Για πρώτη φορά, οι επιστήμονες θέλησαν να διερευνήσουν αν τα χρώματα του φωτός επηρεάζουν την λειτουργία του εσωτερικού ρολογιού θηλαστικών που μπορούν να ξεχωρίζουν χρώματα, άρα και του ανθρώπου. Όπως εξηγούν στο περιοδικό PLOS Biology ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, μετά την λεπτομερή καταγραφή των καθημερινών αλλαγών στο χρώμα του ουρανού για έναν μήνα, το ρολόι του σώματος φαίνεται να διαισθάνεται τις αλλαγές αυτές, «καταλαβαίνοντας» ότι στο λυκόφως και στο λυκαυγές ο ουρανός είναι πιο γαλανός από το φως της ημέρας.
Χρησιμοποιώντας τις καταγραφές για την δημιουργία ενός τεχνητού ουρανού στο εργαστήριο, διαπίστωσαν ότι μετά από μερικές ημέρες τα τρωκτικά εμφάνιζαν αυξημένη θερμοκρασία σώματος (λόγω εγρήγορσης) λίγο μετά το σούρουπο, όταν το χρώμα του «ουρανού» γινόταν πιο σκοτεινό μπλε –κάτι αναμενόμενο για νυκτόβια. Όταν όμως έκαναν να αλλάζει μόνο η ένταση του φωτός και όχι το χρώμα του, τα ποντίκια έγιναν πιο δραστήρια πριν το σούρουπο, δείχνοντας πως το εσωτερικό τους ρολόι δεν ήταν εναρμονισμένο με τις εναλλαγές ημέρας και νύκτας.
Σε συνδυασμό με προηγούμενα ευρήματα από την καταγραφή ηλεκτρικής εγκεφαλικής δραστηριότητας στα πειραματόζωα κατά την έκθεσή τους σε διαφορετικές αποχρώσεις φωτός, όπου πολλά κύτταρα του εγκεφάλου φάνηκαν πιο ευαίσθητα στις αλλαγές απ’ ότι στην ένταση της φωτεινότητας, οι ερευνητές επιβεβαίωσαν ότι τα θηλαστικά έχουν έναν χαρακτηριστικό μηχανισμό αισθητηριακής αντίληψης της ώρας. Συνεπώς το ίδιο ισχύει… και για μας.