Τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα (>7mg/dl) είναι γνωστά και ως υπερουριχαιμία.
Για την αύξηση του ουρικού οξέος ευθύνονται συστατικά των τροφίμων που ονομάζονται πουρίνες, οι οποίες βρίσκονται στα τρόφιμα και μετατρέπονται σε ουρικό οξύ μέσα στον οργανισμό.
Η συσσώρευση ουρικού οξέος στο αίμα συνδέεται με την αδυναμία αποβολής του μέσω των ούρων ή με την αυξημένη παραγωγή του από τον οργανισμό.

Μερικές κοινές αιτίες των υψηλών επιπέδων ουρικού οξέος περιλαμβάνουν ιατρικές παθήσεις, φαρμακευτικές αγωγές, γενετική προδιάθεση, καθώς και διατροφικούς παράγοντες:

-Ιατρικές παθήσεις: λέμφωμα μη-Hodgkin και λέμφωμα Hodgkin, υποθυρεοειδισμός, λευχαιμία, ψωρίαση, παχυσαρκία.
-Διατροφή: υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης, αλκοόλ, και τροφών που είναι πλούσιες σε πουρίνες.

-Φάρμακα και βιταμίνες: διουρητικά φάρμακα, νιασίνη, βιταμίνη Β3, ανοσοκατασταλτικά φάρμακα.
Συμπτώματα υψηλού ουρικού οξέος στο αίμα
Τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος μπορεί να περάσουν απαρατήρητα, επειδή κάποιοι άνθρωποι μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί. Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι με υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος μπορεί να εμφανίσουν τα ακόλουθα συμπτώματα που οφείλονται στις επιδράσεις του υπερβολικού ουρικού οξέος στο σώμα τους:

Ουρική αρθρίτιδα: Οφείλεται σε μια ανοσολογική αντίδραση στη συσσώρευση των κρυστάλλων ουρικού οξέος στις αρθρώσεις. Η ουρική αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από οξύ πόνο στην άρθρωση που επιδεινώνεται ακόμα και με την ελάχιστη πίεση, από φλεγμονή (πρήξιμο και ευαισθησία), πυρετό και ξεφλούδισμα του δέρματος γύρω από την άρθρωση.
Πέτρες στα νεφρά: Οι πέτρες στα νεφρά μπορεί να περάσουν απαρατήρητες μέχρι να κολλήσουν στην ουρήθρα και να προκαλέσουν οξύ πόνο κατά την ούρηση, αίμα στα ούρα, ναυτία και έμετο. Περίπου το 10% των λίθων του νεφρού αποτελούνται από ουρικό οξύ.

Νεφρική ανεπάρκεια: Το πιο σοβαρό σύμπτωμα που σχετίζεται με τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα είναι η νεφρική ανεπάρκεια, η οποία εκδηλώνεται με μειωμένη ούρηση, δύσπνοια, οίδημα στα άκρα, σύγχυση, υπνηλία, κόπωση και πόνο στο στήθος.

Άλλες ασθένειες: Παρά το γεγονός ότι πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος έχουν συνδεθεί με την υπέρταση και την καρδιακή νόσο, δεν έχει καθοριστεί αν η μείωση των επιπέδων του ουρικού οξέος αντιστρέφει την εξέλιξη αυτών των σοβαρών ασθενειών.