Πάσχα και φέτος και τα εδέσματα πάλι θα μας δελεάσουν γιατί είναι νοστιμότατα κι αρέσυν στους περισσότερους.
Δυστυχώς, για πολλούς, οι γιορτές, η χαλάρωση και η διασκέδαση, σημαίνουν φαγητό!
Αυτές οι μέρες πάντα περιλαμβάνουν φαγητό διαφορετικό και πιο πλούσιο από το καθημερινό. Αυτό για πολλούς σημαίνει “ευκαιρία” για να σπάσει η δίαιτα- διατροφή- στέρηση με πιθανή μόνιμη υποτροπή, για κάποιους άλλους αποτελεί “πρόβλημα”, άγχος ή εφιάλτη, γιατί υπάρχει παντού και συνέχεια “φαγητό- εχθρός” και για ελάχιστους, το φαγητό είναι το “μέσο” για να περάσουν καλά και όχι ο “σκοπός” και περνά σχεδόν “αδιάφορο”. Οι τελευταίοι έχουν πιθανότητα να έχουν “καλό” Πάσχα ανεξάρτητα από το αν “πετύχει” ο οβελίας!
Από παιδιά μάθαμε ότι το Πάσχα “έρχεται” με την διακοπή των μαθημάτων, με τα πολλά δώρα και γλυκά από την νονά, με μια “περίεργη” εβδομάδα, που δεν πρέπει να φάμε “κάτι”, αλλά τελικά τρώμε, με την εκδρομή στο χωρίο, με τις κροτίδες, που πρέπει να μην φοβόμαστε να πετάξουμε, με τα εξαντλημένα κουνελάκια- κοτοπουλάκια, που πωλούνται σαν λούτρινα παιχνίδια, με το πρώτο παγωτό μετά το σούβλισμα…
Μάθαμε και ότι το Πάσχα έρχεται μαζί ένα γιγάντιο σοκολατένιο αυγό, που πρέπει να καταναλωθεί όλο, με ένα αφράτο τσουρέκι και πολλά κουλουράκια, που αντικαθιστούν κάθε γεύμα ή σνακ και με πολλά και διαφορετικά ιδιαίτερα εορταστικά φαγητά, που φτιάχνονται μόνο το Πάσχα και τα καταναλώνουμε σαν να μην πρόκειται να ζήσουμε μέχρι το επόμενο.
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος λειτουργεί με βάση τις μνήμες- εικόνες-βιώματα που έχει συλλέξει. Για αυτό σαν ενήλικες, τα πράγματα δεν αλλάζουν. Πρέπει να φτιάξουμε τόνους κουλουράκια για το “καλό” και τα “ενισχύουμε” με σοκολάτα, πραλίνα κλπ. “Ίσως” να πρέπει να φάμε νηστίσιμα την Μεγάλη εβδομάδα, γιατί είμαστε ενήλικες. Επειδή όμως τα όσπρια μας πειράζουν θα τρεφόμαστε με τηγανητές πατάτες, ψωμί και χαλβά. Το Πάσχα, ακόμα και αν δεν έχουμε στερηθεί το κρέας, για να το καταναλώσουμε με μεγαλύτερη “λαχτάρα” και σε μεγαλύτερη ποσότητα, όπως κάποιοι θεωρούν ότι είναι ο σκοπός της νηστείας, πάλι θα φάμε σαν να μην υπάρχει αύριο! Και αυγό και κρέας και πίτες και γλυκά όλα μαζί.
Μάθαμε ότι αυτό είναι το “Πάσχα” και το μαθαίνουμε στους μικρότερους. Και όχι μόνο το Πάσχα, αλλά κάθε γιορτή και αργία. Πλέον βρίσκουμε απόλαυση, πιθανόν και μοναδική ευχαρίστηση, στις “συγκεντρώσεις” για φαγητό και αξιολογούμε την διασκέδαση μας με βάση το καλό φαΐ και το πολύ ποτό. Για διασκέδαση, για χαλάρωση, για ξεκούραση, για παρηγοριά, για εξερεύνηση, για απελευθέρωση, για κοινωνική επαφή, για πολλούς και διαφορετικούς προσωπικούς λόγους, το φαγητό είναι εκεί και μας περιμένει. Μάλιστα, όσο πιο φθηνό, “κακό”, παχυντικό κτλ., τόσο πιο νόστιμο και “καλός φίλος” είναι το φαγητό.
