Όταν οι γιατροί μιλούν για ιογενή ηπατίτιδα, χρησιμοποιούν τον όρο αυτό για να περιγράψουν την ηπατίτιδα που προκαλείται από συγκεκριμένους ιούς, οι οποίοι προσβάλλουν κυρίως το συκώτι και είναι υπεύθυνοι για περίπου το ήμισυ του συνόλου των κρουσμάτων ηπατίτιδας.
Όσο η έρευνα και η γνώση μας για την ηπατίτιδα αυξάνεται, τόσο πιο σίγουροι μπορούμε να είμαστε για τα είδη της ηπατίτιδας. Μέχρι στιγμής έχουν αναγνωριστεί οι τύποι A, B, C, D, E και G, ενώ ο τύπος F δεν έχει επιβεβαιωθεί ακόμα. Οι πιο συχνοί τύποι ηπατίτιδας πάντως είναι οι τρεις πρώτοι.
Ποια είναι τα συμπτώματα και τα σημάδια της ιογενούς ηπατίτιδας;
Το χρονικό διάστημα μεταξύ της έκθεσης στον ιό της ηπατίτιδας και της έναρξη της ασθένειας ονομάζεται περίοδος επώασης. Η περίοδος επώασης ποικίλει ανάλογα με τον τύπο του ιού της ηπατίτιδας. Ο ιός της ηπατίτιδας-Α έχει μια περίοδο επώασης από περίπου 15 έως 45 ημέρες. Ο ιός της ηπατίτιδας-Β 45-160 ημέρες και ο ιός της ηπατίτιδας-C από περίπου 2 εβδομάδες έως και 6 μήνες.
Πολλοί ασθενείς που έχουν μολυνθεί με HAV, HBV, HCV έχουν λίγα ή καθόλου συμπτώματα της ασθένειας. Για εκείνους που αναπτύσσουν συμπτώματα ιογενούς ηπατίτιδας, τα πιο συνήθη είναι γριππώδη συμπτώματα όπως:
-Απώλεια της όρεξης
-Ναυτία
-Εμετός
-Πυρετός
-Αδυναμία
-Κούραση
-Πόνοι στην κοιλιά
Λιγότερο κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:
-Σκούρα ούρα
-Ανοιχτόχρωμα κόπρανα
-Πυρετός
-Ίκτερος (κίτρινη όψη στο δέρμα και στο λευκό μέρος των οφθαλμών)