Η χρήση αντιβιοτικών, για οποιονδήποτε λόγο, σχετίζεται με την καθυστερημένη διάγνωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας στα παιδιά, σύμφωνα με μελέτη που διεξήχθη στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης. Η σκωληκοειδίτιδα είναι η συχνότερη κοιλιακή φλεγμονή στα παιδιά και αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση.
Σύμφωνα με την Παιδοχειρουργό Μαρία Αγγελίδου, μέλος της ερευνητικής ομάδας της Παιδοχειρουργικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης, η μελέτη διεξήχθη το διάστημα Ιανουάριου 2007 – Ιουλίου 2013, και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «η καθυστερημένη διάγνωση έχει ως συνέπεια τη μεγαλύτερη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, τη μεγαλύτερη διάρκεια νοσηλείας και λήψης αντιβίωσης, καθώς επίσης περισσότερες επιπλοκές και νοσηρότητα».

Η κ. Αγγελίδου και οι συνεργάτες της (Κ. Καμπούρη, Σ. Γαρδίκη, Γ. Βάου), μεέτησαν 378 ασθενείς, ηλικίας από 1,5-14 ετών, που υποβλήθηκαν σε επείγουσα σκωληκοειδεκτομή, λόγω οξείας σκωληκοειδίτιδας, που επιβεβαιώθηκε ιστολογικά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της μελέτης, στους 205 ασθενείς (ομάδα Α) η διάγνωση καθυστέρησε περισσότερο από 48 ώρες και στους 173 (ομάδα Β) η διάγνωση έγινε μέσα στο πρώτο 48ωρο.

Ογδόντα εννιά παιδιά είχαν ηλικία μικρότερη των πέντε ετών. Από αυτά, 72 ανήκαν στην ομάδα Α και 17 στην ομάδα Β. Ογδόντα ένα από τα 378 παιδιά ήταν παχύσαρκα. Από αυτά, 53 ανήκαν στην ομάδα Α και 28 στην ομάδα Β.

Από τα 378 παιδιά, τα 60 έλαβαν αντιβίωση και από αυτά 48 ανήκαν στην ομάδα Α και 12 στην ομάδα Β.

Όταν δεν υπήρχε κανένας από τους επιβαρυντικούς παράγοντες, η πιθανότητα να καθυστερήσει η διάγνωση ήταν 44,5%. Όταν ένα παιδί ήταν μικρότερο των 5 ετών, η πιθανότητα καθυστέρησης της διάγνωσης ήταν 80,9%, όταν ήταν παχύσαρκο 65,4%, όταν λάμβανε αντιβίωση 80% και όταν το εξέταζε για πρώτη φορά μη ειδικός γιατρός 58,9%.

Ο συνδυασμός δύο ή περισσοτέρων επιβαρυντικών παραγόντων είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση του ποσοστού καθυστέρησης της διάγνωσης. Όταν οι μελετηθέντες επιβαρυντικοί παράγοντες αφορούσαν το ίδιο παιδί, το ποσοστό καθυστέρησης της διάγνωσης ήταν 92,3%.

Όλοι οι μελετηθέντες παράγοντες συνέβαλαν στην καθυστέρηση της διάγνωσης της οξείας σκωληκοειδίτιδας, αλλά με διαφορετικό συντελεστή επιβάρυνσης ο καθένας. Στατιστικά, ισχυρότεροι αναδείχθηκαν η μικρή ηλικία του ασθενούς και η λήψη αντιβίωσης πριν από τη διάγνωση, και σε μικρότερο βαθμό η παχυσαρκία και η εξέταση από μη ειδικό γιατρό.

Η σκωληκοειδίτιδα είναι μια φλεγμονή που είτε οφείλεται σε κάποιο από τα κοινά παθογόνα βακτήρια του εντέρου είτε σε κάποιο κοπρόλιθο ή σκληρό άσηπτο στοιχείο, π.χ. ξηρό καρπό, που δημιουργεί αποφρακτικά φαινόμενα στη σκωληκοειδή απόφυση.

«Η έγκαιρη διάγνωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας στα παιδιά εξακολουθεί να προβληματίζει, ακόμα και σήμερα. Είναι πιο συχνή στην παιδική ηλικία και μέχρι την ηλικία των 14-18 ετών με πιο δύσκολη διάγνωση σε ηλικίες μικρότερες των 5 ετών γιατί τότε δημιουργείται σύγχυση στην κλινική εικόνα. Αν το παιδί για κάποιο λόγο παίρνει αντιβίωση, π.χ. λόγω αμυγδαλίτιδας ή για κάποιον άλλο θεραπευτικό λόγο, τότε είναι πιο δύσκολη η διάγνωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας. Οι παράγοντες, ηλικία, λήψη αντιβίωσης πριν από τη διάγνωση και λιγότερο η παχυσαρκία, μεμονωμένα ή συνδυαστικά, οδηγούν σε καθυστέρηση της διάγνωσης της οξείας σκωληκοειδίτιδας. Όταν συνδυάζονται οι παράγοντες αυτοί, ακόμα και όταν η κλινική εξέταση γίνεται από ειδικό γιατρό, δεν πραγματοποιείται εύκολα η έγκαιρη διάγνωση. Η μικρή ηλικία και η χρήση αντιβίωσης πενταπλασιάζει την πιθανότητα καθυστερημένης διάγνωσης, ενώ η παιδική παχυσαρκία αυξάνει κατά 1,5 φορά την πιθανότητα καθυστερημένης διάγνωσης» επισημαίνει η κ. Αγγελίδου.

Η μελέτη «Παράγοντες σχετιζόμενοι με την καθυστερημένη διάγνωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας στα παιδιά» θα παρουσιαστεί στο Εαρινό Συμπόσιο της Εταιρείας Χειρουργών Παίδων, που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 18 Απριλίου, στη Θεσσαλονίκη.