Η οστεοπενία είναι η χαμηλή οστική πυκνότητα, αλλά όχι σε τόσο χαμηλό επίπεδο ώστε να γίνεται οστεοπόρωση.
Ακόμη και αν κάποιος έχει χαμηλή οστική πυκνότητα, μπορεί να θεωρείται φυσιολογική για τα δεδομένα του, δεδομένων κάποιων άλλων παραγόντων.
Κάποιοι άνθρωποι διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο απώλειας οστικής μάζας, με αποτέλεσμα ο οργανισμός τους να διασπά παλιά οστά γρηγορότερα από όσο δημιουργεί νέα.
Στους παράγοντες κινδύνου για οστεοπενία περιλαμβάνονται:
-Η γήρανση
-Η έναρξη της εμμηνόπαυσης πριν την ηλικία των 45 ετών
-Η εγχείρηση για αφαίρεση των ωοθηκών πριν την εμμηνόπαυση
-Η ανεπαρκής σωματική δραστηριότητα
-Η μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ ή καπνού
-Η ύπαρξη διατροφικής διαταραχής
-Η υπερδραστηριότητα του θυρεοειδούς
bigstock Splint 81356921
Συμπτώματα
Η οστεοπενία χαρακτηρίζεται σιωπηρή νόσος γιατί δεν δίνει συμπτώματα ώστε να κινητοποιήσει τον πάσχοντα.
Όταν υπάρχουν αυτά είναι
-Πόνος στην ράχη
-Απώλεια ύψους
-Πόνοι στα κόκκαλα
-Κάταγμα δυσανάλογο με το οστικό τραύμα
Χρειάζεται θεραπεία η οστεοπενία;
Άλλοτε ναι και άλλοτε όχι, διότι η θεραπεία δεν δίνεται με βάση την οστική πυκνότητα, αλλά με βάση τον κίνδυνο οστεοπορωτικού κατάγματος. Ο κίνδυνος αυτός υπολογίζεται με έναν ειδικό μαθηματικό αλγόριθμο που λέγεται FRAX και συνυπολογίζει διάφορους παράγοντες (λ.χ. οστική πυκνότητα, φύλο ηλικία, ύψος, βάρος, ατομικό και οικογενειακό ιστορικό καταγμάτων, κάπνισμα, κατανάλωση αλκοόλ, άλλα νοσήματα κ.λπ.).
Αν το FRAX δείξει πιθανότητα οστεοπορωτικού κατάγματος πάνω από 20%, χορηγείται θεραπεία. Σημειώνεται ότι τα μισά από τα οστεοπορωτικά κατάγματα που καταγράφονται στη χώρα μας δεν εκδηλώνονται σε άτομα με οστεοπόρωση, αλλά με οστεοπενία, δηλαδή με οστική πυκνότητα στα όρια του κατώτερου φυσιολογικού.
Το FRAX πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε 1-2 χρόνια.