Ο παραπάνω όρος περιγράφει την αδυναμία φυσιολογικής αντίληψης των χρωμάτων.
Οι περισσότερες μορφές δυσχρωματοψίας είναι συγγενείς και σπανιότερα επίκτητες.
Στην περίπτωση της πολύ σπανιότερης αχρωματοψίας γίνονται αντιληπτά μόνο το άσπρο, το μαύρο και το ….γκρίζο χρώμα.
Από δυσχρωματοψία πάσχει περίπου το 6-8% του φυσιολογικού ανδρικού και 0,4% του φυσιολογικού γυναικείου πληθυσμού.

Συχνότερη είναι η δυσκολία αντίληψης του πράσινου χρώματος (50%), ακολουθούμενη από την πλήρη αδυναμία αντίληψης του πράσινου (25%), την πλήρη αδυναμία αντίληψης του κόκκινου (15%) και τέλος τη δυσκολία αντίληψης του κόκκινου (10%).

Η δυσχρωματοψία δεν προκαλεί κάποιου άλλου είδους συμτώματα και εμφανίζεται σχεδόν πάντα σε κατά τα άλλα υγειή μάτια.
Η κύρια αιτία επίκτητης (μη συγγενούς) δυσχρωματοψίας είναι η λήψη φαρμάκων.
Θεραπεία της συγγενούς δυσχρωματοψίας δεν υπάρχει.