Όσο οι πλάκες αυτές μεγαλώνουν, τόσο στενεύουν οι αρτηρίες και η καρδιά δυσκολεύεται να λειτουργήσει σωστά. Αν ένα τμήμα της πλάκας αποκοπεί, τότε μπορεί να επέλθει θρόμβωση και καρδιαγγειακό επεισόδιο, πιθανώς θανατηφόρο.
Οι Αμερικανοί ερευνητές προειδοποίησαν πως μία ώρα άσκησης στο γυμναστήριο δεν μπορεί κατ’ ανάγκη να αναπληρώσει τη ζημιά των ασβεστοποιημένων αρτηριών, καθώς αρκούν μερικές ώρες καθισιού στο γραφείο ή μπροστά από την τηλεόραση, για να αντισταθμίσουν τη σωματική άσκηση.
Οι επιστήμονες του Ιατρικού Κολλεγίου του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια καρδιολογίας Τζάκελιν Κουλκίνσκι, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο του Αμερικανικού Κολλεγίου Καρδιολογίας στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια, σύμφωνα με τη βρετανική «Ιντιπέντεντ», μελέτησαν 2.031 ενήλικους με μέση ηλικία 50 ετών, οι οποίοι κάθονταν στο γραφείο και στο σπίτι τους από δύο έως 12 ώρες μέσα στη μέρα (κατά μέσο όρο γύρω στις πεντέμισι ώρες).
Όπως είπε η Τζάκελιν Κουλκίνσκι, «η μείωση του χρόνου που κάθεται κανείς, έστω και κατά μία ή δύο ώρες τη ημέρα, μπορεί να έχει σημαντική θετική επίπτωση στη μελλοντική καρδιαγγειακή υγεία του». Αν και, όπως είπε, τα οφέλη της γυμναστικής μπορούν γρήγορα να εξανεμισθούν, εξαιτίας του πολύωρου καθισιού, ο καθένας πρέπει να κάνει έστω μισή ώρα σωματική άσκηση μέσα στην ημέρα.
«Το μήνυμα είναι», τόνισε «πως είναι πραγματικά σημαντικό να προσπαθεί κανείς να κινείται όσο γίνεται περισσότερο στην καθημερινή ζωή του, για παράδειγμα, να πηγαίνει βόλτα, μετά το φαγητό, να περπατά, ενώ μιλά στο τηλέφωνο, να προτιμά τις σκάλες αντί τους ανελκυστήρες, κλπ. Και αν έχει κανείς μία καθιστική δουλειά, δεν πρέπει, όταν να γυρνάει στο σπίτι του το βράδυ, να κάθεται μπροστά από την τηλεόραση επί ώρες».
Η στεφανιαία νόσος είναι η πιο συνηθισμένη μορφή καρδιοπάθειας και η κυριότερη αιτία θανάτου. Προηγούμενες μελέτες έχουν συσχετίσει το παρατεταμένο καθισιό με αυξημένο κίνδυνο για διαβήτη, καρκίνο και πρόωρο θάνατο. Το φαινόμενο έχει αποκληθεί «νόσος του καθισιού», παρόλο που δεν πρόκειται για μία πραγματική ιατρική κατάσταση, αλλά για ένα παράγοντα κινδύνου, λόγω λανθασμένου τρόπου ζωής.