Χαμηλώνει επικίνδυνα η στάθμη της εθνικής δεξαμενής αίματος. Τα χαμηλά αντανακλαστικά των Ελλήνων σε ό,τι αφορά την εθελοντική προσφορά αίματος και η αδιαφορία του υπουργείου Υγείας για τη στελέχωση των υπηρεσιών αιμοδοσίας των νοσοκομείων οδηγούν σε σοβαρές ελλείψεις αίματος.
Με παρέμβασή της προς το υπουργείο Υγείας η Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας Πειραιά (ΕΙΝΑΠ) επισημαίνει τις διαστάσεις που έχει λάβει το θέμα της επισφαλούς κάλυψης των αναγκών του ελληνικού πληθυσμού σε αίμα, και ζητεί την άμεση λήψη μέτρων για την αντιμετώπισή του.
H χώρα χρειάζεται σε ετήσια βάση περίπου 600.000 μονάδες (φιάλες) αίματος προκειμένου να καλυφθούν οι ασθενείς στα νοσοκομεία (πχ οι τραυματίες τροχαίων, όσοι υποβάλλονται σε χειρουργεία, κα ) καθώς και οι πάσχοντες από μεσογειακή αναιμία. Το 60% με 70% των μονάδων αίματος προέρχεται από το συγγενικό περιβάλλον των ασθενών, το 30% με 35% από εθελοντές αιμοδότες και συλλόγους και το 5% εισάγεται από την Ελβετία.
«Το χαμηλό ποσοστό των εθελοντών αιμοδοτών δείχνει και την κουλτούρα που έχουμε αναπτύξει ως πολιτεία και κοινωνία για το μέγα ζήτημα της αλληλεγγύης. Προφανώς μιλάμε για αίμα για όποιον το χρειάζεται ανεξάρτητα από φύλο, εθνικότητα, θρησκεία, κοινωνική τάξη κ.λπ. Εκτός όμως από τη μειωμένη κοινωνική ευαισθησία υπάρχει και εντονότατη κρατική αδιαφορία σε σχέση με τις αιμοδοσίες» αναφέρει η πρόεδρος της ΕΙΝΑΠ κυρία Ματίνα Παγώνη.
Είναι ενδεικτικό κατά την ΕΙΝΑΠ ότι το 2013 καταργήθηκαν τρεις μεγάλες αιμοδοσίες με την κατάργηση τριών νοσοκομείων: Στο 1ο Θεραπευτήριο του ΙΚΑ, στο 3ο Θεραπευτήριο του ΙΚΑ και στο Νοσοκομείο Πατησίων. Πλήγμα για την αιμοδοσία θεωρείται και η υπολειτουργία της αιμοδοσίας του «Αμαλία Φλέμιγκ», έπειτα από την υποβάθμιση του νοσοκομείου και τη συγχώνευσή του με το «Σισμανόγλειο».
Όπως καταγγέλλει η ΕΙΝΑΠ, οι αιμοδοσίες που υπάρχουν στα κρατικά νοσοκομεία έχουν τεράστια έλλειψη προσωπικού, χώρων αλλά και τεχνολογικού εξοπλισμού.
Λόγω της έλλειψης προσωπικού όλων των κλάδων σε πολλές αιμοδοσίες έχει καταργηθεί η απογευματινή βάρδια, που πρακτικά στερεί τη δυνατότητα πρόσβασης στους αιμοδότες. Σε άλλες αιμοδοσίες έχει καταργηθεί για τον ίδιο λόγο η βάρδια του Σαββάτου και της Κυριακής, που θα έδινε ευχέρεια στον κάθε εργαζόμενο να γίνει αιμοδότης.
«Αν η κυβέρνηση θέλει πραγματικά να ενισχύσει τις αιμοδοσίες πρέπει άμεσα να προσλάβει μόνιμο προσωπικό (γιατρούς, τεχνολόγους, νοσηλευτές) για να στελεχωθούν όλες οι αιμοδοσίες και να ανοίξουν και αυτές που έκλεισαν. Διαφορετικά, θα μείνουμε μόνο σε κάποιες διαφημίσεις που κυκλοφόρησαν πρόσφατα και προπαγανδίζουν την ανάγκη της εθελοντικής αιμοδοσίας» δηλώνει η κυρία Παγώνη.
Μείζον ζήτημα κατά την ΕΙΝΑΠ, αποτελεί το γεγονός πως τα ιδιωτικά νοσοκομεία και θεραπευτήρια προμηθεύονται για τις ανάγκες τους μονάδες αίματος από τα δημόσια νοσοκομεία εντελώς δωρεάν ενώ τον αναγκαίο εργαστηριακό έλεγχο που γίνεται στα δημόσια νοσοκομεία τον χρεώνουν στον ασθενή ή στον ασφαλιστικό του φορέα. «Είναι τεράστια υποκρισία να ισχυρίζονται κάποιοι ότι και η αιμοδοσία δεν εμπίπτει στους κανόνες κόστους-οφέλους» παρατηρεί το προεδρείο των νοσοκομειακών γιατρών.