Τα περιττά κιλά ίσως τελικά να μην είναι τόσο επιβαρυντικά για τηνυγεία μας, όσο ήταν πριν από 40 χρόνια, υποστηρίζουν Δανοί ερευνητές.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσαν στο επιστημονικό έντυπο JAMA, τα λίγα επιπλέον κιλά, πέραν του φυσιολογικού, τόσο για τους άνδρες όσο και τις γυναίκες, συνεπάγονται μικρότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, σε σχέση με όσους έχουν φυσιολογικό βάρος.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Μπόργκε Νορντεστγκάαρντ του Ινστιτούτου Κλινικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, ανέλυσαν στοιχεία για περίπου 120.000 ανθρώπους σε τρεις διαφορετικές χρονικές περιόδους, ξεκινώντας από τη δεκαετία του ’70.

Εδώ και δεκαετίες, σύμφωνα με τους επιστήμονες, φυσιολογικός θεωρείται ο δείκτης μάζας σώματος (αναλογία βάρους προς ύψος) μεταξύ 18,5 και 24,9. Κάτω του 18,5 κάποιος θεωρείται λιποβαρής, ενώ μεταξύ 25 – 29,9 υπέρβαρος και άνω του 30 παχύσαρκος.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, ενώ στα μέσα δεκαετίας του ’70 οι υπέρβαροι αντιμετώπιζαν κατά 30% περίπου αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου, σήμερα δεν συμβαίνει κάτι ανάλογο. Μάλιστα, όσοι σήμερα έχουν ΔΜΣ 27, θεωρούνται δηλαδή μέτρια υπέρβαροι, είναι αυτοί που έχουν τον μικρότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου και όχι όσοι έχουν φυσιολογικό βάρος (ΔΜΣ18,5 – 24,9). Την δεκαετία του ’70, τον χαμηλότερο κίνδυνο είχαν όσοι είχαν ΔΜΣ 23,7.

Οι επιστήμονες εκτιμούν πως αυτό μάλλον οφείλεται στο ότι σήμερα τα συστήματα υγείας είναι πλέον πολύ πιο αποτελεσματικά στο να θεραπεύουν τις παθήσεις που σχετίζονται με την παχυσαρκία, όπως η υψηλή χοληστερόλη και η υψηλή αρτηριακή πίεση.

«Τα ευρήματά μας δεν θα έπρεπε να ερμηνευθούν πως συνηγορούν ότι πλέον οι άνθρωποι μπορούν να τρώνε όσο θέλουν ή ότι τα άτομα φυσιολογικού βάρους πρέπει να τρώνε παραπάνω για να γίνουν υπέρβαροι. Από την άλλη όμως, οι υπέρβαροι πιθανώς δεν χρειάζεται να ανησυχούν για το βάρος τους τόσο όσο στο παρελθόν», εξηγεί ο Δρ Νορντεστγκάαρντ.

Οι ειδικοί πιστεύουν μάλιστα ότι θα πρέπει να αναθεωρηθεί το τι θεωρείται βάρος πάνω από το φυσιολογικό. Η ισχύουσα ταξινόμηση έγινε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, αλλά με βάση στοιχεία πριν το 1990. «Πρέπει να αναθεωρήσουμε το ποιόν αποκαλούμε υπέρβαρο και παχύσαρκο», σημειώνει ο Δρ Νορντεστγκάαρντ.

Η ιδέα αυτή όμως δεν φαίνεται -προς το παρόν τουλάχιστον- να έχει απήχηση στη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Άλλοι επιστήμονες είναι επιφυλακτικοί για τη δανική μελέτη, επισημαίνοντας ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί υγιεινό ή επιθυμητό το να είναι κανείς υπέρβαρος ή παχύσαρκος, ούτε χρειάζεται να αλλάξουν οι ισχύουσες ιατρικές συστάσεις για τον έλεγχο του βάρους.

Πολλές μελέτες μέχρι σήμερα έχουν συσχετίσει την παχυσαρκία με αυξημένο κίνδυνο για εκδήλωσης διαφόρων παθήσεων, όπως διαβήτη τύπου 2, ηπατοπάθεια, καρκίνο, διαταραχές ύπνου, επιπλοκές εγκυμοσύνης κ.α.

Πάντως και οι Δανοί ερευνητές υπογραμμίζουν ότι «άλλο πράγμα η μακροζωία και άλλο η ποιότητα ζωής. Έτσι, ακόμη και αν κανείς ζει περισσότερο σήμερα, παρόλο που είναι υπέρβαρος, μπορεί επίσης να είναι άρρωστος, ζώντας με διάφορες χρόνιες παθήσεις».