Aθλητής μετέτρεψε το φοιτητικό του σπίτι στη σε γυμναστήριο αναρρίχησης. Στην Ελλάδα η αναρρίχηση είναι σχετικά άγνωστη στο ευρύ κοινό. Ο Μάνθος Βαλσαμίδης, ωστόσο, ο οποίος διανύει το 21ο έτος της ηλικίας του, βρήκε την κλίση του ήδη από τα 12 του.

Σε γυμναστήριο αναρρίχησης έχει μετατρέψει το σπίτι του ο τρεις φορές πρωταθλητής Ελλάδας στο άθλημα και πρωταθλητής σε Βαλκανικούς Αγώνες Νέων, Μάνθος Βαλσαμίδης, θέλοντας να συνδυάσει τις σπουδές του με τον πρωταθλητισμό σ’ ένα Ολυμπιακό άθλημα, εν μέσω πανδημίας.

Ο κορονοϊός έχει αναγκάσει πολλούς να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες καραντίνας κι αυτό έκανε, μ’ αυτόν τον πρωτότυπο τρόπο, ο Ξανθιώτης αθλητής και φοιτητής στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).

Στην Ελλάδα η αναρρίχηση είναι σχετικά άγνωστη στο ευρύ κοινό. Ο Μάνθος Βαλσαμίδης, ωστόσο, ο οποίος διανύει το 21ο έτος της ηλικίας του, βρήκε την κλίση του ήδη από τα 12 του.

«Ασχολούμαι με τον αθλητισμό από πολύ μικρή ηλικία. Κολύμβηση, τρέξιμο, στίβο, πέρασα από πολλά αθλήματα μέχρι να καταλήξω στην αναρρίχηση», λέει ο νεαρός αθλητής στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

«Τυχαία ξεκίνησαν όλα», σημειώνει κι εξηγεί:

«Υπήρχε πίστα αναρρίχησης στην Ξάνθη. Τότε ξεκινούσε στην Ελλάδα να μπαίνουν στα γυμναστήρια τοίχοι και να διαμορφώνονται οι χώροι. Το ίδιο έγινε και στην Ξάνθη. Στη συνέχεια άρχισα να συμμετέχω σε αγώνες και, μάλιστα, στο πρώτο Πανελλήνιο πρωτάθλημα που έλαβα μέρος, αυτό του 2012, βγήκα πρώτος. Έχοντας ουσιαστικά δυο χρόνια προπόνησης. Όταν, δε, πήγα το 2015 στο Άρκο της Ιταλίας για ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, κατάλαβα τι ήταν αυτό που ήθελα να κάνω».

Συστατικό απαραίτητο για την επιτυχία που θα ακολουθούσε, υπήρξε το γεγονός πως η μητέρα του είχε τελειώσει τη Γυμναστική Ακαδημία (ΤΕΦΑΑ).

«Επειδή από μικρή ηλικία είχα δείξει πως μου αρέσει πάρα πολύ η αναρρίχηση και είχα κάποιες επιτυχίες, δεν ήρθε …ουρανοκατέβατο στους γονείς μου. Δεν ήταν αρνητικοί, δεν με πίεσαν όταν έφτασε η στιγμή να δώσω πανελλήνιες εξετάσεις, αντίθετα με στήριξαν», ξεκαθαρίζει ο γεννημένος στις 4/4/1999 Ματθαίος, όπως είναι το (βαφτιστικό) όνομά του.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως και τα δύο μικρότερα αδέρφια του -η Δανάη που φέτος θα δώσει πανελλήνιες εξετάσεις και ο Ιάσωνας που πηγαίνει στη Γ’ Γυμνασίου- νιώθουν την ίδια αγάπη για την αναρρίχηση. «Πράγματι και οι δύο “ ψήνονται” να ακολουθήσουν τα βήματά του. Τώρα που είμαι εγώ στη Θεσσαλονίκη κι αυτοί στην Ξάνθη, συνδεόμαστε διαδικτυακά και προπονούμαστε παρέα».

