Βλέπουμε διάφορα σύμβολα κάθε μέρα. Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ πως προέκυψαν και τι σημαίνουν; Δείτε μερικά από αυτά.
1. Το σύμβολο ειρήνης

Το σύμβολο της ειρήνης χρονολογείται από το 1958 και σχεδιάστηκε για την Εκστρατεία για τον Πυρηνικό Αφοπλισμό (CND). Το έμβλημα συνδυάζει τα “Ν” και “D”, τα αρχικά δηλαδή των λέξεων “Nuclear Disarmament” (Πυρηνικός Αφοπλισμός). Μια άλλη θεωρία είναι πως είναι επινόηση του Νέρωνα (ναι εκείνου που έκαψε τη Ρώμη) καθώς σταύρωσε τον Άγιο Πέτρο σε ανάποδο σταυρό και το σύμβολο όντως απεικονίζει έναν σπασμένο σταυρό. Υπάρχουν επίσης ισχυρισμοί ότι το σύμβολο για την παγκόσμια ειρήνη στην πραγματικότητα συνδέεται με το διάβολο στη μεσαιωνική περίοδο.
2. Τα ιατρικά σύμβολα

Το κηρύκειο με το κουλουριασμένο φίδι γύρω του, είναι το σύμβολο του ιατρικού επαγγέλματος. Μερικοί λένε ότι έχει σχέση με την Εξόδου (Έξοδος 7:12) από τη Βίβλο, όπου ο Μωυσής έριξε την ράβδο του και καταβρόχθισε τα άλλα φίδια. Μια άλλη θεωρία λέει πως ανήκει στον Ασκληπιό, τον αρχαίο Έλληνα
θεό της ιατρικής. Στο σύμβολο για τα Επείγοντα επίσης χρησιμοποιείται το φίδι αλλά και στη φαρμακολογία (αν και συνηθέστερο είναι το γουδί και γουδοχέρι).

3. Ερυθρός Σταυρός

Συγκλονισμένος από την έλλειψη ιατρικής περίθαλψης για τους τραυματίες της μάχης του Σολφερίνο μεταξύ Γαλλίας και Αυστρίας το 1859, ο Ελβετός επιχειρηματίας Ζαν-Ερρίκος Ντυνάν πρότεινε τη δημιουργία ενός ουδέτερου οργανισμού που θα φροντίζει τους τραυματίες και γενικά τους αμάχους κατά τη διάρκεια πολέμων.
Η Διεθνής Ερυθρός Σταυρός ξεκίνησε το 1863 και η αρχική Σύμβαση της Γενεύης, αναγνωρίζοντας την ιδιαίτερη κατάσταση των τραυματιών και του ιατρικού προσωπικού στο πεδίο της μάχης, χρονολογείται από το 1864. Ο Ερυθρός Σταυρός σε λευκό φόντο είναι το αντίθετο της σημαίας της Ελβετίας, πατρίδα του Ντυνάν. Η λευκή σημαία αναγνωρίζεται διεθνώς σήμα πως κάποιος θέλει να παραδοθεί. Ακόμη, η Ελβετία είχε μια μακρά ιστορία ουδετερότητας.
Ο κόκκινος σταυρός σε λευκό πανί είναι επίσης εύκολα αναγνωρίσιμος από απόσταση. Το 1877, κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού Πολέμου, η Οθωμανική αυτοκρατορία, όπως στη συνέχεια και όλες οι μουσουλμανικές χώρες, αποφάσισε να υιοθετήσει αντί για τον χριστιανικό σταυρό, την ερυθρά ημισέληνο. Η επίσημη αναγνώριση της έγινε το 1929. Το Ισραήλ χρησιμοποιεί το κόκκινο αστέρι του Δαβίδ.
4. Το smile

Ο Harvey Ball σχεδίασε το πρώτο χαμογελαστό πρόσωπο το 1963 για την ασφαλιστική εταιρία State Mutual Life. Για να βελτιωθεί το ηθικό των εργαζομένων μετά από μια πρόσφατη συγχώνευση, το πρόσωπο θα τοποθετούνταν σε αφίσες, κουμπιά και κάρτες. Τα κουμπιά έγιναν πολύ δημοφιλή, με περισσότερα από 50 εκατομμύρια πωλήσεις μέχρι το 1971. Ο Harvey Ball πληρώθηκε μόνο 45 δολάρια για το έργο του, αφού ποτέ δεν έγινε εμπορικό σήμα, αλλά ποτέ δεν μετάνιωσε για την απόφαση αυτή.
5. Το σύμβολο της Ατομικής Ενέργειας

Το διεθνές σύμβολο ακτινοβολία εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1946 και ήταν αρχικά πορφυρό σε μπλε φόντο, μέχρι που εκδόθηκε το πιο αναγνωρίσιμο, κίτρινο και μαύρο. Ωστόσο, το 2007, αναγγέλθηκε ότι θα υπάρξει ένα ακόμα σύμβολο για τους κινδύνους ραδιενέργειας, μετά από έρευνες που έδειξαν ότι τα παιδιά συχνά μπερδεύουν το κίτρινο-μαύρο σύμβολο με έλικα.

