Η ενέσιμη θεραπεία με τη δραστική ουσία ranibizumab είναι αποτελεσματική στην αντιμετώπιση της πολλαπλασιαστικής διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας, μιας συχνής οφθαλμολογικής πάθησης σε ασθενείς με διαβήτη.
Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια καταστρέφει τα αιμοφόρα αγγεία του αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού, ενώ η πολλαπλασιαστική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια θεωρείται η πλέον προχωρημένη μορφή της πάθησης.
Σήμερα, με τη χρήση λέιζερ οι οφθαλμίατροι είναι σε θέση να διατηρήσουν την κεντρική όραση των ασθενών με πολλαπλασιαστική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, αλλά μερικές φορές επηρεάζεται αρνητικά η νυχτερινή και πλευρική όραση των ασθενών. Αυτό έχει οδηγήσει πολλές ερευνητικές ομάδες στην αναζήτηση άλλων θεραπειών, πιο αποτελεσματικών από το λέιζερ και με λιγότερες παρενέργειες.
Σύμφωνα με μελέτη που έγινε από το Αμερικανικό Εθνικό Οφθαλμολογικό Ινστιτούτο, η θεραπεία με ranibizumab ενδεχομένως να αντικαταστήσει στο μέλλον την επεμβατική αντιμετώπιση της πάθησης με λέιζερ, όπως γίνεται σήμερα.
«Τα ευρήματα μας παρέχουν επαρκείς αποδείξεις για μια ασφαλή και αποτελεσματική εναλλακτική της θεραπείας με λέιζερ. Πρόκειται για την πρώτη σημαντική πρόοδο που σημειώνεται στη θεραπεία της πολλαπλασιαστικής διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας τα τελευταία 40 χρόνια» αναφέρει σε σχετικό δελτίο τύπου ο Δρ Πολ Σιεβινγκ διευθυντής του Αμερικανικού Εθνικού Οφθαλμολογικού Ινστιτούτου.
Σύμφωνα σχετικό δημοσίευμα στο επιστημονικό έντυπο Journal of the American Medical Association, επιστημονική ομάδα του Δικτύου Κλινικής Έρευνας της Διαβητικής Αμφιβληστροειδοπάθειας, συγκρότησε ομάδα 305 ασθενών. Με τυχαία επιλογή οι μισοί έκαναν θεραπεία με μηνιαίες ενέσεις (0,5 mg) ranibizumab για τρεις μήνες και μετά όποτε κρινόταν αναγκαία, μέχρι η αμφιβληστροειδοπάθεια να αντιμετωπιστεί ή τουλάχιστον να σταθεροποιηθεί.
Οι άλλοι μισοί υποβλήθηκαν σε θεραπεία με λέιζερ, με τους μισούς εξ αυτών να χρειάζονται επανάληψη της επεμβατικής διαδικασίας.
Να σημειωθεί ότι ορισμένοι ασθενείς έκαναν θεραπεία μόνο για το ένα μάτι, ενώ άλλοι και για τα δύο. Στους τελευταίους, οι γιατροί έκαναν ενέσεις ranibizumab στο ένα μάτι και λέιζερ στο άλλο.
Δύο χρόνια αργότερα, οι ασθενείς που είχαν κάνει αγωγή με ranibizumab είχαν μεγαλύτερη βελτίωση στο τεστ οφθαλμικής οξύτητας από την ομάδα που είχε κάνει λέιζερ. Επίσης με τις ενέσεις ranibizumab παρατηρήθηκε μικρή βελτίωση στην πλευρική όραση και σημαντική απώλεια στην ομάδα του λέιζερ.
Επίσης, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι ενέσεις με ranibizumab συντέλεσαν και στην πρόληψη μιας άλλης πάθησης, του διαβητικού οιδήματος της ωχράς κηλίδας. Μόνο το 9% των ματιών που έκαναν θεραπεία με ranibizumab εμφάνισαν συσσώρευση υγρού στο κέντρο του αμφιβληστροειδούς, εν αντιθέσει με το 28% της ομάδας που έκανε λέιζερ.
«Η θεραπεία με ranibizumab θα πρέπει να θεωρηθεί μια βιώσιμη θεραπευτική λύση για τα άτομα με πολλαπλασιαστική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια» σχολιάζει ο Δρ Τζέφρι Γκρος του Κέντρου Αμφιβληστροειδούς της Καρολίνα.
Ακολουθείστε το iPaidia στο Google News
