα και για τους άνεργους, ενώ για κάθε ευρώ νέου φόρου, θα υπάρχει ένα ευρώ φοροαπαλλαγής, ήταν η πρώτη δήλωση της κυβέρνησης μετά το τέλος του Eurogroup. Τι εννοούν; Μα τις φοροαπαλλαγές στις επιχειρήσεις και στους μεγαλοεπενδυτές, για να επιστρέψει η χώρα στο δρόμο της ανάπτυξης. Αύξηση όμως των πλεονασμάτων σημαίνει και μείωση των συντάξεων, αφού η προσωπική διαφορά στις συντάξεις από το ασφαλιστικό του Κατρούγκαλου θα κοπεί, ενώ το ΔΝΤ – αυτό που θα διώχναμε από τη χώρα μας – έχει βάλει στο μάτι ακόμα και την εθνική σύνταξη των 384 την οποία θεωρεί υψηλή σε σχέση με το όριο φτώχειας και θέλει τη μείωσή της στα 240 ευρώ! «Η κυβέρνηση τα πάει καλά, χρειάζονται όμως και άλλες διαρθρωτικώς μεταρρυθμίσεις για να βγει η χώρα στο δρόμο της ανάπτυξης», δηλώνουν οι θεσμοί. Το ποσοστό των ομαδικών απολύσεων πρέπει να αυξηθεί, με το «παζάρι» να γίνεται ανάμεσα στο 8 ή 10% από το 5% που είναι σήμερα. Η ελαστική εργασία πρέπει να γενικευτεί, ενώ μόνο τον Ιανουάριο, σύμφωνα με τα στοιχεία τους συστήματος Εργάνη, χάθηκαν 30.000 θέσεις εργασίας, ενώ από το σύνολο των εργαζομένων που την ίδια περίοδο βρήκαν δουλειά, το 53% δουλεύει με καθεστώς ελαστικής εργασίας ή εκ περιτροπής απασχόλησης. Τα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα πρέπει και αυτά να περικοπούν. Το δικαίωμα στην απεργία πρέπει να περιοριστεί, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων πρέπει να μονιμοποιηθεί. Όσο για το θέμα του χρέους, οι υποσχέσεις που περίμενε (;) η κυβέρνηση για την ελάφρυνσή του δεν υπήρξαν ποτέ, ενώ οι δόσεις του καταβάλλονται κανονικά. Όσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να δώσει γυαλιστερό περιτύλιγμα στη συμφωνία της με τους δανειστές, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η νεολαία, ξέρουν πολύ καλά ότι το περιεχόμενό της σημαίνει πόνο και αίμα. Όταν οι κυρίαρχοι του πλούτου δίνουν φιλικά χτυπήματα στην πλάτη της κυβέρνησης και όλου του πολιτικού συστήματος, λέγοντάς τους «καλά τα πάτε, συνεχίστε στον ίδιο δρόμο», ο λαός μας γνωρίζει ότι τον περιμένουν κι άλλα κακά μαντάτα. Το «δημοσιονομικά ουδέτερο αποτέλεσμα» είναι παραμύθι της Χαλιμάς, ότι τα αντισταθμιστικά μέτρα και τα ισοδύναμα που διαλαλεί η κυβέρνηση για να χρυσώσει το χάπι δεν είναι τίποτε άλλο παρά ψίχουλα που θα επιστρέφει με τη μορφή ελεημοσύνης. Από κοντά πηγαίνει και όλη η μνημονιακή κουστωδία της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού και της Ένωσης Κεντρώων, που με απίστευτη υποκρισία φαίνονται να κριτικάρουν τη συμφωνία και τα αντιλαϊκά μέτρα. Όμως δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τα χέρια που σήκωναν στη Βουλή όταν ψήφιζαν το 3ο μνημόνιο, ενώ στη διάρκεια της «διαπραγμάτευσης» όλη τους η πίεση ήταν για να «κλείσει γρήγορα η αξιολόγηση για να μην κινδυνεύσει η συμμετοχή μας στο ευρώ». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην επίσκεψή του στη Γερμανία, έτρεξε να δώσει τα διαπιστευτήριά του ως ο επόμενος πρωθυπουργός που θα είναι πιο ικανός από τον Τσίπρα να υλοποιήσει το βάρβαρο πρόγραμμα! Όσο για τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής, δεν μπορούν να κρύψουν πίσω από το «αντιμνημονιακό» τους προσωπείο το γεγονός ότι στην πραγματικότητα εξυπηρετούν τα συμφέροντα του αφεντικών τους, με στόχο να εξασφαλίσουν μισθούς πείνας και δουλειά χωρίς δικαιώματα «μόνο για τους Έλληνες», με επιθέσεις ενάντια στους κατατρεγμένους πρόσφυγες και τα παιδιά τους και σε όσους τους υπερασπίζονται. Με τον ίδιο τρόπο που η κυβέρνηση προσπαθεί να βρει το πολιτικό περιτύλιγμα για να εμφανίσει στους εργαζόμενους τα παραπάνω μέτρα, χρησιμοποιεί την ίδια πολιτική εξαπάτησης για αυτά που ετοιμάζει στην εκπαίδευση. Με τις εκθέσεις του ΟΟΣΑ και τις διαπιστώσεις του ΣΕΒ υπό μάλης, βγάζει στην πιάτσα όλη τη νεοφιλελεύθερη- νεοσυντηρητική ατζέντα για την παιδεία. Με τον ίδιο τρόπο που πρέπει να χτυπηθούν μακρόχρονες κατακτήσεις των εργαζομένων, έτσι πρέπει να μπει βαθιά το μαχαίρι και στο DNA των κατακτήσεων του εκπαιδευτικού κινήματος και του χαρακτήρα του δημόσιου σχολείου. Αυτονομία σχολικών μονάδων, αξιολογήσεις, μετρήσεις των επιδόσεων των μαθητών, εξωτερικές εποπτείες, διευθυντές- μάνατζερ, κουπόνια, μείωση του μισθολογικού κόστους στην εκπαίδευση που είναι μεγάλο (!), όλα μπαίνουν στο τραπέζι. Με αγωνία αναζητά τη συναίνεση των εκπαιδευτικών και της κοινωνίας, ενώ έχει δεδομένη τη συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων που ορκίζονται στο όνομα της Τα ψέματα τέλειωσαν! Εμείς δεν διαπραγματευόμαστε τη ζωή