Δεδομένα από post-hoc ανάλυση της Φάσης 3 μελέτης COU-AA-302 έδειξαν ότι η οξική αμπιρατερόνη μαζί με πρεδνιζόνη βελτιώνει την επιβίωση των ανδρών με πρώιμο και λιγότερο επιθετικό ανθεκτικό στον ευνουχισμό μετασταστικό καρκίνο (mCRPC) οι οποίοι δεν έχουν λάβει χημειοθεραπεία.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ουρολογίας (EAU) στο Μόναχο, ο συνδυασμός οξικής αμπιρατερόνης και πρεδνιζόνης είχε σχεδόν τριπλάσιο όφελος συνολικής επιβίωσης (OS) από αυτό που είχε διαπιστωθεί προηγουμένως (4,4 μήνες) στην τελική ανάλυση της μελέτης COU-AA-302 (34,7 μήνες οξικής αμπιρατερόνης συν πρεδνιζόνη σε σύγκριση με 30,3 μήνες εικονικό φάρμακο συν πρεδνιζόνη, HR = 0.81 [95% CI, 0.70-0.93],p = 0.0033). Η

τελική ανάλυση παρουσιάστηκε αρχικά στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ιατρικής Ογκολογίας (ESMO) το 2014 και περιλάμβανε μεγαλύτερο εύρος ανδρών με ασυμπτωματικό ή ελαφρώς συμπτωματικό mCRPC οι οποίοι δεν είχαν λάβει χημειοθεραπεία.

Η post-hoc ανάλυση χώρισε τους ασθενείς σε δύο ομάδες ώστε να διαπιστωθεί ποια ομάδα εμφάνισε μεγαλύτερο θεραπευτικό όφελος. Οι ασθενείς της Ομάδας 1 βρίσκονταν σε πιο πρώιμο, λιγότερο προχωρημένο και λιγότερο συμπτωματικό στάδιο της νόσου (το οποίο ορίστηκε ως βαθμολογία 0-1 στο Σύντομο Ερωτηματολόγιο Σχετικά με τον Πόνο (Brief Pain Inventory [BPI] Short Form), ειδικό προστατικό αντιγόνο [PSA] κάτω των 80 ng/ml και βαθμολογία Gleason [GS] κάτω του 8). Οι ασθενείς της Ομάδας 2 βρίσκονταν σε πιο όψιμο, πιο προχωρημένο και πιο συμπτωματικό στάδιο της νόσου (ορίζεται ως BPI 2 ή παραπάνω ή/και PSA 80 ng/ml ή παραπάνω ή/και GS 8 ή παραπάνω). Η ανάλυση αποκάλυψε ότι οι ασθενείς και των δύο ομάδων εμφάνισαν όφελος ως προς τη συνολική επιβίωση (OS) όταν έλαβαν θεραπεία με οξική αμπιρατερόνη συν πρεδνιζόνη σε σύγκριση με εικονικό φάρμακο συν πρεδνιζόνη (Ομάδα 1: 11,8 μήνες,HR = 0.61 [95% CI, 0.43-0.87],p = 0.0055) (Ομάδα 2: 2,8 μήνες,HR = 0.84 [95% CI, 0.72-0.99],p = 0.0321).1

Ο Καθηγητής Κουρτ Μιλλερ του Νοσοκομείου Charité Berlin εξήγησε ότι «αναλύσεις post-hoc όπως αυτή είναι πολύ σημαντικές λόγω της βοήθειας που μας προσφέρουν σχετικά με την εντόπιση ασθενών που θα μπορούσαν να ωφεληθούν περισσότερο από θεραπείες όπως οι νεότερες ορμονικές ουσίες, καθώς και σε ποιο στάδιο της νόσου θα μπορούσαν να είναι πιο αποτελεσματικές για κάθε ασθενή. Καθώς οι άνδρες με καρκίνο του προστάτη ζουν περισσότερο, η ποιότητα ζωής αποτελεί έναν παράγοντα με αυξανόμενη σημασία για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Συνεπώς, είναι ενθαρρυντικό να βλέπουμε ότι όταν η οξική αμπιρατερόνη χρησιμοποιείται νωρίτερα, οι ασθενείς μπορούν να παραμένουν στην θεραπεία με οξική αμπιρατερόνη επί μεγαλύτερο διάστημα και να καθυστερούν την ανάγκη για πρόσθετες, πιο επεμβατικές θεραπείες».

Εκτός από το όφελος ως προς τη συνολική επιβίωση(OS), τα δεδομένα της ανάλυσης post-hoc αποκάλυψαν επίσης ότι και οι δύο ομάδες εμφάνισαν βελτιώσεις ως προς την εξέλιξη της νόσου, τον σχετιζόμενο με τον καρκίνο πόνο και την διάρκεια της θεραπείας κατά την θεραπευτική αντιμετώπιση με οξική αμπιρατερόνη συν πρεδνιζόνη, σε σύγκριση με εικονικό φάρμακο συν πρεδνιζόνη:

