Τα σπάνια πουλιά της πόλης του Τόκιο. Πώς η ιαπωνική πρωτεύουσα πλημμύρισε από τροπικούς παπαγάλους

Ένα μοναδικό φαινόμενο παρατήρησε και απαθανάτισε με την κάμερά του, φωτογράφος από την Ιαπωνία που κατέγραψε την ασυνήθιστη αποικία τροπικών παπαγάλων που βρήκαν νέο σπίτι στο κρύο Τόκιο

Κάθε πρωί, σε μια γειτονία της ιαπωνικής πρωτεύουσας, ένα σμήνος ασυνήθιστων πουλιών πετούν και συγκεντρώνονται στα κλαριά μια φτελιάς. Μπορεί το είδος τους να είναι ιδιαίτερα γνώριμο σε κάθε σπίτι του δυτικού κόσμου, όμως αποτελεί πραγματικά κάτι το αξιοπερίεργο στο, σε καμιά περίπτωση τροπικό, Τόκιο.
Ο φωτογράφος Γιοσινόρι Μιζουτάνι παρατήρησε πως στο σημείο έφταναν μέρα με την ημέρα όλο και περισσότεροι παπαγάλοι και αρχικά τρομοκρατήθηκε: “Ένιωσε σαν να παίζω στο φιλμ του Άλφρεντ Χίτσκοκ, τα Πουλιά” είπε. Στη συνέχεια όμως, ερεύνησε την υπόθεση και παρακολούθησε τα πράσινα παπαγαλάκια για διάστημα ενός και πλέον έτους.

Φαίνεται λοιπόν πως η ιστορία τους πάει πίσω στη δεκαετία του ’60. Πολλές οικογένεια στην Ιαπωνία άρχισαν να αποκτούν πτηνά κατοικίδια από τροπικά μέρη, όπως και σε πολλές άλλες πόλεις του αποκαλούμενου αναπτυγμένου κόσμου. Μεταξύ αυτών φυσικά και παπαγάλοι, που φασαριόζοι όπως ήταν δεν ευχαρίστησαν ιδιαίτερα του φιλήσυχους Ιάπωνες. Έτσι, οι οικογένειες αποφάσισαν – εντελώς ανεύθυνα να τονίσουμε – να απελευθερώσουν τα πουλιά. Παρά τη σαφέστατα χαμηλότερη θερμοκρασία, αλλά και το εχθρικό αστικό περιβάλλον, οι παπαγάλοι επιβίωσαν και αυξήθηκαν φτιάχνοντας τις φωλιές τους σε περιοχές του Τόκιο, αλλά και αλλού στην Ιαπωνία.

Κάπως έτσι αποφάσισε να απαθανατίσει τους Ιάπωνες παπαγάλους, παρακολουθώντας τους επί σειρά ημερών και απαθανατίζοντάς τους σε διάφορα σημεία. “Έμαθα πως αλλάζουν το δέντρο πάνω στο οποίο χτίζουν τις φωλιές τους, αλλά και την ώρα της ημέρας που πετούν και πάλι πίσω σε αυτές ανάλογα με την εποχή” αναφέρει.
Οι τροπικοί παπαγάλοι πάντως εξακολουθούν να μην είναι το αγαπημένο πτηνό των Ιαπώνων, που έχουν τοποθετήσει καρφιά και ηλεκτροφόρα σύρματα σε διάφορα σημεία της πόλης για να αποτρέψουν την παρουσία τους. Όπως και να έχει ο τρόπος που εγκλιματίστηκαν στο αφιλόξενο περιβάλλον παραμένει θαυμαστός και αξιοπερίεργος.