μας, τη δουλειά μας, τα κοινωνικά αγαθά που με αγώνες κατακτήσαμε! Η κυβέρνηση και ο υπόλοιπος μνημονιακός συρφετός, οι ισχυροί του πλούτου και της εξουσίας βρίσκουν το οξυγόνο τους μέσα στην ΕΕ και το ΔΝΤ, τον ΟΟΣΑ και τον ΣΕΒ. Οι εργαζόμενοι όμως, οι άνεργοι, οι νέοι, για να βρουν αέρα να ανασάνουν πρέπει να απαλλαγούν οριστικά από αυτούς! Στο δικό μας δρόμο δεν χωρά καμία «διαπραγμάτευση» για αυτά που μας ανήκουν! Οι πρωτοβουλίες που παίρνονται ήδη από τα σωματεία μας και τις συνελεύσεις μας είναι σημαντικό να ανοίξουν ξανά το δρόμο της συνολικής αντιπαράθεσης, το δρόμο του αγώνα και της ανατροπής! Στηρίζουμε την καμπάνια για τα εργασιακά δικαιώματα των αναπληρωτών, οργανώνουμε κινητοποίηση στο Υπουργείο Εργασίας. Δίνουμε μια πρώτη μαχητική απάντηση να μην περάσουν τα μέτρα της δεύτερης αξιολόγησης στη συγκέντρωση που οργανώνουν τα πρωτοβάθμια σωματεία την Πέμπτη 2 Μάρτη 6 μ.μ. στα Προπύλαια. Οργανώνουμε συγκεντρώσεις και κινητοποιήσεις στις Διευθύνσεις και στις Περιφέρειες Εκπαίδευσης, για τα εργασιακά μας δικαιώματα και τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών μας. Στην Αττική Παρασκευή 10 Μαρτίου, 1.30 μμ. συγκέντρωση στην Περιφερειακή Διεύθυνση Αττικής. Συμμετέχουμε στην αντιφασιστική – αντιρατσιστική συγκέντρωση το Σάββατο 18 Μαρτίου στις 3 μμ στην Ομόνοια. Συνεχίζουμε με απεργιακές αγωνιστικές κινητοποιήσεις για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ
Συνεισφορά: Ελένη Ρεβέκκα Στάιου - [email protected] Η Google ανακοίνωσε πριν κάποιες μέρες το λανσάρισμα ενός νέου εργαλείου που επιτρέπει τη συνεργασία στο σύννεφο. Θα πείτε, μα αυτό είναι κάτι που γίνεται ήδη, τι διαφορετικό προσφέρει αυτό το εργαλείο; Το διαφορετικό είναι ότι πρόκειται για έναν...πίνακα! Ο πίνακας αυτός λοιπόν, ένας σχολικός διαδραστικός πίνακας σαν αυτούς που υπάρχουν πλέον σε πολλά σχολεία-τουλάχιστον σαν εμφάνιση, είναι ειδικά σχεδιασμένος από την Google για να επιτρέπει τη συνεργασία και τον αυτοσχεδιασμό, σε πραγματικό χρόνο, ανάμεσα σε ομάδες και συνεργάτες που βρίσκονται μακριά, ακόμα και σε διαφορετικές χώρες. Ο Jamboard, όπως ονομάζεται ο πίνακας αυτός, μπορεί να συνδεθεί με όλες τις έξυπνες συσκευές, έχει ειδικές εφαρμογές για το χειρισμό του και φυσικά συνδέεται και με όλα τα άλλα προϊόντα της ίδιας εταιρείας (έγγραφα, παρουσιάσεις κλπ). Σε αντίθεση με τους κανονικούς πίνακες που έχουμε συνηθίσει, ο συγκεκριμένος έχει οθόνη αφής, αναγνωρίζει με τι γράφεις και σβήνει με μία απλή κίνηση του χεριού. Η τιμή του είναι «τσιμπημένη» όπως είναι φυσιολογικό αλλά δεν παύει να σε κάνει να αναρωτιέσαι αν προσφέρει μια ματιά στις τάξεις αλλά και στις επαγγελματικές συναντήσεις του μέλλοντος.
Σύμφωνα με την Tageszeitung του Βερολίνου, έχει ξεσπάσει έντονη διαμάχη ανάμεσα στον Ευρωπαίο Επίτροπο Οικονομικών Υποθέσεων, Πιέρ Μοσκοβισί και τον Γερμανό υπ. Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Πρόκειται για μια διένεξη, που αφορά Ελλάδα και ESM. O ESM που διευθύνεται από τον Γερμανό Κλάους Ρέγκλινγκ στηρίζει ήδη την Αθήνα με πιστώσεις και συμμετέχει στην επιτήρηση των μέτρων λιτότητας, το σχέδιο δε είναι να αντικαταστήσει το ΔΝΤ σε περίπτωση που αυτό αποχωρήσει από το τρέχον ελληνικό πρόγραμμα. Στο μέλλον ο ESM θα μπορούσε να μετεξελιχθεί σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο και να δίνει οδηγίες όχι μόνο σε υπερχρεωμένες χώρες όπως είναι η Ελλάδα, αλλά και σε μέλη της Eυρωζώνης όπως είναι η Γαλλία ή η Ιταλία. Ούτε που να το ακούει ο ΓάλλοςΟ Σόιμπλε το υπαινίχθηκε ήδη σε συνεντεύξεις του, αλλά ο Γάλλος Μοσκοβισί δεν θέλει ούτε να το ακούει. Ο Επίτροπος θέλει να διατηρήσει στα χέρια του τον έλεγχο των εθνικών προϋπολογισμών και μάλιστα να ενισχύσει τον ρόλο της Κομισιόν. Αντιδρώντας προφανώς στον Σόιμπλε δήλωσε ότι η Ευρωζώνη χρειάζεται το δικό της Γενικό Λογιστήριο και τον δικό της προϋπολογισμό. Με τις δηλώσεις αυτές, εκτιμά η Tageszeitung, ξέσπασε ανοιχτά η διαμάχη για την εξουσία στην Ευρωζώνη, ενδέχεται μάλιστα να κλιμακωθεί την Πέμπτη κιόλας στις Βρυξέλλες κατά την σύνοδο κορυφής της ΕΕ. Εκεί θα αρχίσουν οι διαβουλεύσεις για το μέλλον της ΕΕ και της Ευρωζώνης, η δε γερμανική κυβέρνηση έχει προετοιμάσει τα δικά της σχέδια για τη μεταρρύθμιση της Νομισματικής Ένωσης. Αυτά τα γερμανικά σχέδια προκαλούν ήδη αντιδράσεις από κύκλους του ευρωκοινοβουλίου, αλλά και από τη Διεθνή Διαφάνεια. Επειδή ο ESM είναι προϊόν διακρατικών συμφωνιών δεν υπόκειται στο κοινοτικό δίκαιο και κατά συνέπεια ο έλεγχός του δεν υπάγεται στους δημοκρατικούς θεσμούς της ΕΕ.
