Αρχικά, οι Χριστιανοί δεν γιόρταζαν τη γέννηση του Ιησού.
Από τις υπάρχουσες πηγές φαίνεται ότι η γέννησή του, μάλλον έγινε στη διάρκεια του φθινοπώρου και όχι τον χειμώνα. Γύρω στον δεύτερο αιώνα έγινε προσπάθεια να οριστεί η πιθανή ημερομηνία γέννησης.


Τα πρώτα χρόνια, τα Χριστούγεννα γιορτάζονταν μαζί με τα Θεοφάνια, δηλαδή στις 6 Ιανουαρίου.
Από τον 4ο αιώνα, όμως, η γέννηση του Χριστού διαχωρίστηκε από τα Θεοφάνια και καθιερώθηκε να εορτάζεται στις 25 Δεκεμβρίου.
Ο λόγος της αλλαγής ημερομηνίας ήταν για να «χτυπηθεί» η μέρα λατρείας του Ανίκητου Ηλίου, που ήταν σημαντική για τους ειδωλολάτρες.
Ίδια εποχή εορτάζονταν και τα Σατουρνάλια, αφιερωμένα στον Κρόνο καθώς και τα γενέθλια του Μίθρα, τα οποία τιμούσαν κυρίως οι Ρωμαίοι στρατιώτες.
Για πρώτη φορά, τα Χριστούγεννα εορτάστηκαν στις 25 Δεκεμβρίου, το 354 μ.Χ.
Ο εορτασμός εμφανίζεται στο εορτολόγιο της Ρώμης και αργότερα καθιερώθηκε στην Αντιόχεια και στην Κωνσταντινούπολη.
Πολλοί ιστορικοί θεωρούν ότι μάλλον υπολογίστηκε λάθος και η γέννηση του Χριστού, η οποία φέρεται να έγινε τέσσερα χρόνια νωρίτερα.
Αυτό το αποδέχονται και θεολόγοι, καθώς γνωρίζουν ότι η ακριβής ημερομηνία γέννησης είναι ήσσονος σημασίας για την πίστη μας.
Το 750 μ.Χ. αποτέλεσε ορόσημο.


Ο Άγιος Βονιφάτιος αντικατέστησε την παγανιστική λατρεία της βελανιδιάς με το έλατο, το οποίο έγινε και το δέντρο των Χριστουγέννων.
Για τον στολισμό των δέντρων χρειάστηκε, όμως, να περάσουν σχεδόν πέντε αιώνες.
Το πρώτο στολισμένο δέντρο εμφανίστηκε το 1539 και στα κλαδιά του είχε είδη ρουχισμού και άλλα χρήσιμα είδη για τους φτωχούς.
Σύμφωνα με αναφορές, ο πρώτος που στόλισε δέντρο ήταν ο Μαρτίνος Λούθηρος.
Αργότερα, ο στολισμός του Χριστουγεννιάτικου δέντρου επεκτάθηκε από τη Γερμανία στην Πολωνία και στη Βρετανία.
Το 1816 καταγράφηκε το πρώτο στόλισμα δέντρου στη Βιέννη.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1833, μέσω του Όθωνα και των Βαυαρών, στολίστηκε δέντρο και στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Ναύπλιο.
Οι κάτοικοι σχημάτιζαν τεράστιες ουρές για να θαυμάσουν το νέο έθιμο.
Το παράδειγμα του Όθωνα ακολούθησαν οι αυλικοί του και σταδιακά τους μιμήθηκαν οι μεγαλοαστοί και ο υπόλοιπος κόσμος.
Έτσι, μπήκε σε όλα τα σαλόνια, φτωχά ή πλούσια.
Άλλωστε, από έλατα στην Ελλάδα άλλο τίποτα.
Κάτι που, κατά την άποψη των χριστιανών, έδινε την ιδέα της αναγέννησης του κόσμου μέσω του χριστιανισμού, που ήθελε να προσδώσει νέα διάσταση στα πράγματα, ξεπερνώντας τις αρχαίες θρησκείες.