Το νέο σύμβολο δείχνει την ακτινοβολία, τον κίνδυνο του θανάτου και την ανάγκη να τρέξει κάποιος μακριά, σε συνδυασμό με το κόκκινο για τον κίνδυνο.
6. Το σύμβολο των βιολογικών κινδύνων

Το σύμβολο σχεδιάστηκε αρχικά από την Dow Chemical για τα προϊόντα της το 1966, αλλά πλέον είναι παγκόσμιο σύμβολο για τους βιολογικούς κινδύνους.
7. Το δολάριο και η βρετανική λίρα

Το σύμβολο του δολαρίου προέρχεται από το ισπανο-μεξικάνικο πέσο, γνωστό ως ισπανικό δολάριο. Η νομισματική αυτή μονάδα χρησιμοποιήθηκε ευρέως στη Βόρειο Αμερική κατά τη διάρκεια της Αμερικανικής Επανάστασης στα τέλη του 18ου αιώνα. Η πιο ευρέως αποδεκτή θεωρία είναι ότι το σύμβολο του δολαρίου προέρχεται από την συντομογραφία του ισπανο-μεξικάνικου πέσο, η οποία ήταν «PS». Με την πάροδο του χρόνου το «S» άρχισε να γράφεται πάνω από το «P», το οποίο άρχισε να μοιάζει με το “$”. Μια άλλη θεωρία είναι ότι το σύμβολο αντιπροσωπεύει μια κάθετο στο 8, καθώς το πέσο ονομαζόταν και “κομμάτια του 8″.

Η λίρα στερλίνα, το νόμισμα του Ηνωμένου Βασιλείου, και προέρχεται από το κεφαλαίο «L», από τη λέξη Libra (Ζυγός), την κύρια ρωμαϊκή μονάδα βάρους.

8. Πως προέκυψε το “@”
Το σύμβολο “@” είναι διεθνές. Χρησιμοποιείται ακόμα και σε χώρες που οι γλώσσες τους δεν χρησιμοποιούν το λατινικό αλφάβητο. Σε κάθε γλώσσα, όμως, έχει διαφορετική ονομασία και οι περισσότερες είναι πολύ πιο … εύστοχες από το ελληνικό “παπάκι”.
Θεωρίες για την προέλευση του
* Αναπτύχθηκε ως σύμβολο της εμπορικής στενογραφίας “each at” (σε κάθε). Μοιάζει με ένα μικρό “a” μέσα σε ένα μικρό “e” και ξεχωρίζει από το “at” (προς) ή “per” (ανά). Για παράδειγμα, το κόστος “12 μήλα @ €1″ σημαίνει €12, ενώ το κόστος “12 μήλα προς €1″ σημαίνει €1.
* Μοναχοί στον Μεσαίωνα έγραφαν σύντομα τη Λατινική λέξη “ad” (στο, προς, από, περίπου) δίπλα σε κάποιο ψηφίο, ώστε να γλυτώνουν χώρο και μελάνι. Η θεωρεία λέει πως αυτή η συντομογραφία του “ad”, είναι από το γράμμα “D” αντεστραμμένο που περικλείει το “a”.
* Αρχικά ήταν σύντμηση της ελληνικής πρόθεσης “ανά”.
* Ένας Ιταλός ακαδημαϊκός ισχυρίζεται ότι εντόπισε το σύμβολο στην ιταλική Αναγέννηση, σε ένα ενετικό εμπορικό έγγραφο υπογεγραμμένο από τον Francesco Lapi, στις 4 Μαΐου 1537. Πρόκειται για εμπορική συμφωνία με τον Φρανθίσκο Πιθάρο (Ισπανός εξερευνητής και κονκισταδόρος, κατακτητής της Αυτοκρατορία των Ίνκας), και αναφέρεται “η τιμή ενός @ κρασιού στο Περού”. Το σύμβολο χρησιμοποιούνταν από καιρό στα ισπανικά και τα πορτογαλικά ως συντομογραφία του arroba, μια μονάδα βάρους ίσο με 9 κιλά περίπου, και προέρχεται από την αραβική έκφραση “1/4″. Στα ιταλικά, το σύμβολο ερμηνεύθηκε σαν “αμφορέας”.
* Από το νορμαδικό “à” (σε, κάθε).
* Ο ιστορικός από την Αραγονία Jorge Romance το εντόπισε στο μητρώο “taula de Ariza” του 1448, σε μια αποστολή σιταριού από την Καστίλη στο Βασίλειο της Αραγονίας.
Το σύμβολο παρουσιάστηκε στη γραφομηχανή του Lambert το 1902 στη Νέα Υόρκη. Το 1963 συμπεριλήφθηκε στους χαρακτήρες ASCII, καθώς ήταν ήδη εμπορικό σύμβολο (υπήρχε από το 1961 στο πληκτρολόγιο της γραφομηχανής IBM Selectric).