ΟικονομίαΔρομολογήθηκε η είσοδος αμερικάνικου πετρελαϊκού κολοσσού στην ελληνική αγορά υδρογονανθράκων. Η ExxonMobil, μετά την Κύπρο, στρέφει το βλέμμα στην Ελλάδα και σύμφωνα με δημοσίευμα εφημερίδας είναι έτοιμη να υπογράψει συμφωνία στρατηγικής συμμαχίας με τα ΕΛΠΕ. Η συμμαχία αφορά τη συμμετοχή της ExxonMobil στις 6 περιοχές που έχουν παραχωρηθεί ήδη στον ελληνικό όμιλο, αλλά έρευνες σε νέες περιοχές για την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. Πρώτη στη λίστα των ερευνών είναι η θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης, οι γεωλογικοί σχηματισμοί της οποίας προσομοιάζουν με αυτούς του τεράστιου κοιτάσματος Zor στην Αίγυπτο. Ο αμερικανικός κολοσσός φέρεται έτοιμος να καταθέσει αίτηση μαζί με τα ΕΛΠΕ για την παραχώρηση περιοχής νοτιοανατολικά της Κρήτης στα θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο, με τη διαδικασία «open door». Η συμφωνία για στρατηγική συνεργασία με τα ΕΛΠΕ φαίνεται να είναι κλεισμένη εδώ και μήνες, και ο μοναδικός λόγος που καθυστερεί η υπογραφή της είναι οι κωλυσιεργίες στην ολοκλήρωση της διαδικασίας παραχώρησης και υπογραφής συμβάσεων για τις τέσσερις από τις έξι περιοχές που έχουν παραχωρηθεί στα ΕΛΠΕ, για να γίνει ένα ολοκληρωμένο «ντιλ». Οι περιοχές που έχουν παραχωρηθεί στα ΕΛΠΕ και στις οποίες θα εισέλθει με σημαντικό μερίδιο η ExxonMobil είναι: 1. Η θαλάσσια περιοχή του Πατραϊκού Κόλπου, με εκτιμήσιμα απολήψιμα αποθέματα 200 εκατ. βαρέλια και με σημαντικές ενδείξεις επιβεβαίωσης από την έως τώρα επεξεργασία των σεισμικών δεδομένων που έχουν κάνει τα ΕΛΠΕ, και η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Ιούνιο. Στο κοίτασμα συμμετέχει και η ιταλική Εdison. 2. Oι χερσαίες περιοχές στη Βορειοδυτική Πελοπόννησο και στην «Αρτα-Πρέβεζα», με τη δεύτερη να εμφανίζεται ως πολλά υποσχόμενη σε κοιτάσματα, γι’ αυτό και αποτελεί μήλον της Εριδος με την Energean, η οποία, αν και δεν κέρδισε τον σχετικό διαγωνισμό, συνεχίζει να τη διεκδικεί μέσω της δικαστικής οδού. Η παραχώρηση των δύο περιοχών έγινε τον Φεβρουάριο του 2016 και οι σχετικές συμβάσεις έχουν «κολλήσει» στο Ελεγκτικό Συνέδριο. 3. Η περιοχή δυτικά της Κέρκυρας στο Ιόνιο Πέλαγος (οικόπεδο 2), στην οποία συμμετέχουν και η γαλλική Τotal και η ιταλική ΕΝΙ. Η απόφαση για την παραχώρηση υπεγράφη τον Οκτώβριο του 2016, χωρίς μέχρι σήμερα να έχει οριστικοποιηθεί το κείμενο της σχετικής σύμβασης. Η παραχώρηση έγινε στο πλαίσιο του διαγωνισμού για τα 20 θαλάσσια οικόπεδα σε Ιόνιο και Κρήτη, ο οποίος προκηρύχθηκε τον Νοέμβριο του 2014. Στο πλαίσιο του ίδιου διαγωνισμού τα ΕΛΠΕ ανακηρύχθηκαν προτιμητέος επενδυτής για ακόμη δύο περιοχές (το «οικόπεδο 1» βορειοδυτικά της Κέρκυρας και το «οικόπεδο 10» στον Κυπαρισσιακό Κόλπο), για τις οποίες αναμένεται η οριστικοποίηση των συμβάσεων. Θρακικό Πέλαγος Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των ΕΛΠΕ βρίσκεται και μια «παγωμένη» εδώ και πολλά χρόνια παραχώρηση στο Θρακικό Πέλαγος, στην οποία συμμετέχουν με ποσοστό 25% από κοινού με την καναδική Calfrac, που κατέχει το 75%. Τα ΕΛΠΕ βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις με τους Καναδούς για την εξαγορά του ποσοστού της, έναντι περίπου 2,5 εκατ. ευρώ, ενώ αναμένεται να ξεκινήσουν συζητήσεις με την Energean Οil, η οποία εκμεταλλεύεται το γειτονικό κοίτασμα του Πρίνου για συνεκμετάλλευση και πιθανότητα και τη συμμετοχή της ισπανικής Repsol, η οποία, σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκεται κοντά σε στρατηγική συνεργασία με την Energean. Αν και υπάρχουν ενδείξεις για πολύ σημαντικά κοιτάσματα στην περιοχή αυτή του Θρακικού Πελάγους, το 70% αυτής, στο οποίο εντοπίζονται και τα σημαντικότερα ευρήματα, βρίσκεται έξω από τα 6 ναυτικά μίλια και η διερεύνησή της προϋποθέτει επίλυση ζητημάτων που άπτονται της διπλωματίας και των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι παλαιότερη μελέτη της εταιρείας Ρόμπερτσον ανέφερε ότι στην ευρύτερη περιοχή του Πρίνου μπορεί να υπάρχουν αποθέματα και 1 δισ. βαρελιών, ενώ μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί μόνο τα 320 εκατ. βαρέλια του Πρίνου.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Αγαπητοί συνάδελφοι γεια σας Όσα σχολεία επιθυμούν να συμμετάσχουν στο 11ο Μαθητικό Διαγωνισμό «Παιχνίδι και Μαθηματικά» στο πλαίσιο του περιοδικού «ο μικρός Ευκλείδης» της ΕΜΕ για τους...
Προσλήψεις ανέργων στο Δημόσιο, με εθνικούς πόρους και χωρίς διαδικασία ΑΣΕΠ προβλέπει τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή. Οπως αναφέρει ο Ελεύθερος Τύπος, η συγκεκριμένη τροπολογία που κατατέθηκε την Δευτέρα στη Βουλή...
