Ένα πολύ συχνό λάθος που κάνουν οι γονείς όταν χορηγούν στα παιδιά τους υγρές φαρμακευτικές μορφές (σιρόπια-εναιωρήματα) είναι να χρησιμοποιούν κοινά κουτάλια κουζίνας, τα οποία ποικίλουν σημαντικά σε όγκο.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα είτε να υπερδοσολογούν στο σιρόπι, αυξάνοντας τον κίνδυνο παρενεργειών, είτε να υποδοσολογούν, μειώνοντας την αποτελεσματικότητα του φαρμάκου.

Εντυπωσιακά είναι τα αποτελέσματα πρόσφατης μελέτης του Ινστιτούτου Βιοϊατρικών Επιστημών «Άλφα» που έγινε στην Αττική, καθώς εξετάζοντας 71 διαφορετικά μικρά κουτάλια που συλλέχθηκαν από 25 νοικοκυριά βρέθηκαν να έχουν όγκο από 2,5 έως 7,3 ml.

«Η ακρίβεια της δόσης αναλγητικού αντιπυρετικού είναι κρίσιμος δείκτης αποτελεσματικότητας και ασφάλειας», ανέφερε κατά την ομιλία του στο 10o Πανελλήνιο Συνέδριο Ελληνικού Κολλεγίου Παιδιάτρων ο Ανδρέας Φρετζάγιας, ομότιμος καθηγητής Παιδιατρικής. Σημείωσε ότι η δόση θα πρέπει να προσαρμοστεί τόσο με την ηλικία όσο και το σωματικό βάρος του παιδιού για να εξασφαλιστεί η καλύτερη κλινική αποτελεσματικότητα, αλλά και η ελαχιστοποίηση των όποιων παρενεργειών.

Η σημαντική ετερογένεια στο τρόπο χορήγησης υγρών φαρμακευτικών μορφών (πχ σιρόπι) οδήγησε τον Απρίλιο του 2015, την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιάτρων να εκδώσει κατευθυντήριες οδηγίες. Η Ακαδημία προτείνει ως αποκλειστικό τρόπο χορήγησης των υγρών φαρμακευτικών μορφών στα παιδιά τη δοσομετρική σύριγγα σε ml για την αποφυγή σύγχυσης και δοσομετρικών λαθών που συνδέονται με τα κουτάλια κουζίνας.

Οι γονείς λοιπόν για να αποφύγουν δοσολογικά σφάλματα θα πρέπει να χορηγούν στα παιδιά το σιρόπι και τα εναιωρήματα με την κατάλληλη και ειδικά σχεδιασμένη δοσομετρική σύριγγα σε ml που συμπεριλαμβάνεται στη συσκευασία των φαρμάκων. Οι κοινές σύριγγες δεν εξυπηρετούν, καθώς δεν είναι σχεδιασμένες για το σκοπό αυτό, ανέφερε ο καθηγητής. Προσέθεσε ότι είναι πολύ σημαντικό, οι γονείς να επιλέγουν το σωστό αναλγητικό με βάση την αιτία του πόνου, να λαμβάνουν υπόψη τα τυχόν συγχορηγούμενα φάρμακα που δίνουν στα παιδιά, να έχουν διαβάσει εξονυχιστικά το ένθετο φυλλάδιο oδηγιών και να έχουν κατανοήσει τις οδηγίες χορήγησής του, ενώ ταυτόχρονα, οι παιδίατροι θα πρέπει να δίνουν γραπτώς στους γονείς τις οδηγίες χορήγησης του φαρμάκου στα παιδιά.