Θα ήταν χρήσιμο για αρχή να ορίσουμε τι θεωρείται μία κρίση υπερφαγίας.
Τα επεισόδια υπερφαγίας συνδέονται με αρκετά από τα εξής στοιχεία: Ο ρυθμός κατανάλωσης τροφής είναι ταχύτερος από τον συνήθη, η κατανάλωση τροφής δε σταματά ακόμη και όταν το άτομο νιώθει ότι έχει χορτάσει (κορεσμός), η ποσότητα της καταναλισκόμενης τροφής είναι σημαντικά μεγαλύτερη από τη συνήθη, το άτομο αποφεύγει να είναι με άλλους κατά τη διάρκεια του επεισοδίου, ενώ αρνητικά συναισθήματα έπονται του κάθε επεισοδίου υπερφαγίας. Εάν αυτά χαρακτηρίζουν τα επεισόδια που αναφέρεις, αλλά και αν αυτά είναι συχνά και σε ταλαιπωρούν καιρό, θα πρέπει άμεσα να απευθυνθείς σε ειδικό ψυχολόγο ή ψυχίατρο που να σε βοηθήσει στη διαχείριση κυρίως των παραγόντων του άγχους που προκαλούν αυτό το φαινόμενο.

Το ζήτημα δε έγκειται τόσο στη δικαιοδοσία ενός διαιτολόγου, όμως κάποιες συμβουλές είναι οι παρακάτω: Προσπάθησε να αλλάξεις χώρο τη στιγμή που βλέπεις ότι ξεκινά το επεισόδιο (περπάτημα, βόλτα, έστω και 10 λεπτά διάλειμμα από ό,τι κάνεις βοηθάει να ξανακερδίσεις τον έλεγχο), βάλε ως κανόνα η κατανάλωση φαγητού να γίνεται με τα κατάλληλα σκεύη, σε καθιστή θέση και χωρίς καμία άλλη ταυτόχρονη ασχολία (π.χ. τηλεόραση ή διάβασμα) ώστε η κατανάλωση να γίνεται σε μεγάλο βαθμό συνειδητά.