Αριθμός:3919Τύπος:ΕρωτήσειςΣυνοδος / Περίοδος:Β΄Σύνοδος ΙΖ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)Θέμα:Διασφάλιση της υγιεινής και της καθαριότητας στις σχολικές μονάδες στις οποίες εντάσσονται τα τέκνα των προσφύγωνΚόμμα:ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΗμερομηνία:06/03/2017Ημ. Τελευταίας Τροποποίησης:07/03/2017Καταθέτοντες:Κυριαζίδης Τριαντάφυλλου ΔημήτριοςΥπουργεία:Παιδείας, Έρευνας και ΘρησκευμάτωνΥπουργοί:Γαβρόγλου Κωνσταντίνος (Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων)Αρχεία Ερωτήσεων:
Αντίστροφη μέτρηση για την λήξη της προθεσμίας για δήλωση συμμετοχής στις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις Μέχρι και την Παρασκευή 10 Μαρτίου, έχουν το περιθώριο να υποβάλουν την αίτηση-δήλωση συμμετοχής στις πανελλαδικές εξετάσεις για εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι υποψήφιοι των γενικών λυκείων (ΓΕΛ) και των επαγγελματικών λυκείων (ΕΠΑΛ). Η υποβολή γίνεται, είτε από το διαδίκτυο, είτε από το λύκειο του κάθε υποψηφίου. Εξάλλου, στην επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου Παιδείας, στο σύνδεσμο «ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ», αναρτώνται τα κατά περίπτωση υποδείγματα της αίτησης-δήλωσης και οι σχετικές εγκύκλιοι που περιγράφουν πλήρως τη διαδικασία και τα αναλυτικά δικαιολογητικά για κάθε κατηγορία υποψηφίου (ΓΕΛ ή ΕΠΑΛ, μαθητής ή απόφοιτος). Υπενθυμίζεται ότι οι υποψήφιοι παλαιοτέρων ετών που επιθυμούν να συμμετάσχουν στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, θα πρέπει προς διευκόλυνσή τους να προσκομίσουν τη βεβαίωση πρόσβασης ή βεβαίωση συμμετοχής στην οποία αναγράφεται ο κωδικός αριθμός υποψηφίου.
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2017 Υποβολή αιτήσεων για τις πανελλήνιες 2017 από το διαδίκτυο ή από το λύκειο του κάθε υποψηφίου. Υποψήφιοι παλαιοτέρων ετών που επιθυμούν να συμμετάσχουν στις πανελλαδικές εξετάσεις θα πρέπει να...
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΟΓΑ Α21-2017 Στους δικαιούχους θα πιστωθούν τα οικογενειακά επιδόματα του ΟΓΑ μέχρι 5 Απριλίου. Από 27 Μαρτίου έως 5 Απριλίου θα πληρωθεί η Ά δόση των οικογενειακών επιδομάτων...
Τελείωσαν τα λεφτά από την προηγούμενη δόση και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τους ιδιώτες αυξήθηκαν από 4,5 δισ. ευρώ τον Δεκέμβριο σε 4,8 δισ. ευρώ τον Ιανουάριο! Αυτό δείχνουν τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που δόθηκαν στη δημοσιότητα το βράδυ της Τρίτης. Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι το κράτος άρχισε πάλι να μην πληρώνει τα χρέη του προς την αγορά στεγνώνοντας περαιτέρω την οικονομική δραστηριότητα εν μέσω μάλιστα υφεσιακού κινδύνου. Αυτή είναι μια ακόμη αρνητική επίπτωση από την καθυστέρηση για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Αν η αξιολόγηση είχε κλείσει δόση ύψους 1,7 δισ. ευρώ θα είχε κατευθυνθεί αμέσως για την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων χρεών. Τον Ιανουάριο παρουσιάστηκε αύξηση σε σύγκριση με το Δεκέμβριο 2016 τόσο στις οφειλές των φορέων της γενικής κυβέρνησης όσο και στις εκκρεμείς επιστροφές φόρου. Συνολικά τα χρέη των φορέων γενικής κυβέρνησης διαμορφώθηκαν στα 3,6 δισ. ευρώ τον Ιανουάριο, από 3,3 δις ευρώ το Δεκέμβριο. Παράλληλα οι απλήρωτες επιστροφές φόρου διαμορφώθηκαν στα 1,206 δισ. ευρώ τον Ιανουάριο, από 1,226 δισ.ς ευρώ το Δεκέμβριο. Οι μεγαλύτεροι μπαταχτσήδες της γενικής κυβέρνησης είναι τα ασφαλιστικά ταμεία με χρέη 2,2 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 1,3 δισ. ευρώ αφορούν χρέη του ΕΟΠΥΥ. Ακολουθούν τα νοσοκομεία με οφειλές 522 εκατ. ευρώ τον Ιανουάριο.
του Στέλιου Μαρίνη∗Σε εξετάσεις σε ΤΕΕ στο μάθημα της μηχανικής, η απάντηση μαθητή στην ερώτηση: Τι γνωρίζετε για το κέντρο βάρους ενός σώματος ήταν: «Όταν ένας άνθρωπος στέκεται με τα πόδια ανοικτά, κέντρο βάρους είναι αυτό που κρέμεται ανάμεσα». Αιτία της παρανόησης ήταν τα σκίτσο που είχε κάνει η καθηγήτρια κατά τη διδασκαλία με το βέλος που συμβολίζει το βάρος του σώματος.Αν αυτή η περίπτωση είναι ακραία, δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο λάθος των μαθητών του Γυμνασίου όταν τους ζητείται να σχεδιάσουν ευθεία κάθετη προς άλλη, να σχεδιάζουν την κατακόρυφη.Αυτό είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα λανθασμένων στερεοτυπικών αντιλήψεων που έχουν εντυπωθεί στο μυαλό των παιδιών. Είναι αποτέλεσμα του ότι στα βιβλία των Μαθηματικών, αλλά και όταν ο δάσκαλος σχεδιάζει στον πίνακα, η βασική ευθεία του σχήματος σχεδιάζεται οριζόντια, οπότε η κάθετη προς αυτήν είναι κατακόρυφη. Είδα κι έπαθα κάποτε να πείσω κάποιο μαθητή ότι το σχήμα στην εικόνα 3 είναι ρόμβος. Το ότι μετρούσε τις πλευρές και τις εύρισκε ίσες δεν αναιρούσε την πεποίθηση ότι έπρεπε το σχήμα να είναι «όρθιο» για να το πούμε ρόμβο.