Από την επεξεργασία των δεδομένων προέκυψε ότι, τα χάπια που περιείχαν κάποιο από τα νεότερα προγεσταγόνα (drospirenone, desogestrel, gestodene, και cyproterone) συσχετίζονταν με αυξημένο κίνδυνο φλεβικής θρομβοεμβολής, συγκριτικά με εκείνα τα αντισυλληπτικά που περιείχαν παλαιότερης γενιάς προγεσταγόνα (levonorgestrel και norethisterone).
Συγκριτικά με τις γυναίες που δεν έπαιρναν αντισύλληψη από του στόματος, εκείνες που έπαιρναν τα παλαιότερης γενιάς αντισυλληπτικά είχαν δυόμιση φορές μεγαλύτερο κίνδυνο θρόμβωσης. Ο κίνδυνος ήταν τετραπλάσιος για τις γυναίκες που έπαιρναν τα νεότερης γενιάς αντισυλληπτικά.
Οι ερευνητές σπεύδουν πάντως να τονίσουν ότι σε πραγματικούς αριθμούς, ο κίνδυνος είναι μικρός. Δηλαδή καταγράφονται έξι έως 14 επιπλέον νέες περιπτώσεις φλεβικής θρομβοεμβολής ανά 10.000 γυναίκες που χρησιμοποιούν τα νεότερης γενιάς αντισυλληπτικά.
Γι’ αυτό επισημαίνουν ότι δεν υπάρχει λόγος μια γυναίκα να σταματήσει την ορμονική αντισύλληψη από του στόματος, αλλά θα μπορούσε να συζητήσει με τον γιατρό της αναλυτικότερα την επιλογή που ταιριάζει στον οργανισμό της.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA) το 2013 είχε επισημάνει, ότι «τα οφέλη των αντισυλληπτικών υπεραντισταθμίζουν τους κινδύνους. Δεν υπάρχει λόγος οι γυναίκες που τα παίρνουν χωρίς κανένα πρόβλημα, να τα σταματήσουν». Παράλληλα, ο ΕΜΑ ζητά από τους γιατρούς να αξιολογούν τακτικά τυχόν κίνδυνο για θρόμβωση στις γυναίκες που παίρνουν αντισυλληπτικά.
Σήμερα, περίπου μία γυναίκα στις δέκα (9%), παγκοσμίως, χρησιμοποιεί αντισυλληπτικά χάπια, ποσοστό που αυξάνεται στο 18% στις ανεπτυγμένες χώρες. Τα νεότερης γενιάς αντισυλληπτικά χάπια έχουν γίνει δημοφιλή επειδή έχουν λιγότερες παρενέργειες.