Στη μελέτη συμμετείχαν συνολικά 155 φοιτητές, οι οποίοι ένιωθαν δυσφορία και φόβο όταν έρχονταν σε επαφή με άλλους ανθρώπους. Για τις ανάγκες της έρευνας οι επιστήμονες τους χώρισαν σε τρία γκρουπ. Όσοι ανήκαν στο πρώτο γκρουπ έκαναν καλές πράξεις, όπως να πλένουν εθελοντικά τα πιάτα των φίλων τους, να κάνουν δωρεές ή να κουρεύουν το γκαζόν του γείτονα. Οι συμμετέχοντες του δεύτερου γκρουπ έγιναν μάρτυρες καλών πράξεων, ενώ οι εθελοντές του τρίτου γκρουπ δεν έκαναν απολύτως τίποτε (ούτε είδαν ούτε έκαναν πράξεις καλοσύνης).
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι μόνο οι συμμετέχοντες του πρώτου γκρουπ, οι οποίοι είχαν ενεργό ρόλο, έπαψαν να νιώθουν φόβο και στρες όταν βρίσκονταν με κόσμο.