ΕΙΚ. 3Στερεοτυπικές αντιλήψεις δημιουργούνται και με το λόγο, αλλά αυτές αίρονται ευκολότερα πάλι με το λόγο. Εξάλλου οι αντιλήψεις αυτής της αιτίας μπορούν να διατυπωθούν από το άτομο, ενώ εκείνες που οφείλονται στην επίδραση της εικόνας είναι πολλές φορές εγγεγραμμένες στο υποσυνείδητο, οπότε δεν διατυπώνονται ούτε καν γίνονται αντιληπτές από το ίδιο άτομο, αλλά και από τους άλλους.Οι ψυχολόγοι, προκειμένου να διειδύσουν στο υποσυνείδητο του θεραπευόμενου, χρησιμοποιούν τεστ που στηρίζονται στις εικόνες. Ζητούν π.χ. από τον θεραπευόμενο να σχεδιάσει ένα σπίτι και από το αν σχεδιάσει την πόρτα ανοικτή, από το αν υπάρχει δρόμος ή φράκτης κ.τ.λ. υποψιάζονται κρυμμένες φοβίες και άλλα ψυχικά χαρακτηριστικά.Αν η τεχνική αυτή έχει βάση, είναι προφανές ότι ισχύει και το αντίστροφο. Αν οι εικόνες που κάποιος φτιάχνει αποκαλύπτουν σε ένα βαθμό ένα κομμάτι του υποσυνείδητου, αντίστροφα οι εικόνες που βλέπει, είτε τις προσέχει είτε -περισσότερο- δεν τις προσέχει το άτομο, εγγράφουν στο υποσυνείδητο ανεπεξέργαστες από τη λογική πληροφορίες οι οποίες δημιουργούν ισχυρές στερεοτυπικές αντιλήψεις που δεν εκφράζονται ούτε καν είναι γνωστές συνειδητά από το άτομο. Πάρα πολλές από τις αιτίες της δυσκολίας των μαθητών να αποδεχτούν, ώστε στην συνέχεια να κατανοήσουν, τις διδασκόμενες στο σχολείο έννοιες, οφείλονται, κατά την άποψή μου, σ’ αυτήν ακριβώς την επίδραση που κάποιες εικόνες είχαν. Η ανακάλυψή τους είναι εξαιρετικά δύσκολη. Η εύκολη εξήγηση για τον ανυποψίαστο εκπαιδευτικό είναι ότι ο μαθητής είναι βλάκας, ότι «δεν τα παίρνει τα γράμματα» ή, πολύ συχνά, ότι «δεν έχει ταλέντο» όπως κατά κόρον αναφέρεται για τα μαθηματικά όπου κατ’ εξοχήν εμφανίζονται τέτοιας αιτίας δυσλειτουργίες. Χιλιάδες παιδιά έχουν αποκτήσει σε κάποια φάση της σχολικής τους ζωής αυτή τη «στάμπα» με αποτέλεσμα να στερηθούν γνώση που δικαιούνταν και μπορούσαν να αποκτήσουν.Τα όσα αναφέραμε είναι μία από τις πιο σκοτεινές παραμέτρους στο ζήτημα της αξιοποίησης των ΤΠΕ στην εκπαίδευση. Σε όσες εργασίες έχω μελετήσει για το θέμα δεν έχω δει ούτε υπαινιγμό για την πιθανότητα οι ΤΠΕ που κατεξοχήν αξιοποιούν την εικόνα να δημιουργούν στο υποσυνείδητο των παιδιών λανθασμένες στερεοτυπικές αντιλήψεις. Κι όμως, για τη χρήση των εικόνων και τις συνέπειές της στη μάθηση έχουν γίνει αρκετές ενδιαφέρουσες μελέτες. Όλες αυτές δεν έχουν προβληματίσει όσους μελετούν το ζήτημα των ΤΠΕ; Ισχυρίζομαι πως όταν η κατεύθυνση της έρευνας μέσω της επιλεκτικής χρηματοδότησης είναι να τεκμηριωθεί ντε και καλά η ανάγκη επέκτασης της χρήσης των ΤΠΕ, αφενός δεν δίνει τις δυνατότητες για τη διεξαγωγή ερευνών που ίσως απδείξουν το αντίθετο, αφετέρου η θεοποίηση των ΤΠΕ έχει αμβλύνει την ερευνητική συνείδηση. Πολλοί ωστόσο μελετητές έχουν επισημάνει και το ότι η χρήση των ΤΠΕ δεν είναι πανάκεια, και το ότι η έρευνα για τη χρησιμότητά τους παρουσιάζει μεγάλα προβλήματα.Το φετίχ της εκπαίδευσηςΗ χρήση των Τεχνολογιών Πληροφοριών και Επικοινωνίας (ΤΠΕ) είναι το φετίχ της εποχής μας. Χιλιάδες επίσημων και ανεπίσημων κειμένων θεωρούν τη χρήση των ΤΠΕ ως το κλειδί για τη βελτίωση της εκπαίδευσης. Ο χαρακτηρισμός «φετίχ» αποδίδεται επειδή οι ΤΠΕ στην εκπαίδευση θεωρούνται a priori καινοτομία. Αν βέβαια αποδεχτούμε ότι, όπως η ταλαιπωρημένη έννοια της μεταρρύθμισης, έτσι και καινοτομία είναι κάθε αλλαγή, έστω κι αν έχει αρνητικές συνέπειες, τότε θα αναγκαστούμε να συμφωνήσουμε. Ωστόσο πρέπει να επισημάνουμε ότι στο πλαίσιο του διεθνούς οικονομικού ανταγωνισμού, η πληροφορική τεχνολογία που προωθείται επίμονα στην εκπαίδευση είναι αμιγώς οικονομική – πολιτική επιλογή. Είναι βασική συνιστώσα του τεχνο-λειτουργικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης και επιδιώκεται να συμβάλει σε πλήρη αναδιάρθρωσή της: Το εκπαιδευτικό λογισμικό προορίζεται να υποκαταστήσει το διδακτικό βιβλίο και το δάσκαλο, όπως γενικότερα ηπληροφορικοποίηση της εργασίας υποκαθιστά πολλές από τις εργασίες ρουτίνας που παλιότερα απασχολούσαν περισσότερο εργατικό προσωπικό, χωρίς ωστόσο να μειώνεται η ένταση εργασίας των εργαζομένων. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, επανεμφανίζεται το ιδεολόγημα του ανθρώπινου κεφαλαίου και θεωρείται ως μόνο εργαλείο για την καταπολέμηση της φτώχειας και της ανεργίας η στενότερη σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά. Από την άλλη, η απάντηση της ΕΕ στην παντοδυναμία των ΗΠΑ εκφράζεται μεταξύ άλλων με τη χρησιμοποίηση της εκπαίδευσης και με τον όρο: «κοινωνία της γνώσης» που σύντομα μετασχηματίζεται ρητά ή άρρητα σε «κοινωνία της πληροφορίας». Η σύσκεψη της Λισαβόνας το 2000 ξεκαθαρίζει ότι οι μεγάλες προκλήσεις για την Ευρώπη είναι: «Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, ο αυξανόμενος ρόλος – σημασία της «γνώσης» και η επανάσταση στον τομέα των ΤΠΕ. Στις περισσότερες αποφάσεις των οργάνων της ΕΕ σχετικά με την εκπαίδευση, μπορεί οι διάφοροι στόχοι να παρουσιάζονται αφηρημένα, αλλά η επέκταση της χρήσης των ΤΠΕ αναφέρεται ρητά και συγκεκριμένα: «Το πρόγραμμα δράσης που υποβλήθηκε από τους επιτρόπους Bangemann, Cresson και Flynn με τίτλο «Η μάθηση στην κοινωνία των πληροφοριών» καθορίζει τα κύρια σημεία του προγράμματος για την προώθηση της ηλεκτρονικής δικτύωσης των πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων σχολείων με στόχο την όλο και μεγαλύτερη χρήση των μεθόδων διδασκαλίας και του διδακτικού υλικού με χρήση πολυμέσων».