Περίπου ένας στους εννέα άνδρες και μία στις τριάντα γυναίκες κινδυνεύουν να πεθάνουν από αιφνίδιο καρδιακό θάνατο, οι περισσότεροι προτού συμπληρώσουν τα 70 τους.

Η επιδημιολογική μελέτη δημοσιεύθηκε στο Aμερικανικό καρδιολογικό περιοδικό “Journal of American Heart Association”.

Οι περισσότεροι θάνατοι αυτού του είδους συμβαίνουν σε ανθρώπους που δεν είχαν έως τότε συμπτώματα καρδιαγγειακής νόσου, εξήγησαν οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ντόναλντ Λόιντ-Τζόουνς, επικεφαλής του Τμήματος Προληπτικής Ιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Northwestern του Ιλινόις.

Οι επιστήμονες ανέλυσαν στοιχεία σε βάθος χρόνου για πάνω από 5.200 άτομα ηλικίας από 28 έως 62 ετών, από τους οποίους 375 πέθαναν από αιφνίδιο καρδιακό θάνατο. Η μελέτη έγινε στο πλαίσιο της πιο μακρόχρονης ιατρικής έρευνας στην ιστορία, που παρακολουθεί αδιαλείπτως εδώ και δεκαετίες την εξέλιξη της καρδιαγγειακής υγείας των κατοίκων της Αμερικανικής πόλης Φράμιγκχαμ. Εστιάζοντας σε τέσσερις βασικούς παράγοντες κινδύνου (αρτηριακή πίεση, ολική χοληστερόλη, κάπνισμα, διαβήτης), οι ερευνητές υπολόγισαν τον συνολικό κίνδυνο ξαφνικού θανάτου από καρδιά.

Σύμφωνα με την μελέτη, ο κίνδυνος να πεθάνει ένας άνδρας ξαφνικά από την καρδιά του, είναι 10,9%, ενώ για τις γυναίκες μόνο 2,8%. Οι άνδρες με δύο ή περισσότερους σοβαρούς παράγοντες κινδύνου έχουν κίνδυνο 12%. Για ανησυχητικά ευρήματα που θα έπρεπε να μας κάνουν “να υψώσουμε σημαία κινδύνου” έκανε λόγο ο Λόιντ-Τζόουνς. Όπως είπε, «συχνά κάνουμε διαγνωστικές εξετάσεις για λιγότερο συχνές παθήσεις και πολύ λιγότερο θανατηφόρες από τον αιφνίδιο καρδιακό θάνατο. Για παράδειγμα, ο κίνδυνος για καρκίνο του εντέρου στη διάρκεια της ζωής κάποιου είναι περίπου 1 πιθανότητα στις 21 και γι’ αυτό το λόγο όλοι πριν από την ηλικία των 50 ετών καλούνται να κάνουν κολονοσκόπηση. Όμως, συγκριτικά, ο κίνδυνος αιφνίδιου καρδιακού θανάτου για τους άνδρες είναι μία πιθανότητα στις εννέα και παρόλο αυτά δεν κάνουμε πραγματικά διαγνωστικές εξετάσεις για κάτι τέτοιο».

Η μεγάλη πρόκληση για τους επιστήμονες, όπως επεσήμαναν οι ερευνητές, είναι να βρουν τρόπους να διαγιγνώσκουν έγκαιρα ποιος κινδυνεύει
περισσότερο να πεθάνει ξαφνικά. Η δυσκολία έγκεται στο ότι οι περισσότεροι δεν έχουν ιστορικό καρδιολογικών προβλημάτων και συνεπώς
δεν παρακολουθούνται από καρδιολόγο.