  • Ο χρόνος ως την χορήγηση χημειοθεραπείας αυξήθηκε κατά 12,7 μήνες στην Ομάδα 1 και κατά 8,8 μήνες στην Ομάδα 2
    – Ομάδα 1: 37,0 μήνες έναντι 24,3 μηνών,HR = 0.64 [95% CI, 0.46-0.89]; p = 0.0073
    – Ομάδα 2: 23,3 μήνες έναντι 14,5 μηνών,HR = 0.71 [95% CI, 0.60-0.85]; p = 0.0001
  • Παρατηρήθηκε βελτίωση του διάμεσου χρόνου έως την χρήση οπιοειδών για την αντιμετώπιση του σχετιζόμενου με τον καρκίνο πόνου και στις δύο ομάδες
    – Ομάδα 1: δεν επετεύχθη έναντι 41,0 μηνών,HR = 0.69 [95% CI, 0.48-0.99]; p = 0.0409
    – Ομάδα 2: 30,5 μήνες έναντι 19,3 μηνών,HR = 0.70 [95% CI, 0.59-0.84]; p = 0.0001
  • Ο διάμεσος χρόνος θεραπείας σχεδόν διπλασιάστηκε και στις δύο ομάδες
    – Ομάδα 1: 20,4 μήνες έναντι11,2 μηνών,HR = 0.41 [95% CI, 0.31-0.54]; p- Ομάδα 2: 12,3 μήνες έναντι7,2 μηνών,HR = 0.54 [95% CI, 0.46-0.62]; p

Η COU-AA-302 είναι μια διεθνής, τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη Φάσης 3 στην οποία συμμετείχαν 1.088 άνδρες με mCRPC οι οποίοι δεν είχαν λάβει προηγούμενη χημειοθεραπεία και οι οποίοι τυχαιοποιήθηκαν στη λήψη οξικής αμπιρατερόνης 1.000 mg με από του στόματος χορήγηση μία φορά ημερησίως συν πρεδνιζόνη 5 mg με χορήγηση δύο φορές ημερησίως ή εικονικό φάρμακο συν πρεδνιζόνη 5 mgμε χορήγηση δύο φορές ημερησίως. Τα κύρια καταληκτικά σημεία της μελέτης ήταν η ακτινολογική επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (rPFS) και η συνολική επιβίωση(OS). Τα βασικά δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία περιλάμβαναν τη χρήση οπιοειδών, το χρόνο ως την έναρξη της χημειοθεραπείας, το χρόνο ως την επιδείνωση της κατάστασης λειτουργικότητας κατά τη Συνεργατική Ογκολογική Ομάδα Ανατολικών Πολιτειών ΗΠΑ (ECOG) και το χρόνο ως την επιδείνωση του PSA. Η τελική ανάλυση παρουσιάστηκε στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ιατρικής Ογκολογίας (ESMO) το 2014.

Η post-hoc ανάλυση χρησιμοποίησε το τελικό σύνολο δεδομένων για τον πληθυσμό με πρόθεση για θεραπεία (n = 1088) για την στρωματοποίηση των ασθενών στην Ομάδα 1 (BPI 0-1, PSA

Η οξική αμπιρατερόνη αναστέλλει την παραγωγή ανδρογόνου, το οποίο ευνοεί την ανάπτυξη του καρκίνου του προστάτη μέσω της αναστολής του ενζύμου CYP17 που προκύπτει από τρεις πηγές: τους όρχεις, τα επινεφρίδια και τον ίδιο τον όγκο. Έχει εγκριθεί σε περισσότερες από 90 χώρες και μέχρι σήμερα έχει συνταγογραφηθεί σε περισσότερους από 269.500 άνδρες, παγκοσμίως.

Το 2011, η οξική αμπιρατερόνη σε συνδυασμό με πρεδνιζόνη/πρεδνιζολόνη εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη θεραπεία του μεταστατικού ανθεκτικού στον ευνουχισμό καρκίνου του προστάτη σε ενήλικες άνδρες που είναι ασυμπτωματικοί ή ήπια συμπτωματικοί μετά από αποτυχία της θεραπείας στέρησης ανδρογόνων, στους οποίους η χημειοθεραπεία δεν ενδείκνυται ακόμα κλινικά και τη θεραπεία του μεταστατικού ανθεκτικού στον ευνουχισμό καρκίνου του προστάτη σε ενήλικες άνδρες των οποίων η νόσος έχει εξελιχθεί κατά τη διάρκεια ή μετά από θεραπεία με χημειοθεραπευτικό σχήμα που περιέχει δοσεταξέλη.

Το Δεκέμβριο 2012, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε μια επέκταση της ένδειξης για την οξική αμπιρατερόνη, επιτρέποντας τη χρήση του σε συνδυασμό με πρεδνιζόνη ή πρεδνιζολόνη για τη,
– θεραπεία του μεταστατικού ανθεκτικού στον ευνουχισμό καρκίνου του προστάτη σε ενήλικες άνδρες που είναι ασυμπτωματικοί ή ήπια συμπτωματικοί μετά από αποτυχία της θεραπείας στέρησης ανδρογόνων στους οποίους η χημειοθεραπεία δεν ενδείκνυται ακόμα κλινικά και
– τη θεραπεία του μεταστατικού ανθεκτικού στον ευνουχισμό καρκίνο του προστάτη σε ενήλικες ασθενείς των οποίων η νόσος έχει εξελιχθεί κατά τη διάρκεια ή μετά από θεραπεία με χημειοθεραπευτικό σχήμα που περιέχει δοσεταξέλη.