Το αργό περπάτημα παραπέμπει σε Αλτσχάϊμερ

Το αργό περπάτημα στην τρίτη ηλικία δεν οφείλεται απαραιτήτως στην φθορά του σώματος με το πέρασμα του χρόνου. Μπορεί να αποτελεί πρώιμη ένδειξη άνοιας, προειδοποιούν επιστήμονες από τη Γαλλία.

Σε μελέτη που πραγματοποίησαν ανακάλυψαν ότι υπάρχει ξεκάθαρη συσχέτιση ανάμεσα στην ταχύτητα με την οποία περπατάει κανείς στην τρίτη ηλικία και τα επίπεδα μίας πρωτεΐνης στον εγκέφαλο η οποία αποτελεί σήμα-κατατεθέν της νόσου Αλτσχάιμερ.

Η πρωτεΐνη αυτή λέγεται βήτα-αμυλοειδής και πιστεύεται ότι βλάπτει τα κύτταρα του εγκεφάλου που παίζουν ρόλο-κλειδί στην βάδιση και την κίνηση.

Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι οι αργές κινήσεις (ή βραδυκινησία, όπως επιστημονικά αποκαλούνται) αποτελούν το πρώτο σύμπτωμα της νόσου του Πάρκινσον, αλλά η νέα μελέτη υποδηλώνει ότι μπορεί να υποκρύπτουν και μία ακόμα νευροεκφυλιστική νόσο, δηλαδή το Αλτσχάιμερ.

Τα νέα ευρήματα δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Neurology».

Όπως γράφουν επιστήμονες από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Τουλούζης, μελέτησαν 128 άνδρες και γυναίκες ηλικίας άνω των 70 ετών.

Όλοι έπασχαν από διαταραχή μνήμης, αλλά σε κανέναν δεν ήταν τόσο σοβαρή ώστε να διαγνωστεί με άνοια.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την δρα Νατάλια ντελ Κάμπο, επιστημονική διευθύντρια του Κέντρου Αριστείας στην Νευροεκφύλιση της Τουλούζης, χρονομέτρησαν τους εθελοντές τους στη διάρκεια της βάδισης και τους υπέβαλλαν σε τομογραφίες εγκεφάλου για να ελέγξουν αν είχαν συσσωρεύσεις βήτα-αμυλοειδούς.

Με εξαίρεση δύο ηλικιωμένους, όλοι οι άλλες εθελοντές είχαν φυσιολογική ταχύτητα βάδισης για την ηλικία τους.

Εν τούτοις όσοι βάδιζαν με την κατώτερη φυσιολογική ταχύτητα είχαν υψηλότερα επίπεδα της πρωτεΐνης στον εγκέφαλό τους, γράφουν οι ερευνητές.

Το εύρημα αυτό δεν μπορούσε να εξηγηθεί με άλλους παράγοντες που επηρεάζουν την ταχύτητα βάδισης, όπως η ηλικία ή η ένταση της διαταραχής της μνήμης, τόνισαν οι ερευνητές.

Η δρ ντελ Κάμπο και οι συνεργάτες της συνεχίζουν την έρευνά τους για να διαπιστώσουν εάν όντως οι γέροντες αυτοί θα εκδηλώσουν τελικά άνοια.

Τονίζουν επίσης πως το εύρημά τους υπενθυμίζει ότι η απώλεια μνήμης δεν αποτελεί το μοναδικό σύμπτωμα του Αλτσχάιμερ, αλλά αντιθέτως επηρεάζει πλήθος νοητικών και σωματικών λειτουργιών.