Τι συμπτώματα έχει η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο; Το σίγουρο είναι ότι η αυτοάνοση θυροειδίτιδα του Χασιμότο έχει πολλά πρόσωπα.
Τα συμπτώματα που μπορεί να έχετε σήμερα, μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικά από αυτά που θα έχετε σε πέντε ή δέκα χρόνια κι αυτό γιατί η Χασιμότο με τον καιρό εξελίσσεται, αλλάζει και δείχνει συνεχώς μια άλλη πλευρά της.

Γεγονός επίσης είναι ότι εκείνοι που πάσχουν από θυρεοειδίτιδα Χασιμότο μπορεί να εμφανίζουν εντελώς διαφορετικά συμπτώματα μεταξύ τους. Κι αυτό δημιουργεί, ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια της νόσου, όταν κανείς ρωτά και προσπαθεί να μάθει για την ασθένεια, μία σύγχυση.

Συχνά η νόσος εξελίσσεται σε αργό ρυθμό, έτσι που τα συμπτώματά της δε γίνονται άμεσα αντιληπτά.
Στα αρχικά στάδια έρχονται συχνά, αλλά όχι πάντα, τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού στο προσκήνιο.
Η αιτία για αυτόν τον υπερθυρεοειδισμό είναι η καταστροφή του θυρεοειδικού ιστού και η απελευθέρωση των ορμονών που είναι ήδη αποθηκευμένες σε αυτόν στην κυκλοφορία του αίματος. Πρόκειται στις περισσότερες περιπτώσεις για έναν ήπιο υπερθυρεοειδισμό, ο οποίος στην πορεία δίνει σταδιακά τη θέση του σε μια χρόνια υπολειτουργία του θυρεοειδούς αδένα. Αυτή η φάση μπορεί συχνά να περάσει απαρατήρητη.

Τα περισσότερα από τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού είναι τα αποκαλούμενα «γενικά συμπτώματα» όπως νευρικότητα, αϋπνίες και τάση για εφίδρωση. Η φύση των συμπτωμάτων εξηγεί γιατί η Χασιμότο στη αρχή δρα απαρατήρητη. Όταν παρατηρηθούν παρατεταμένα συμπτώματα όπως αϋπνία, υπερβολική εφίδρωση, διάρροιες, ρίγη και αίσθημα παλμών ζητείται συνήθως η γνώμη του ενδοκρινολόγου.
Το αν η θεραπεία με θυρεοστατικά φάρμακα – φάρμακα που διακόπτουν τη σύνθεση των ορμονών στο θυρεοειδή- είναι απαραίτητη σε αυτή τη φάση, πρέπει να αποφασιστεί από τον ενδοκρινολόγο, ο οποίος πρώτα θα αποκλείσει τις άλλες αιτίες υπερθυρεοειδισμού.

Διακυμάνσεις στα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών και εναλασσόμενες φάσεις υπερ- και υπολειτουργίας του θυρεοειδούς δεν είναι σπάνιο να παρατηρηθούν και συνοδεύονται συνήθως και από τα αντίστοιχα συμπτώματα.

Τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού στη Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο
Η υπερθυρεοειδική φάση στη Χασιμότο συνήθως ακολουθείται από μία βαθμιαία εξελισσόμενη υπολειτουργία του θυρεοειδικού ιστού. Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto μπορεί επίσης να εμφανιστεί εξαρχής με υπολειτουργία.

Τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού είναι επίσης πολλαπλά:

– Κόπωση, γενική σωματική εξάντληση
– Έλλειψη συγκέντρωσης, κακή μνήμη
– Υψηλή αρτηριακή πίεση με παλμό κάτω από 70
– Αίσθημα παλμών
– Υψηλή χοληστερίνη
– Καταθλιπτική διάθεση, άγχος και κρίσεις πανικού, ευερεθιστότητα, σπάνια σκέψεις αυτοκτονίας
– Ξηρά και θαμπά και μαλλιά

– Τριχόπτωση
– Ξηρό δέρμα
– Δυσκοιλιότητα, μετεωρισμός
– Αύξηση του βάρους, πολύ σπάνια έντονη απώλεια βάρους
– Διαταραχή του κύκλου στις γυναίκες, υπογονιμότητα, τάση για αποβολές (διάβασε εδώ)
– Μειωμένη σεξουαλική επιθυμία
– «Μυρμήγκιασμα» και μούδιασμα στα χέρια και τους βραχίονες (σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα)
– Προβλήματα στην ακοή, εμβοές στα αυτιά

– Απαθής έκφραση
– Μεταβολές προσωπικότητας
– Νυχτερινές εφιδρώσεις
– Πόνος στον αυχένα
– Οιδήματα, κατακράτηση υγρών
Τα συμπτώματα της αυτοάνοσης νόσου στη θυρεοειδίτιδα Χασιμότο
Εκτός από τα συμπτώματα που οφείλονται στη διαταραχή των ορμονών του θυρεοειδούς μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα, τα οποία προκαλούνται από την υπάρχουσα διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος.

Αυτά παρατίθενται παρακάτω:
– Πόνοι στις αρθρώσεις
– Μυϊκοί πόνοι
– Σκλήρυνση των τενόντων και των μυών
– Δερματικές αλλοιώσεις (π.χ. κνίδωση, ροδόχρους νόσος)
– Ξηρότητα των βλεννογόνων (σύνδρομο Sicca)
– Aσταθής διάθεση
– Νευρολογικά συμπτώματα -νευρίτιδες, ζάλη, αστάθεια βάδισης
– Εξαιρετικά σπάνια επιληπτικές κρίσεις, παραισθήσεις, ψυχιατρικά συμπτώματα (Hashimoto εγκεφαλοπάθεια)
– Ναυτία και γαστρεντερικά προβλήματα, πεπτικά προβλήματα
– Παθήσεις των ματιών
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το μεγαλύτερο μέρος των ασθενών με Hashimoto που λαμβάνει θεραπεία με ορμόνες του θυρεοειδούς δεν εμφανίζει τα παραπάνω συμπτώματα. Ακόμη όμως και όταν τα συμπτώματα αυτά εμφανιστούν, δε σημαίνει ότι θα παραμείνουν για πάντα. Ενδέχεται δηλαδή να εμφανίζονται ανά διαστήματα ή / και σε διαφορετικό βαθμό όπως και να αφορούν κάθε φορά διαφορετικό σύστημα του σώματος.