Ωστόσο «η Κοινωνία της Γνώσης δεν μπορεί να εξεταστεί ανεξάρτητα από την ένταξη των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) σε όλα τα επίπεδα και μορφές της εκπαίδευσης» επισημαίνει το ελληνικό Π.Ι.Καλό είναι να θυμηθούμε την άλλη μεγάλη αλλαγή στην παγκόσμια εκπαίδευση που υπαγορεύτηκε επίσης από πολιτικές επιλογές. Η εισαγωγή του μαθηματικού φορμαλισμού στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ξεκίνησε στην Αμερική το 1957 μετά το σοκ από τις επιτυχίες της τότε Σοβιετικής Ένωσης στην εξερεύνηση του διαστήματος με την αποστολή του πρώτου δορυφόρου του Σπούτνικ (PUBLIC LAW 85-854/2-9-1958) και πέρασε στην Ευρώπη μετά από διάσκεψη του ΟΟΣΑ στη Γαλλία Τα αποτελέσματα είναι γνωστά (Morris Kline: Γιατί δεν μπορεί να κάνει πρόσθεση ο Γιάννης, ΒΑΝΙΑΣ 1990). Η «μεταρρύθμιση» αυτή απέτυχε οικτρά, άφησε όμως παράπλευρες απώλειες, όπως το δραστικό περιορισμό της διδασκαλίας της Ευκλείδειας Γεωμετρίας. Κάθε πολιτική επιλογή στο χώρο της εκπαίδευσης πρέπει να φανεί ότι στηρίζεται σε κάποιο επιστημονικό-παιδαγωγικό υπόβαθρο για να πείσει το λαό και τους εκπαιδευτικούς. Η μεταρρύθμιση των «νέων Μαθηματικών» στηρίχθηκε σε εσφαλμένη ανάγνωση του έργου του Πιαζέ και άλλων ομοϊδεατών του. Η άποψη ότι τα παιδιά μπορούν από πολύ μικρή ηλικία να μυηθούν σε αφηρημένες έννοιες ερμηνεύτηκε ως δυνατότητα των παιδιών να διδαχθούν το μαθηματικό φορμαλισμό. Κατά ανάλογο τρόπο, το παιδαγωγικό οπλοστάσιο των οπαδών των ΤΠΕ είναι επίσης μια ηθελημένη διαστρέβλωση των απόψεων των κονστρουκτιβιστών για τηνκατασκευή της γνώσης από το άτομο με τη μεσολάβηση του δασκάλου. Η διαστρέβλωση έγκειται, μεταξύ των άλλων, στο ότι το ρόλο του δασκάλου, αλλά και του κατασκευαστή της γνώσης αναλαμβάνει ο υπολογιστής.Η έρευνα για την αξία της χρήσης ΤΠΕ στην εκπαίδευσηα) Μέσα στο πλαίσιο που περιγράψαμε, είναι φυσικό η παιδαγωγική έρευνα να καθοδηγείται –μέσω της χρηματοδότησης και της αξιολόγησης των ΑΕΙ- στην τεκμηρίωση της ανάγκης για περαιτέρω ανάπτυξη της χρήσης των ΤΠΕ στην εκπαίδευση και στην παραγωγή εκπαιδευτικών μοντέλων, υλικού, σχεδιασμών που εντάσσουν όλο και περισσότερο τις ΤΠΕ στην εκπαιδευτική διαδικασία. Όμως το να επιλέγεις πρώτα το εργαλείο κι ύστερα να αναζητάς τον τρόπο αξιοποίησής του είναι αντιεπιστημονικό. Η ορθή πορεία είναι να εντοπίζεις αδυναμίες και από την αναζήτηση θεραπείας να προκύπτει η ανάγκη για το συγκεκριμένο εργαλείο.β) Παρά την έντονη προσπάθεια να στηριχθεί ερευνητικά η αξιοποίηση των ΤΠΕ, οι περισσότερες έρευνες είτε στηρίζονται σε μικρά και επομένως μη αξιόπιστα δείγματα είτε «πιέζουν» την εξαγωγή θετικών συμπερασμάτων παρά τα ασθενή στατιστικά ευρήματα. Ενδεικτικό παράδειγμα: από εισήγηση στο 9ο Παγκύπριο Συνέδριο της Παιδαγωγικής Εταιρείας Κύπρου: «Από τη μελέτη των αποτελεσμάτων προκύπτει ότι τα παιδιά της πειραματικής ομάδας έχουν αυξήσει τις γνώσεις τους μετά τη διδασκαλία μας κατά μέσο όρο 34,8% έναντι αύξησης 32,4% των γνώσεων των παιδιών της ομάδας ελέγχου». Ακολουθούν κάποιοι συλλογισμοί «ποιοτικών παρατηρήσεων» που καταλήγουν: «Συνεπώς μπορεί να ειπωθεί ότι οι ΤΠΕ παρουσιάζονται να συμβάλλουν περισσότερο έναντι των συμβατικών μέσων διδασκαλίας στην απόκτηση νέων γνώσεων από τα παιδιά». Ας σημειωθεί ότι το δείγμα ήταν 39 παιδιά. (∆ήµητρα Λοβαρή, Κυριάκος Χαραλάµπους 2006)γ) Οι μελετητές των ερευνητικών εργασιών για την αποτελεσματικότητα των ΤΠΕ επισημαίνουν τη δυσκολία του εγχειρήματος. Οι μεν ποσοτικές έρευνες έχουν μειονεκτήματα ανομοιομορφίας των υποκειμένων και των συνθηκών λόγω και της συνεχούς εξέλιξης της τεχνολογίας, οι δε ποιοτικές γίνονται σε μικρά, μη αντιπροσωπευτικά δείγματα και αφήνουν περιθώρια μη τεκμηριωμένων συμπερασμάτων.δ) Ωστόσο, αν και οι έρευνες δεν δίνουν σαφή αποτελέσματα ή δεν πληρούν τους όρους μιας επιστημονικής έρευνας, στις περιληπτικές παρουσιάσεις των πορισμάτων υπάρχει έντονη τάση να παραγνωρίζονται όλες οι επιφυλάξεις και να διατυπώνεται θετική κρίση.δ) Όσες έρευνες έχουν γίνει σχετικά με τις απόψεις των εκπαιδευτικών για τη χρήση των ΤΠΕΕ δείχνουν έντονες επιφυλάξεις. Συνήθως οι επιφυλάξεις ερμηνεύονται ως απόρροια της έλλειψης γνώσεων των εκπαιδευτικών. Έτσι, θεοποιείται η απόκτηση των σχετικών γνώσεων, η πιστοποίηση στις ΤΠΕ στην αποτυχημένη προσπάθεια επιβολής της αξιολόγησης έπαιρνε μόρια στις αξιολογήσεις συγκρίσιμα με εκείνα ενός μεταπτυχιακού, ενώ η χρήση των ΤΠΕΕ θεωρείται a priori καινοτομία που επιβραβεύεται άσχετα με τα αποτελέσματά της.