Αν παρατηρήσετε να δημιουργούνται ξαφνικά στο δέρμα σας λευκά σημάδια, το πιθανότερο είναι ότι πάσχετε από λεύκη και πρέπει να ζητήσετε ιατρική βοήθεια.
Η λεύκη οφείλεται σε απώλεια της μελάγχρωσης του δέρματος, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται στο δέρμα λευκές κηλίδες σε διάφορα μεγέθη με ακανόνιστο σχήμα.
Ανήκει στα αυτοάνοσα νοσήματα, προσβάλλει όλες τις φυλές, εξίσου και τα δυο φύλα και η συχνότητα της στο γενικό πληθυσμό ανέρχεται στο 1%-2%.
Οι ηλικίες εμφάνισης της νόσου είναι συνήθως 10-30 ετών, έχουν αναφερθεί όμως και περιστατικά με λεύκη μετά τη γέννηση.
Οι θεωρίες περί κληρονομικότητας της λεύκης δεν έχουν επαληθευτεί, πιστεύεται όμως ότι μπορεί να είναι κληρονομική, καθώς πάνω από το 1/3 των πασχόντων αναφέρουν λεύκη σε συγγενή πρώτου βαθμού.
Για την αυτοάνοση λεύκη ενοχοποιείται η αυτοάνοση καταστροφή των μελανοκυττάρων και στηρίζεται στη συνύπαρξή της με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα όπως η θυρεοειδίτιδα Hashimoto, ο υπο και υπερθυρεοειδισμός, ο ινσουλινοεξαρτώμενος σακχαρώδης διαβήτης, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η γυροειδής αλωπεκία.
Σε ότι αφορά στην νευρογενή λεύκη, θεωρείται ότι ένας νευροχημικός παράγοντας, πιθανώς η επινεφρίνη, ευθύνεται για την καταστροφή των μελανοκυττάρων.
Η λεύκη ταξινομείται σε τμηματική που καταλαμβάνει ένα μέρος του σώματος όπως το πόδι ή το χέρι και σπανίως εξελίσσεται σε γενικευμένη μορφή.
Στη γενικευμένη λεύκη ο αποχρωματισμός είναι συνήθως συμμετρικός και παρουσιάζεται σε διάφορα μέρη του σώματος. Διακρίνεται περαιτέρω σε λεύκη των άκρων και σε λεύκη του προσώπου και των άκρων.
Χαρακτηριστικά
Οι δερματικές βλάβες της λεύκης εμφανίζονται ως κηλίδες 5mm έως και 5cm ή και μεγαλύτερες, χρώματος λευκού σαν γάλα.
Η νόσος εξελίσσεται είτε με αύξηση του μεγέθους των ήδη υπαρχουσών βλαβών είτε με την εμφάνιση νέων. Μπορεί επίσης να εμφανιστούν λευκές τρίχες, γκρίζα μαλλιά, γυροειδής αλωπεκία και σπίλοι με άλω.
Αντιμετώπιση
Η λεύκη είναι χρόνια νόσος η οποία τις περισσότερες φορές έχει βραδεία εξέλιξη. Υπάρχουν κάποιες θεραπευτικές επιλογές, καμία από αυτές όμως δεν προσφέρει ριζική ίαση.
Μία θεραπεία είναι η φωτοχημειοθεραπεία (PUVA) η οποία αποτελεί συνδυασμό ψωρολένιων που λαμβάνονται από το στόμα και έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία. Σε όλους τους ασθενείς συνιστάται η χρήση αντηλιακών με υψηλό δείκτη προστασίας και δίνονται συμβουλές για κάλυψη των βλαβών με ειδικές χρωστικές.
Ορισμένες μελέτες δείχνουν ικανοποιητικά αποτελέσματα με τη χορήγηση κορτικοστεροειδών.
Σε περιπτώσεις αποτυχίας των προηγούμενων θεραπευτικών επιλογών προτείνεται η χειρουργική αποκατάσταση με ομόλογα μοσχεύματα.
Δέκα αλήθειες για τη λεύκη, που ίσως δεν γνωρίζατε:
1. Η λεύκη δεν είναι μεταδοτική.
2. Η λεύκη δεν απειλεί τη ζωή του πάσχοντος.
3. Η λεύκη είναι μια νόσος όπου το δέρμα και οι τρίχες χάνουν το χρώμα τους.
4. Στη λεύκη, τα μελανοκύτταρα που δίνουν χρώμα στο δέρμα και τις τρίχες καταστρέφονται.
5. Εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως έχουν λεύκη. Οι μισοί σχεδόν από αυτούς εμφανίζουν λεύκη πριν τα 21 έτη τους.
6. Οι ασθενείς με λεύκη πρέπει να προστατεύουν το δέρμα τους από τον ήλιο, διότι καίγεται πολύ εύκολα, ενώ ένα έγκαυμα μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση.
7. Πολλοί ασθενείς εμφανίζουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, δεν κάνουν φίλους και αναπτύσσουν κατάθλιψη.
8. Οι ασθενείς με λεύκη δεν πρέπει να κάνουν τατουάζ, διότι αργότερα μπορεί να εμφανίσουν λεύκη στο σημείο.
9. Οι κηλίδες της λεύκης μπορεί να καλυφθούν με διαφόρους τρόπους, μεταξύ αυτών είναι και τα self-tanner που περιέχουν dihydroxyacetone.
10. Δεν έχει κατανοηθεί πλήρως ο μηχανισμός αντίδρασης του οργανισμού. Ίσως είναι αυτοάνοσος, οπότε ο οργανισμός θεωρεί ως «ξένα» τα μελανοκύτταρά του, με αποτέλεσμα να τους επιτίθεται και να τα καταστρέφει, μπορεί, ωστόσο να είναι και νευροτοξικός.