Επιστήμονες στις ΗΠΑ εκπαίδευσαν ένα μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης να αναλύει ηλεκτρονικά ιατρικά αρχεία ασθενών και να μπορεί να προβλέψει ποιοί έχουν έως 25 φορές αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση του παγκρέατος μέσα στους επόμενους τρεις έως 36 μήνες.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Μπο Γιουάν του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της American Association for Cancer Research στη Νέα Ορλεάνη, ανέφεραν ότι η ακρίβεια του μοντέλου τους φθάνει το 88%.

“Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν αξιόπιστοι βιοδείκτες ή διαγνωστικά εργαλεία που να μπορούν να ανιχνεύσουν έγκαιρα τον παγκρεατικό καρκίνο. Ο στόχος της νέας μελέτης ήταν να αναπτυχθεί ένα εργαλείο τεχνητής νοημοσύνης που να μπορεί να βοηθήσει τους γιατρούς, ώστε να εντοπίζουν τους ανθρώπους με υψηλό κίνδυνο για καρκίνο του παγκρέατος, προκειμένου στη συνέχεια αυτοί να εντάσσονται σε προγράμματα πρόληψης, επιτήρησης και έγκαιρης θεραπείας”, δήλωσε ο Γιουάν.

Ο εν λόγω καρκίνος είναι επιθετικού τύπου και συχνά διαγιγνώσκεται σε προχωρημένο στάδιο λόγω της απουσίας πρώιμων συμπτωμάτων, με συνέπεια να έχει κακή πρόγνωση. Ελπίζεται ότι η πιο έγκαιρη διάγνωση του θα βελτιώσει τις θεραπευτικές επιλογές γι’ αυτούς τους ασθενείς.

Οι πρόσφατες πρόοδοι στην τεχνητή νοημοσύνη έχουν οδηγήσει στην ανάπτυξη διαφόρων αλγόριθμων πρόβλεψης κινδύνου για διάφορους καρκίνους και άλλες παθήσεις. Τα “έξυπνα” αυτά συστήματα αξιολογούν ακτινογραφίες, άλλες απεικονιστικές εξετάσεις, εξετάσεις αίματος, ιατρικά ιστορικά κ.α.

Το νέο σύστημα “εκπαιδεύτηκε” μέσω τροφοδότησης του με τα ηλεκτρονικά ιατρικά αρχεία 6,1 εκατομμυρίων ασθενών από τη Δανία, εκ των οποίων περίπου 24.000 είχαν διαγνωστεί με καρκίνο του παγκρέατος. Στη συνέχεια, το μοντέλο δοκιμάστηκε για την ικανότητα του να προβλέπει την εμφάνιση της νόσου στο μέλλον και απέδειξε την αποτελεσματικότητα του.

Αν και το μοντέλο δεν είναι απολύτως “διαφανές” ως προς τον τρόπο (δηλαδή με ποιά διαγνωστικά κριτήρια) που φθάνει στην πρόβλεψη του για μελλοντικό παγκρεατικό καρκίνο, εκτιμάται ότι σημαντικό ρόλο παίζει αν σε έναν άνθρωπο έχει προηγηθεί διάγνωση διαβήτη, άλλων παθήσεων του παγκρέατος, γαστρικού έλκους κ.α. Το σύστημα πάντως θα πρέπει να αξιολογηθεί σε κλινικές δοκιμές προτού “πιάσει δουλειά” βοηθώντας τους γιατρούς.