Η σκλήρυνση κατά πλάκας προσβάλλει σχεδόν έναν στους 1.000 Έλληνες και εκδηλώνεται συχνότερα σε ανθρώπους ηλικίας 20 έως 40 ετών.
Τα συμπτώματα της σκλήρυνσης έχουν την ιδιαιτερότητα ότι εμφανίζονται και εξελίσσονται εντός ωρών ή πολύ λίγων ημερών και εξαφανίζονται από μόνα τους επίσης εντός μικρού χρονικού διαστήματος.
Ο πάσχων πρέπει να απευθυνθεί σε γιατρό αν εμφανιστούν απότομα ένα ή περισσότερα νευρολογικά συμπτώματα και διατηρηθούν σταθερά ή με τάση επιδείνωσης επί τουλάχιστον 24 ώρες.
Τα συμπτώματα αυτά είναι:
-Θολή όραση στο ένα μάτι
-Μούδιασμα σε κάποιο άκρο, στον κορμό ή στο πρόσωπο
-Περίεργη αίσθηση σε διάφορα σημεία του σώματος (π.χ. αίσθηση σφιξίματος στον κορμό ή στα άκρα, «βελονιάσματα», «καψίματα» κ.λπ.)
-Ζάλη
-Αστάθεια στην όρθια θέση ή κατά τη βάδιση
-Αίσθημα βάρους στα πόδια
-Διαταραχές από την ουροδόχο κύστη
-Κόπωση
Ακόμη και αν αυτά τα συμπτώματα υποχωρήσουν και επανεμφανιστούν κάποια στιγμή αργότερα (ακόμα και μήνες ή και χρόνια αργότερα), υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να οφείλονται στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας απασχολεί έντονα τα τελευταία χρόνια την ιατρική κοινότητα, καθώς αποτελεί μυστήριο ο λόγος για τον οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ανθρώπου στρέφεται εναντίον του νευρικού συστήματος και αρχίζει να καταστρέφει το προστατευτικό περίβλημα ορισμένων νεύρων.
Παράγοντες κινδύνου
Αν και δεν έχουν αναγνωριστεί παράγοντες κινδύνου, υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι απαιτείται η συνύπαρξη γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων για να αναπτυχθεί.
Γενετικοί παράγοντες δεν είναι απαραίτητα η κληρονομικότητα, αλλά η προδιάθεση για την εκδήλωση κάποιου αυτοάνοσου νοσήματος.
Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι η έλλειψη βιταμίνης D και η ακολούθηση ορισμένων κακών συνηθειών, όπως η υπερβολική κατανάλωση τροφών πλούσιων σε αλάτι και το κάπνισμα.