Πόσο φαγητό- γλυκό-ποτό; Μπορεί κάποιος να χορτάσει με κάτι που δεν έχει πραγματική ανάγκη;
Σίγουρα, το να φάμε στην γιορτή παραπάνω δεν είναι λάθος και σίγουρα όλοι “ξέρουμε” πως πρέπει να φάμε το Πάσχα και αν δεν ξέρουμε, τα χιλιάδες άρθρα, που κυκλοφορούν τέτοιες μέρες, θα μας το μάθουν. Ξέρουμε όμως, πως θα σβήσουμε τις παλιές εικόνες, ώστε να μείνουμε “χορτάτοι” και χαρούμενοι στο τέλος ή θα νιώθουμε στέρηση και λύπη ή ενοχές και τύψεις;
Αρχίζοντας να “ζωγραφίσουμε” νέες εικόνες, πάνω στις παλιές, ψάχνοντας την απόλαυση στο κάθε τι, ακόμα και αν δεν έχει θερμίδες, ακόμα και αν δεν έρχεται σε επαφή με το στόμα μας, τότε ο εγκέφαλός μας θα αρχίσει να λειτουργεί με βάση ένα νέο έργο τέχνης.
Χαιρόμαστε ένα απόγευμα με τους αγαπημένους μας, που δεν “χορταίνουμε” τις καθημερινές, φτιάχνουμε λαμπάδες, διακοσμητικά, φαναράκια και άλλα “νηστίσιμα”, κάνουμε βόλτα στην εξοχή να “μυρίσουμε” το Πάσχα και την άνοιξη.
Φυσικά, θα απολαύσουμε την αχνιστή μαγειρίτσα, που κάνει μόνο η θεία, το σουβλιστό αρνάκι του μπαμπά, τα κουλουράκια από το χεράκι της γιαγιάς και λίγο από το σοκολατένιο αυγό του ανιψιού. Το πρόβλημα δεν είναι η τροφή. Αν πριν φάμε, έχουμε “χορτάσει” όλα τα συναισθήματα και τις ανάγκες μας, που αλλιώς θα τα τρώγαμε μαζί ή αντί για το φαγητό, η ποσότητα που θα χρειαστούμε για να “γεμίσουμε” απόλαυση και γεύση θα είναι πολύ μικρότερη.
Οι οδηγίες της γιορτής είναι γνωστές και απλές:
Δεν τρώμε ποτέ “πεινασμένοι”. Έχουμε για σύμμαχο τα μικρά και συχνά γεύματα και σαν ενδιάμεσα σνακ: φρούτα, λαχανικά, ολικής αλέσεως δημητριακά, ωμούς ξηρούς καρπούς. Δεν ξεχνάμε το θρεπτικό και όχι θερμιδικά φορτωμένο πρωινό.
Δεν πίνουμε (αλκοόλ) ποτέ διψασμένοι.
Ακούμε το πρώτα το σώμα μας και μετά το “μάτι” μας.
Τρώμε πάντα καθισμένοι και σερβίρουμε με τον κανόνα του πιάτου, ½ σαλάτα, ¼ πρωτεΐνη, ¼ αμυλούχα ή ότι ζήλεψα και μετά μοιράζομαι το γλυκό μου, για να είναι διπλή η γλύκα
Το σώμα μας έχει τις ίδιες ανάγκες κάθε μέρα και θα μας ανταμείψει, αν από αυτό το Πάσχα δώσουμε το καλό παράδειγμα σε όλους και φτιάξουμε νέες εικόνες και αναμνήσεις. Θα μας φροντίσουμε σωστά, θα μας ξεκουράσουμε σωστά, θα μας θρέψουμε σωστά και θα εκφράσουμε την ανάγκη μας για διασκέδαση, εκτόνωση, αγάπη και φροντίδα χωρίς την αποκλειστική χρήση φαγητού.
Από την Επιστημονική Ομάδα του Διατροφολόγου Ευάγγελου Ζουμπανέα (www.diatrofi.gr)