Πιο συγκεκριμένα, παρουσιάστηκαν αποτελέσματα της μελέτης Φάσης 1β KEYNOTE-028 που αξιολόγησε τη θεραπεία pembrolizumab, σε περισσότερους από 450 ασθενείς με 20 διαφορετικούς τύπους καρκίνου. Ασθενείς με προχωρημένο μικροκυτταρικό καρκίνο των πνευμόνων, οι οποίοι είχαν λάβει προηγούμενες θεραπείες, έδειξαν συνολικό ποσοστό ανταπόκρισης (επιβεβαιωμένο και μη) 35% (7 στους 20 ασθενείς). Ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο του οισοφάγου, έδειξαν συνολικό ποσοστό ανταπόκρισης (επιβεβαιωμένο και μη) 30,4% (7 στους 23 ασθενείς).
Η διάμεση διάρκεια ανταπόκρισης ήταν 40 εβδομάδες (0,1+ έως 40) με έξι από τις επτά ανταποκρίσεις να συνεχίζονται. Η μείωση των όγκων επετεύχθη στο 52,2% των αξιολογήσιμων ασθενών. Τέλος, ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο των ωοθηκών, έδειξαν συνολικό ποσοστό ανταπόκρισης (επιβεβαιωμένο και μη) 11,5% (3 στους 26 ασθενείς). Στο 23% των αξιολογήσιμων ασθενών επετεύχθη μείωση των όγκων.
Αναφορικά με τον καρκίνο του παχέος εντέρου, παρουσιάστηκαν στοιχεία από την πρώτη μελέτη που αξιολογεί το συσχετισμό του οφέλους μιας ανοσοθεραπείας με την ανεπάρκεια επιδιόρθωσης λανθασμένων βάσεων του DNA (DNA Mismatch Repair ή MMR), μιας καλά στοιχειοθετημένης μορφής γενετικής αστάθειας σε πολλούς τύπους καρκίνου, που χαρακτηρίζεται από την απώλεια λειτουργικότητας του μονοπατιού επιδιόρθωσης των βλαβών αυτών.
Αυτή η Φάσης 2 μελέτη, πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Κέντρου Καρκίνου Kimmel του Νοσοκομείου John Hopkins, αξιολογώντας τη χρήση pembrolizumab σε 48 αξιολογήσιμους ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο του παχέος εντέρου και άλλους συμπαγείς όγκους, οι οποίοι είχαν λάβει προηγούμενες θεραπείες. Στην ομάδα των ασθενών με καρκίνο του παχέος εντέρου με ανεπάρκεια MMR, παρατηρήθηκε ποσοστό αντικειμενικής ανταπόκρισης στη θεραπεία της τάξεως του 62% (8 στους 13 ασθενείς).
Το συνολικό ποσοστό ανταπόκρισης ήταν 62% και το ποσοστό ελέγχου της ασθένειας ήταν 92%. Αντίθετα, στην ομάδα ασθενών με καρκίνο του παχέος εντέρου με επάρκεια MMR, δεν υπήρξε ανταπόκριση στη θεραπεία. Τα αποτελέσματα αυτά, εκτός από το ASCO, δημοσιεύθηκαν και στο περιοδικό New England Journal of Medicine.
Τέλος, αναφορικά με το καρκίνο κεφαλής και τραχήλου, παρουσιάστηκαν στοιχεία από τη μελέτη KEYNOTE-012. Η μελέτη Φάσης 1β, αξιολόγησε τη χορήγηση pembrolizumab ως μονοθεραπεία σε 132 ασθενείς με υποτροπιάζοντα ή μεταστατικό καρκίνο κεφαλής και τραχήλου ανεξαρτήτως της έκφρασης του anti PD-L1, οι οποίοι είχαν λάβει προηγουμένως άλλη θεραπεία. Τα αποτελέσματα σε αξιολογήσιμους ασθενείς, έδειξαν συνολικό ποσοστό ανταπόκρισης (επιβεβαιωμένο και μη) 24,8% (29 στους 117 ασθενείς).
Εξετάζοντας και το status του HPV, το συνολικό ποσοστό ανταπόκρισης ήταν παρόμοιο μεταξύ ασθενών θετικών και αρνητικών σε HPV (20,6% και 27,2% αντίστοιχα). Τα επιπλέον ευρήματα από την έρευνα ΚΕΥΝΟΤΕ -012 έδειξαν μειώσεις του όγκου σε ποσοστό 56% επί του συνόλου των αξιολογήσιμων ασθενών που είχαν μετρήσιμη νόσο μετά την αρχική αξιολόγηση (59 στους 106 ασθενείς). Κατά τον χρόνο της ανάλυσης, το 86% των ασθενών που ανταποκρίθηκαν συνέχισαν να ανταποκρίνονται στην αγωγή (n=25/29).
Ταυτόχρονα με τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα που παρουσιάστηκαν στο ASCO, η MSD ανακοίνωσε και την αποδοχή της αίτησης από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων FDA, για συμπληρωματική βιολογική άδεια (sBLA) του pembrolizumab, για τη θεραπεία ασθενών με προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο των πνευμόνων. Η αίτηση θα εξεταστεί κατά προτεραιότητα.
Η υποβολή της αίτησης για συμπληρωματική βιολογική άδεια (sBLA) βασίστηκε εν μέρει σε δεδομένα από την έρευνα KEYNOTE 001 που περιλαμβάνουν ασθενείς με 50% και άνω ποσοστό κυττάρων του όγκου θετικών για έκφραση PD-L1, τα οποία παρουσιάστηκαν στην Ετήσια Συνάντηση της Αμερικανικής Εταιρείας Έρευνας για τον Καρκίνο (AACR). Η αίτηση θα εξεταστεί στις 2 Οκτωβρίου 2015 σύμφωνα με το Επιταχυνόμενο Πρόγραμμα Εγκρίσεων του FDA. Θα πρέπει να τονιστεί ότι το pembrolizumab έχει λάβει το χαρακτηρισμό Επαναστατική Θεραπεία (Breakthrough Therapy) από τον FDA, για το μη μικροκυτταρικό καρκίνο των πνευμόνων.
Το pembrolizumab είναι ένα εξανθρωποιημένο μονοκλωνικό αντίσωμα που μπλοκάρει την αλληλεπίδραση μεταξύ PD-1 (προγραμματισμένος κυτταρικός θάνατος) και των συνδετών του PD-L1 και PD-L2. Με την κατάληψη του PD-1 υποδοχέα και με την παρεμπόδιση της αλληλεπίδρασης με τους συνδέτες, το pembrolizumab απελευθερώνει από την αναστολή ανοσοαπόκρισης μέσω του PD1, συμπεριλαμβανομένης και της αντικαρκινικής ανοσοαπόκρισης.
To pembrolizumab ενδείκνυται στις ΗΠΑ σε δοσολογία 2 mg/kg με ενδοφλέβια έγχυση για 30 λεπτά κάθε τρεις εβδομάδες, για τη θεραπεία ασθενών με ανεγχείρητο ή μεταστατικό μελάνωμα και εξέλιξη νόσου μετά τη χρήση ιπιλιμουμάμπης ή αναστολέα BRAF σε περίπτωση θετικής μεταλλαγής του γονιδίου BRA V600. Η ένδειξη αυτή εγκρίθηκε μέσω επιτχυνόμενης διαδικασίας με βάση το ρυθμό και τη διάρκεια ανταπόκρισης του όγκου.