ε) Αντίθετη τύχη έχουν οι επιφυλάξεις που διατυπώνονται. Συνήθως αναφέρονται απλώς για να προσδώσουν αντικειμενικότητα στην εργασία που στοχεύει στη στήριξη της προαποφασισμένης θριαμβολογίας για την αξία των ΤΠΕΕ. Η κατάχρηση σε διατυπώσεις – αφορισμούς της μορφής: «Όπως όλοι παραδέχονται…», «είναι προφανές ότι…» προσπαθούν να πείσουν ότι η σημασία των ΤΠΕΕ είναι αυτονόητη. Ολόκληρα συνέδρια στήνονται πάνω σ’ αυτό το αυτονόητο. Ουδείς διανοείται να παρουσιαστεί στα συνέδρια αυτά η αντίθετη άποψη.∗Ο Στέλιος Μαρίνης είναι μαθηματικόςselidodeiktis.edu.gr
Του Λαέρτη Τανακίδη*Α. Η γνώση του αρχαίου ελληνικού κόσμου είναι χρήσιμη για τον νεοέλληνα. Αλλά αυτό δε σημαίνει ούτε ότι πρέπει να εξιδανικεύεται και να απολυτοποιείται η αξία του ούτε ότι η επαφή με αυτόν πρέπει να γίνεται από το πρωτότυπο των αρχαίων κειμένων. Οι μαθητές που διδάχτηκαν τα αρχαία ελληνικά από μετάφραση γνωρίζουν συνήθως για αυτούς πολύ περισσότερα από όσα οι παλιότεροι που τους διδάσκονταν από το πρωτότυπο επί 8 ώρες την εβδομάδα για έξι χρόνια. Αυτό που έμενε στο τέλος ήταν μερικά ρητά και σπαράγματα από κάποια κείμενα και όχι η γνώση του πως σκέφτονταν οι αρχαίοι, πως αξιολογούσαν τα πράγματα και πως οργάνωναν τη ζωή τους,Β. Η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι σπουδαία. Ακούγονται όμως διάφορες υπερβολές : Ότι είναι γλώσσα-πρότυπο, ότι οι αρχαίοι ανέπτυξαν τον πολιτισμό τους, επειδή μιλούσαν αυτή τη γλώσσα, ότι είναι γλώσσα νοηματική (τι άραγε σημαίνει αυτή η δήλωση;) η ότι οι νέοι υπολογιστές θα χρησιμοποιούν μόνον αρχαία ελληνικά η ότι ο Μπιλ Γκέιτς οργανώνει μαθήματα αρχαίων ελληνικών για τα υψηλόβαθμα στελέχη του και άλλα τέτοια συμπαθητικά. Όλα αυτά μπορεί να κολακεύουν την εθνική ματαιοδοξία, αλλά δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα.Γ. Η γνώση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας μπορεί να οδηγήσει σε μια επαφή με το περιεχόμενο των κείμενων, αλλά να αποτελέσει και από μόνη της μορφωτικό αγαθό. (Φυσικά το ίδιο ισχύει και για τις άλλες γλώσσες). Αλλά για να γίνουν αυτά, είναι απαραίτητο ο μαθητήςνα κατέχει καλά προηγουμένως τη δική του μητρική γλώσσα καινα προχωρήσει σε αρκετό βάθος στη μελέτη της αρχαίας ελληνικής, πράγμα όμως εξαιρετικά δύσκολο για τη μέση εκπαίδευση και απολύτως ακατόρθωτο για την πρώτη της βαθμίδα, το γυμνάσιο.Για να μπορεί ένας μαθητής να διεισδύσει στον ιδεολογικό, αξιολογικό και πρακτικό κόσμο των αρχαίων Ελλήνων διαβάζοντας ο ίδιος στο πρωτότυπο τα αρχαία κείμενα, πρέπει να παρατήσει τα πάντα και να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη γνώση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Είναι ζήτημα αν μπορούμε και οι φιλόλογοι να ασχοληθούμε με τα αρχαία κείμενα και να διεισδύσουμε στον κόσμο τους χωρίς μεταφραστική βοήθεια.Δ. Η γνώση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας δεν οδηγεί κάποιον να σκέφτεται όπως οι αρχαίοι ούτε πολύ περισσότερο να δημιουργεί έργα, γραπτά ή αλλά, όπως εκείνοι. Και όμως αυτή η επιπόλαιη προσέγγιση, ο αττικισμός, κυριάρχησε στα Αλεξανδρινά χρόνια. Εγκατέλειψαν λοιπόν τη σύγχρονη τους γλώσσα και στράφηκαν στην παλιότερη αττική περιμένοντας έτσι να εμφανιστούν νέοι Αριστοτέληδες και Θουκυδίδηδες. Αυτή η άποψη έριξε τη βαριά σκιά της σε όλους τους κατοπινούς αιώνες. Επηρέασε και την εκπαίδευση του νεοσύστατου νεοελληνικού κράτους μετρά το 1830, οπότε οι μαθητές του δημοτικού μάθαιναν ότι «Οι χοίροι ιύζουσιν, τα χοιρίδια κοΐζουσιν, οι όφεις ιύζουσιν». Υπάρχουν ακόμη οπαδοί της.Ε. Είναι πολύ συζητήσιμο αν στέκουν επιστημονικά απόψεις για κρίση, για φθορά, για παρακμή και για καταστροφή της οποιασδήποτε γλώσσας, επομένως και της νέας ελληνικής, γιατί:Τέτοιες διατυπώσεις εκφράζουν αξιολογικές κρίσεις και απορρέουν από την αντίληψη ότι υπάρχει γλώσσα-πρότυπο και ότι η απομάκρυνση από αυτήν δημιουργεί προβλήματα,Παράπονα για φθορά της γλώσσας κ.τ.ό. ακούγονται σε όλες τις εποχές. Δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Οι μεγαλύτεροι δεν έχουν πάρα να θυμηθούν τι σχετικά άκουγαν από τους παλαιοτέρους τους, δάσκαλους και γονείς,Αυτό που συμβαίνει είναι ότι κάθε κοινωνία ανάλογα με τις ανάγκες, τις συνθήκες και το είδος και το επίπεδο της ανάπτυξης και της κουλτούρας της πραγματοποιεί τις δικές της γλωσσικές επιτεύξειςΣε κάθε εποχή υπάρχουν καλοί και λιγότερο καλοί χρήστες της γλώσσας.