Η ροδόχρους πιτυρίαση είναι ένα συχνό δερματικό νόσημα που προσβάλλει κυρίως όσους είναι από 10-35 ετών και ειδικά τις γυναίκες.
Εμφανίζεται κυρίως το φθινόπωρο και το χειμώνα, δεν είναι μεταδοτική και οφείλεται στον ιόHSV7.

Τα άτομα που έχουν νοσήσει μία φορά με ροδόχρου πιτυρίαση δεν εμφανίζουν ξανά την ασθένεια. Αυτό συμβαίνει επειδή έχουν αναπτύξει αντισώματα και έχουν αποκτήσει μόνιμη ανοσία.

Συμπτώματα

Τα άτομα που προσβάλλονται από ροδόχρου πιτυρίαση εκδηλώνουν εξανθηματική πλάκα στρογγυλού ή ωοειδούς σχήματος, με ανοιχτό κόκκινο χρώμα, περιφέρεια ελαφρά ανασηκωμένη, η οποία καλύπτεται από λέπια και σπάνια από φυσαλίδες. Το κέντρο της είναι ρυτιδωμένο και ανοιχτόχρωμο, σχεδόν προς το φυσιολογικό χρώμα δέρματος του ατόμου.

Σε λίγες περιπτώσεις (2%) μπορεί η πλάκα να μην υπάρχει ή αντιθέτως να είναι 2-3 οι μητρικές πλάκες και όχι μια όπως συμβαίνει συνήθως.
Η πρώτη εκδήλωση της νόσου μπορεί να γίνει σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος αλλά κυρίως στις περιοχές που καλύπτονται από πουκάμισα, ελαφρές μπλούζες και κοντά παντελόνια. Συχνότερα προσβάλλονται ο λαιμός, ο θώρακας, η κοιλιά, η ράχη και οι μηροί.

Η πορεία που ακολουθεί η νόσος είναι κατά το 80% κοινή σε όλους τους ασθενείς. Δεν προηγούνται συμπτώματα όπως πονοκέφαλος ή αδιαθεσία.

Μετά την εμφάνισή της η πλάκα φτάνει στο μέγιστο μέγεθος της, που είναι τα 2-6 εκατοστά σε διάστημα λίγων ημερών.

Σε χρονικό διάστημα 10-15 ημερών από την εμφάνιση της πρώτης πλάκας, εμφανίζεται και το υπόλοιπο εξάνθημα το οποίο συνήθως είναι συμμετρικό.

Το εξάνθημα συνήθως υποχωρεί μετά από 6 εβδομάδες περίπου, αφήνοντας ίσως μερική υπερχρωμία ή υποχρωμία στην περιοχή, η οποία υποχωρεί τελικά και αυτή μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Περίπτωση επανεμφάνισης του εξανθήματος υπάρχει σε ποσοστό 2% μετά από μερικούς μήνες ή και χρόνια.

Αντιμετώπιση

Στις περιπτώσεις όπου δεν συνυπάρχει κνησμός με το εξάνθημα και αυτό υποχωρεί μόνο του, δεν χρειάζεται καμία θεραπεία.

Αν το άτομο παρουσιάσει φαγούρα στην περιοχή, πρέπει να αποφεύγει τα ζεστά μπάνια και τη χρήση μη ειδικών σαπουνιών, καθώς και το τρίψιμο με σφουγγάρι ή σκληρό ύφασμα.

Συνιστώνται χλιαρά μπάνια, ενυδατικά γαλακτώματα κ.ά.

Η έντονη σωματική άσκηση εάν επιδεινώνει το εξάνθημα θα πρέπει να αποφεύγεται.

Μερικές φορές χρειάζεται η χορήγηση κορτικοστεροειδών και είναι μια αποτελεσματική θεραπεία, ικανή να σταματήσει την φυσική πορεία της νόσου.