Πού γίνεται, όμως, η προπόνηση για τον Μάνθο; Και μάλιστα σε συνθήκες lockdown, όπως αυτές που βιώνουμε τους τελευταίους μήνες. «Πριν από το πρώτο “ κλείσιμο”, ήμουν συνέχεια έξω από το σπίτι. Σχολή, προπόνηση, διάβασμα στη βιβλιοθήκη και γυρνούσα στο σπίτι το βράδυ.

Οι προπονήσεις κατά βάση γίνονταν σε γυμναστήρια αναρρίχησης. Την πρώτη φορά ήμουν εντελώς απροετοίμαστος. Μάλιστα, μόλις είχαμε γυρίσει από πρωτάθλημα στο εξωτερικό και επέστρεψα κακήν-κακώς στην Ξάνθη. Τότε ζορίστηκα πολύ περισσότερο σε σχέση με το δεύτερο lockdown», θυμάται ο αθλητής του προπονητή Γιάννη Θεοχαρόπουλου.

Πώς τα κατάφερε, όμως;

«Είχα το κίνητρο, είχα τη διάθεση να φτιάξω, να μετατρέψω το δωμάτιό μου στο πατρικό. Έμαθα πώς να προπονούμαι και πνευματικά και σωματικά», τονίζει ο 21χρονος αθλητής και προσθέτει:

«Αφού …έπαθα, έμαθα. Όταν επέστρεψα στη Θεσσαλονίκη, μετέτρεψα το φοιτητικό μου σπίτι σε γυμναστήριο αναρρίχησης!» Πώς έγινε αυτό; «Κέρδισα την κατασκευή από διαγωνισμό στο προηγούμενο lockdown. Από εταιρεία που φτιάχνει πίστες. Πλέον κάνω πλήρη προπόνηση. Χρειάζομαι έναν χώρο περίπου 15τ.μ. Στο δικό μου σπίτι είναι όλο το σαλόνι και το γραφείο. Θυσίασα ένα δωμάτιο, αλλά είμαι βέβαιος πως έκανα πολύ καλή επένδυση».

Όσο για το πού βλέπει το μέλλον του, στην ιατρική ή την αναρρίχηση, ο αθλητής του ΕΟΣ Ξάνθης, ήταν ειλικρινής:

«Πιστεύω θα επιλέξω την ιατρική εκτός αν υπάρχουν τόσο καλές προοπτικές στην αναρρίχηση. Το αφήνω ως παραθυράκι. Στον αθλητισμό βασίζεσαι στο σώμα σου και ίσως υπάρχουν τραυματισμοί. Ελπίζω να συνεχίσω και με τα δυο για μερικά χρόνια ακόμα

. Η προπόνηση και οι αγώνες με βοηθούν να …ξελαμπικάρω από το διάβασμα. Το κακό είναι πως στην αναρρίχηση δεν υπάρχει προοπτική, δεν υπάρχουν ιδιαίτερες πιθανότητες αποκατάστασης. Γι’ αυτό κι ενώ σε μικρή ηλικία υπάρχουν πολλά παιδιά που ασχολούνται -σε πρόσφατους αγώνες συμμετείχαν πάνω από 200- στη συνέχεια εγκαταλείπουν».

Η Ελλάδα δεν προλαβαίνει να «κατεβάσει» αθλητές στους Ολυμπιακούς Αγώνες που θα γίνουν -καλώς εχόντων των πραγμάτων- στο Τόκιο το 2021, στο αγώνισμα της αναρρίχησης, που μπήκε στο καλεντάρι το 2018. Ωστόσο, με αρκετά γυμναστήρια να είναι πλέον εξοπλισμένα, ο Μάνθος Βαλσαμίδης είναι αισιόδοξος:

«Η φετινή σεζόν είναι χαμένη. Πλέον κοιτάμε το καλοκαίρι του 2021. Υποδομές υπάρχουν, οι συμμετοχές πληθαίνουν, το ενδιαφέρον αυξάνεται… Πιστεύω πως σύντομα θα μπορούμε να ανταγωνιστούμε στα ίσια τους αθλητές του εξωτερικού».

ΑΠΕ ΜΠΕ