ΣΤ. Ειδικότερα για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η νεοελληνική γλώσσα ακούγονται πολλά, εύκολα και αβασάνιστα. Το αξιοπερίεργο είναι ότι, προτού διαπιστωθεί με συστηματική μελέτη ΑΝ υπάρχουν προβλήματα, ΣΕ ΤΙ ακριβώς συνίστανται και ποιες είναι οι ΑΙΤΙΕΣ τους, βρέθηκε απευθείας η ΛΥΣΗ. Χωρίς τεκμηριωμένο σκεπτικό προχωρήσαμε στο ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ. Έτσι επαναφέρθηκαν τα αρχαία ελληνικά από το πρωτότυπο στο γυμνάσιο, για να βοηθήσουν, υποτίθεται, τους μαθητές να βελτιώσουν το γλωσσικό τους όργανο, την νεοελληνική.Ζ. Η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών από το πρωτότυπο δε συντελεί στην καλύτερη γνώση και χρήση της νέας ελληνικής, γιατί:1. Μαθαίνουμε από τα γνωστά προς τα άγνωστα, πράγμα που σημαίνει ότι, για να προσεγγίσει κάποιος την αρχαία ελληνική, πρέπει να κατέχει καλά την δική του και όχι το αντίθετο.2. Η νεοελληνική είναι αυτάρκης και έχει αυτοτέλεια απέναντι στις προηγούμενες μορφές της ελληνικής γλώσσας.3. Δεν είναι διαπιστωμένο ότι η μελέτη και η γνώση των προηγούμενων φάσεων μιας γλώσσας οδηγεί αναγκαστικά στην καλύτερη χρήση της. Πιο συγκεκριμένα:Γνωρίζω μια γλώσσα σημαίνει κατέχω τις γραμματικο-συντακτικες της δομές, το λεξιλόγιο και τους εκφραστικούς της τρόπους. Πράγματι η νέα και η αρχαία ελληνική έχουν πολλές κοινές δομές, τρόπους και λεξιλόγιο, όπως βέβαια και με άλλες γλώσσες. Αλλά γιατί πρέπει να πηγαίνει κάποιος στο παρελθόν της γλώσσας, για να μελετήσει στοιχεία που υπάρχουν και στο παρόν της; Μήπως για να παρακολουθήσει την εξέλιξη της μέσα στους αιώνες; Όμως αυτή δεν είναι δουλειά του λυκείου, πολύ περισσότερο του γυμνασίου. Είναι δουλειά των ΕΙΔΙΚΩΝ, όσων προετοιμάζονται να γίνουν ειδικοί και όσων έχουν ειδικά ενδιαφέροντα.Από την άλλη είναι φυσικό κατά την διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής η προσοχή καθηγητών και μαθητών να συγκεντρώνεται στα διαφορετικά στοιχεία (δοτική, ευκτική, απαρέμφατο, τόνοι, πνεύματα, καταλήξεις κ.λπ.). Κάτι τέτοιο όμως όχι μόνο δε βοηθάει στην καλύτερη κατανόηση και χρήση της νέας ελληνικής, αλλά μάλλον δημιουργεί σύγχυση. Το ξέρουν όσοι διδάσκουν στο γυμνάσιο. Αν μάλιστα πάρει κάποιος υπόψη του ότι στην ηλικία των 12-15 ετών το γλωσσικό όργανο βρίσκεται ακόμη υπό διαμόρφωση, ότι το γυμνάσιο και πια και το λύκειο απευθύνεται στο σύνολο των μαθητών και ότι στο μαθητικό πληθυσμό περιλαμβάνεται μεγάλο μέρος από υποβαθμισμένες περιοχές και πλέον και αλλοδαποί, μπορεί να συλλάβει το μέγεθος των προβλημάτων που δημιουργούν οι διπλές δομές και τρόποι. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι μαθητές όχι μόνο δε μαθαίνουν αρχαία ελληνική γλώσσα, όχι μόνο δεν αισθάνονται περήφανοι ως απόγονοι ευκλεών προγόνων, αλλά αγανακτούν, για να μην ειπωθεί τίποτε βαρύτερο.Τέλος, δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζει κάποιος την ετυμολογία και την εξέλιξη των λέξεων μέσα στο χρόνο, για να τις χρησιμοποιήσει σωστά. Για παράδειγμα πολύ λίγοι γνωρίζουν ότι η λέξη λεωφορείο είναι σύνθετη από τη λέξη λέως, που είναι η αττική μορφή της λέξης λαός, και το ρήμα φέρω. Κανένας τους όμως δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα να ανέβει στο λεωφορείο, όταν έρθει βέβαια, και να χρησιμοποιήσει σωστά τη λέξη λεωφορείο. Έτσι κι αλλιώς στο γυμνάσιο αλλά και στο λύκειο η γνώση της προέλευσης των λέξεων είναι δυνατή μόνο για μικρό μέρος του λεξιλογικού πλούτου της γλώσσας. Τι θα γίνει με το υπόλοιπο;Η. Λένε μερικοί: «Δε διδάσκονται τα αρχαία με τον κατάλληλο τρόπο. Αυτό φταίει». Όμως δεν υπάρχει κατάλληλος τρόπος. Δοκιμάστηκαν τα πάντα. Πάντοτε καταλήγουμε σε αποτυχία. Δεν είναι δυνατόν να διδαχτεί σε υψηλό επίπεδο σε όλο το μαθητικό πληθυσμό, και μάλιστα στην υποχρεωτική εκπαίδευση, ένα μάθημα που προϋποθέτει κάποια γνωστική υποδομή, που δεν υπάρχει ακόμη στους μαθητές, και ειδική κλίση και ενδιαφέρον για γλώσσες. Αν ζητήσεις από ένα ψάρι να ανέβει σε ένα δέντρο, πάντα θα βρίσκεις ότι αποτυγχάνει, λέει ο ΑϊνστάινΘ. Η εκπαίδευση μας παραμένει προσκολλημένη στους τύπους και όχι στο περιεχόμενο, στις λέξεις και όχι στα πράγματα. Οι στόχοι του εκπαιδευτικού δημοτικισμού ακόμη εκκρεμούν. Ο «Άταφος νεκρός» του Γληνού και η «Μεταρρύθμιση που δεν έγινε» του Δημαρά περιμένουν, παρότι δεν καλύπτουν φυσικά πλήρως τις σημερινές ανάγκες.ΠΡΟΤΑΣΗ για γυμνάσιο και λύκειο :Ενίσχυση της διδασκαλίας της νέας ελληνικής.Διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών μόνο από μετάφραση.Η αρχαία ελληνική γλώσσα μάθημα επιλογής.* Ο Λ. Τανακίδης είναι φιλόλογος και πρώην πρόεδρος της ΟΛΜΕπηγή: Λαέρτης Τανακίδης, προσωπική σελίδα στο facebook
Αριθμός:572Τύπος:Επίκαιρες ΕρωτήσειςΣυνοδος / Περίοδος:Β΄Σύνοδος ΙΖ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)Θέμα:Σχετικά με την έκδοση προεδρικών διαταγμάτων για την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων ΤΕΙ.Κόμμα:ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ)Ημερομηνία:07/03/2017Ημ. Τελευταίας Τροποποίησης:07/03/2017Καταθέτοντες:Κεγκέρογλου Αλεξάνδρου ΒασίλειοςΥπουργεία:Παιδείας, Έρευνας και ΘρησκευμάτωνΑρχεία Ερωτήσεων:
