Μπαμπά, μπορεί να μεγάλωσες, όπως μεγάλωσα κι εγώ, αλλά στα μάτια μου είσαι ακόμη όπως όταν ήμουν μικρός και σε περίμενα να παίξουμε. Όσο κουρασμένος κι αν ήσουν, έπαιζες μαζί μας.
Μου έμαθες να μην εκφράζομαι με λόγια, αλλά με πράξεις. Ήθελα να σου πω χίλια ευχαριστώ όμως, κι ας ξέρω ότι δεν τα θέλεις.
Σε ευχαριστώ γιατί δούλευες σκληρά και παρόλα αυτά ήσουν κάθε στιγμή δίπλα μας.
Σε ευχαριστώ γιατί μας προσέφερες τα πάντα αλλά το έκανες με το δικό σου τρόπο. Μας έκανες να αισθανόμαστε ότι τα αξίζουμε για κάτι που καταφέραμε.
Σε ευχαριστώ γιατί ήσουν αυστηρός και μας πίεζες να θέτουμε κάθε φορά και πιο υψηλούς στόχους.
Σε ευχαριστώ γιατί με έμαθες να έχω υπομονή. Δεν ξέρω αν τα κατάφερα ακόμη αλλά προσπαθώ.
Σε ευχαριστώ γιατί δεν παρέκλινες ποτέ από τις αρχές σου και με δίδαξες να κάνω το ίδιο.
Σε ευχαριστώ γιατί με έμαθες να έχω αξιοπρέπεια, να είμαι τίμιος και υπερήφανος.
Σε ευχαριστώ που δεν μου ¨πήρες δώρα¨ στις επιτυχίες μου αλλά το έκανες κάποια άλλη στιγμή που έκρινες εσύ.
Σε ευχαριστώ που δεν μου είπες ¨μπράβο¨ όταν κατάφερνα κάτι, αλλά ήσουν δίπλα μου στα λάθη μου και μου έλεγες ότι θα τα καταφέρουμε μαζί.
Συγνώμη για τις στιγμές που σε στεναχώρησα. Σου υποσχέθηκα ότι θα σε κάνω υπερήφανο και από τότε προσπαθώ κάθε μέρα.
Σε ευχαριστώ που είσαι το πρότυπο μου.
Με μεγάλωσες όπως ακριβώς ήθελα μπαμπά…
Σε ευχαριστώ!

Αναγνώστης