Ακούγεται εξωπραγματικό αλλά κατά μία έννοια ο ανθρώπινος εγκέφαλος θα μπορούσε όντως να ξεμείνει από χώρο. Ο λόγος είναι απλός…
Η μνήμη εξαρτάται από την διαμόρφωση νέων νευρωνικών συνδέσεων, αλλά ο εγκέφαλος έχει έναν πεπερασμένο αριθμό νευρώνων και παράλληλα έναν επίσης περιορισμένο χώρο, στον οποίο θα μπορούσε να προσθέσει περισσότερες συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων αυτών.
Αλλά, υπό την έννοια του υγιούς εγκεφάλου, ισχύει το «γηράσκω αεί διδασκόμενος», άρα ο ανθρώπινος εγκέφαλος δε μπορεί ποτέ να σταματήσει να μαθαίνει.
Το…μυστικό βρίσκεται στην ίδια λειτουργία της μνήμης. Όταν θυμόμαστε ένα γεγονός, εμπλέκονται στη διαδικασία αυτή πολλά δίκτυα διασυνδεδεμένων κυττάρων. Όταν όμως μερικές φορές αδυνατούμε να θυμηθούμε ένα συγκεκριμένο συμβάν, αυτό σημαίνει ότι χρησιμοποιούνται διαφορετικές συνδέσεις.
Καθώς μεγαλώνουμε και ο εγκέφαλος έχει «φορτώσει» μνήμες και πληροφορίες, οι συνδέσεις αυτές γίνονται όλο και πιο πολύπλοκες. Όταν δηλαδή ο εγκέφαλος είναι υπερφορτωμένος, αυτό σημαίνει ότι οι ίδιοι νευρώνες χρησιμοποιούνται σε πολλές μνήμες με πολύ ευέλικτο τρόπο.
Αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει μία σύγχυση των γεγονότων ή μία δυσκολία στο να θυμόμαστε πληροφορίες. Αλλά, ευτυχώς για τον ανθρώπινο εγκέφαλο, η λειτουργία του είναι τόσο μοναδική, που δε θα μπορούσε ποτέ να ξεμείνει από μνήμη.
Ακολουθείστε το iPaidia στο Google News
