Ο καταρράκτης εμφανίζεται ότι ο φακός του οφθαλμού «θολώνει», με αποτέλεσμα να μειώνεται σημαντικά η οπτική οξύτητα. Ο καταρράκτης ευθύνεται για περισσότερα από τα μισά περιστατικά τύφλωσης παγκοσμίως. Επί του παρόντος, η μόνη θεραπευτική λύση είναι η χειρουργική επέμβαση.
Ο καταρράκτης είναι συχνά αποτέλεσμα της συνένωσης πρωτεϊνών που αποτελούν τον οφθαλμό. Προκειμένου να κατανοήσουν καλύτερα πώς το μάτι προλαμβάνει φυσιολογικά αυτή τη συνένωση ώστε ο φακός να παραμείνει διαφανής, οι ερευνητές μελέτησαν γονίδια από δύο συγγενικές οικογένειες στις οποίες είχαν εμφανιστεί περιστατικά καταρράκτη εκ γενετής.
Διαπιστώθηκε πως στις οικογένειες αυτές υπήρχε κληρονομικό υπόβαθρο μεταλλάξεων σε ένα γονίδιο που παίζει σημαντικό ρόλο στην παραγωγή ενός μικροσκοπικού μορίου που ονομάζεται λανοστερόλη (lanosterol). Στην κανονική της μορφή, η λανοστερόλη προλαμβάνει τη συνένωση των πρωτεϊνών του ματιού.
Οι ερευνητές πειραματίστηκαν με σκύλους που είχαν εμφανίσει καταρράκτη, ώστε να εξετάσουν τις πιθανές επιδράσεις της λανοστερόλης στη συχνή νόσο των ματιών.
Έπειτα από έξι εβδομάδες θεραπείας με σταγόνες λανοστερόλης, ο καταρράκτης φάνηκε να συρρικνώνεται στα πειραματόζωα και ο φακός έγινε ξανά πιο διαυγής. Παρόμοια αποτελέσματα παρατηρήθηκαν σε πειράματα που περιελάμβαναν ανθρώπινα κύτταρα του ματιού και μάτια κουνελιών.
Τα αποτελέσματα αυτά είναι πολλά υποσχόμενα, όμως θα πρέπει να επιβεβαιωθούν και από επακόλουθα πειράματα ώστε να εξεταστεί εάν η εν λόγω θεραπευτική προσέγγιση είναι απολύτως ασφαλής και αν παρέχει μακροπρόθεσμα οφέλη.