Η απώλεια γεύσης είναι η πιο συνηθισμένη διαταραχή της γεύσης.
Ένα άτομο μπορεί επίσης να πάσχει από υπογευσία (μειωμένη ικανότητα διάκρισης γλυκών, πικρών, ξινών, αλμυρών γεύσεων ή αγευσία (αδυναμία διάκρισης γεύσης).
Μπορεί τέλος να αναγνωρίζει λάθος μια γεύση ή να αντιλαμβάνεται άσχημη γεύση σε μια ουσία που κανονικά είναι ευχάριστη.

Η γεύση ανήκει στο χημικό αισθητήριο σύστημα. Η διαδικασία ξεκινά όταν μικροσκοπικά μόρια που απελευθερώνονται από τις ουσίες διεγείρουν ειδικά κύτταρα στο στόμα. Αυτά τα ειδικά αισθητικά κύτταρα μεταβιβάζουν το μήνυμα με νεύρα στον εγκέφαλο όπου αναγνωρίζονται συγκεκριμένες γεύσεις.
Τα γευστικά κύτταρα αντιδρούν στα φαγητά και τα ποτά. Αυτά τα επιφανειακά κύτταρα στο στόμα στέλνουν τις πληροφορίες στις νευρικές τους ίνες. Τα γευστικά κύτταρα είναι συγκροτημένα στους γευστικούς κάλυκες του στόματος και λαιμού.

Πολλά από τα μικρά εξογκώματα που φαίνονται στη γλώσσα περιέχουν γευστικούς κάλυκες.
Μπορούμε συνήθως να αναγνωρίσουμε 4 βασικές γευστικές αισθήσεις: γλυκό, ξινό, πικρό, αλμυρό. Στο στόμα αυτές οι γεύσεις με την υγρασία, την θερμοκρασία και τις αισθήσεις από το κοινό χημικό αισθητήριο σύστημα συνδυάζονται με οσμές για να παράγουν την αντίληψη της γεύσης.
Οι γεύσεις αναγνωρίζονται κυρίως μέσω της αίσθησης της όσφρησης. Αν π.χ. κρατάτε την μύτη σας κλειστή ενώ τρώτε σοκολάτα, θα δυσκολευτείτε να αναγνωρίσετε τη γεύση της σοκολάτας. Μπορείτε να διακρίνετε μόνο αν πρόκειται για γλυκό ή πικρό. Αυτό συμβαίνει επειδή η γεύση της σοκολάτας γίνεται αντιληπτή και από την μυρωδιά.

Αίτια
Μερικοί άνθρωποι γεννιούνται μα απώλεια γεύσης, οι περισσότεροι ωστόσο την αποκτούν λόγω τραυματισμού ή ασθένειας όπως.
-Μολύνσεις του ανώτερου αναπνευστικού
-Τραυματισμοί στο κεφάλι
-Πολύποδες στις ρινικές κοιλότητες
-Μολύνσεις παραρρινικών κόλπων
-Ορμονικές διαταραχές
-Οδοντιατρικά προβλήματα
-Έκθεση σε χημικές ουσίες, όπως εντομοκτόνα.
-Ακτινοθεραπείες

Διάγνωση
Στην εξέταση της γεύσης ο ασθενής απαντά σε διάφορες χημικές συγκεντρώσεις. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει δοκιμή κάποιων γεύσεων ή εφαρμογή χημικών ουσιών κατευθείαν σε συγκεκριμένες περιοχές της γλώσσας. Η ανωμαλία στη γεύση συχνά συνδέεται ή προειδοποθεί για παθήσεις, όπως η παχυσαρκία, η διαβήτης, η υπέρταση, αλλά και εκφυλιστικές νόσους του νευρικού συστήματος, όπως το Alzheimer και το Parkinson.

Αντιμετώπιση
Αν κάποιο φάρμακο είναι η αιτία για την απώλεια γεύσης, η διακοπή του ή η αλλαγή του μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Αν η απώλεια γεύσης σχετίζεται με αναπνευστικές λοιμώξεις ή αλλεργίες, οι ασθενείς την ανακτούν με την ανάρρωση. Σποραδικά η ανάκτηση γεύσης συμβαίνει αυτόματα.