Πιο αναλυτικά, οι ερευνητές πήραν ανθρώπινα πολυδύναμα βλαστικά κύτταρα, τα οποία αναπρογραμμάτισαν ώστε να εξελιχθούν σε εξειδικευμένα καρδιακά κύτταρα. Στη συνέχεια, σχεδίασαν μια τρισδιάστατη δομή παρόμοια με αυτή μιας φυσικής καρδιάς, όπου εισήγαγαν τα κύτταρα. Μετά από 24 ώρες, τα καρδιακά κύτταρα άρχισαν να πάλλονται συντονισμένα με φυσιολογικό ρυθμό (55 έως 80 παλμούς το λεπτό).
Οι επιστήμονες δοκίμασαν την μικροσυσκευή με διάφορα φάρμακα, όπως η ισοπροτερενόλη κατά της βραδυκαρδίας και διαπίστωσαν ότι όντως οι παλμοί των καρδιακών κυττάρων αυξήθηκαν.
«Τέτοιου είδους μικροτσιπ θα αντικαταστήσουν τα πειράματα σε ζώα κατά τον έλεγχο της ασφάλειας και αποτελεσματικότητας των φαρμάκων», εξηγεί ο Δρ Χίλι. Να σημειωθεί ότι, ο καρδιακός ιστός διατηρείται λειτουργικός για πολλές εβδομάδες, οπότε υπάρχει αρκετός χρόνος προκειμένου να γίνουν ολοκληρωένες μελέτες.
Η μέχρι σήμερα εμπειρία έχει δείξει ότι υπάρχει υψηλό ποσοστό αποτυχίας κατά την δοκιμή των νέων φαρμάκων σε πειραματόζωα, σε αφορά την επικινδυνότητα και αποτελεσματικότητα τους σε ανθρώπους. Αυτό συμβαίνει επειδή, εκ των πραγμάτων, υπάρχουν θεμελιώδεις διαφορές στη βιολογία των ανθρώπων από εκείνη των πειραματόζωων.
Σήμερα, κατά μέσο όρο χρειάζονται 5 δισεκατομμύρια δολάρια για την ανάπτυξη ενός νέου φαρμάκου και το 60% αυτού του ποσού αφορά το στάδιο της έρευνας και ανάπτυξης, το οποίο περιλαμβάνει τις δοκιμές σε πειραματόζωα. Μικροσυσκευές όπως αυτή που σχεδιάσαν οι αμερικανοί ερευνητές αναμένεται να εξοικονομήσουν χρόνο και χρήμα.
Εκτός από τον έλεγχο των νέων φαρμάκων, η πρωτοποριακή μικροσυσκευή θα μπορούσε να αξιοποιηθεί μελλοντικά για τη μελέτη γενετικών παθήσεων.