Ας μην απορούμε συνεχώς και αδιαλείπτως για τα αίτια των . Ας μην αναθεματίζουμε προς κάθε κατεύθυνση τις ημέρες που καίγονται άνθρωποι και περιουσίες.

Ας μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια – αναλύσεις επί αναλύσεων, μέτρα κυβερνητικά ανακούφισης και πρόληψης, δικαστήρια και πολιτικές ευθύνες κλπ κλπ

Του

Οι πυρκαγιές θα είναι μόνιμα μαζί μας. Γιατί είναι συστατικό στοιχείο της σύγχρονης …ανάπτυξης της χώρας μας.

Ξέρουμε όλοι τα αίτια των πυρκαγιών. Μπορεί να είναι φυσικά αίτια (κεραυνοί…), τεχνικά αίτια (ηλεκτροφόρα καλώδια της ΔΕΗ…), ανθρώπινες αβλεψίες. Είναι και η κλιματική αλλαγή που γίνεται όλο και πιο ορατή. Άλλωστε η ξηρασία και οι πυρκαγιές είναι μόνιμο φαινόμενο και της Ευρώπης και πιο πολύ της Νότιας Ευρώπης.

Αλλά η πιο βασική πηγή των πυρκαγιών είναι η παρανομία μας έναντι της φύσης και της κοινωνίας. Παλιότερα ήταν μόνο μια πηγή, το ξελόγγιασμα, για να «ανοίξουν» οι αγρότες μας τους λόγγους που γειτόνευαν τα χωράφια τους, για να θρέψουν τις οικογένειές τους στις εποχές της φτώχειας – άλλοτε με παράνομο τρόπο και άλλοτε με νόμιμο. Ήταν όμως ζημιές περιορισμένης έκτασης.

Σαν πέρασαν οι δύσκολοι καιροί και η αστικοποίηση έγινε σταθερό και γοργά αναπτυσσόμενο φαινόμενο, η σχέση μας με τον χώρο, με τον τόπο, με τη φύση απέκτησε άλλα χαρακτηριστικά. Στις περιφέρειες των πόλεων αναπτύχθηκαν παραπήγματα, καλύβες, πρόχειρα σπιτικά. Η φτωχολογιά δεν είχε άλλη λύση. Οι κυβερνήσεις με άλλα ασχολούνταν.

Η συνέχεια ήταν αποκαλυπτική. Η εμπορευματοποίηση της γης και η τσιμεντοποίηση και από κοντά ο καταναλωτισμός και ο παρασιτικός νεοπλουτισμός έγιναν τα πιο βασικά στοιχεία του σύγχρονου …πολιτισμού μας, της υποκουλτούρας μας, της γενικευμένης παρανομίας. Οι καταπατήσεις δασών, παραλιακών τμημάτων αλλά και παραλιών με τις ευλογίες των κυβερνήσεων και των δήμων γίνονται γενικευμένη εικόνα.

Που να πρωτοκοιτάξει κανείς; Ας καταθέσω δύο παραδείγματα που τα ξέρω. Η δυτική και νότια πλευρά του Υμηττού γίνονται τμήματα πόλεων. Αν κοιτάξει κάποιος την εικόνα του βουνού, θα δει τα αυθαίρετα και τις πολυκατοικίες να ανεβαίνουν όλο και πιο κοντά στην κορυφή του και μόνο στου Ζωγράφου που ήταν η Πολυτεχνειούπολη και η Πανεπιστημιούπολη στα όρια της πόλης κρατήθηκε η οικοδομική δραστηριότητα στα νόμιμα επίπεδα. Στη Βούλα και στη Γλυφάδα κλπ η τάση των αυθαίρετων είναι μετά την κορυφή να επεκταθεί και από την άλλη πλευρά, την ανατολική… Ο Υμηττός σε ένα τμήμα του τουλάχιστον θα σκεπαστεί όπως ο Κηφισός και ο Ιλισός.

Στην Ηλεία όλη η παραλιογραμμή έχει αποικισθεί από αυθαίρετα. Υπάρχουν παρεμβάσεις ακόμα και μέσα στην αμμουδιά! Αρκούσε δε, για να αποκτήσει κάποιος ιδιοκτησία, να ξεκινήσει με κατασκευές πρόχειρων καλαμένιων κατασκευών και σιγά – σιγά να προσθέτει και τσιμεντόπλιθες. Τόσο απλά, τόσο εύκολα.

Θα αρκούσε ένα και μόνο μέτρο για να μη συμβούν όλα αυτά. Να μην υπάρξει παροχή νερού και ρεύματος. Αλλά δεν συνέβη ποτέ και ούτε θα συμβεί… Γνωστό βέβαια ότι η παρανομία περιλαμβάνει θεσμούς της πολιτείας, κυβερνήσεις, υπουργούς, δημάρχους, δήμους και φυσικά πολίτες. Και ταυτόχρονα έγινε και κάτι άλλο. Να θεωρείται πολιτικό κόστος η αντιμετώπιση της παρανομίας!!

Τούτων δοθέντων, οι πυρκαγιές γίνονται το πιο εύκολο και το πιο αποδοτικό μέσο για την επίτευξη της …ανάπτυξής μας. Ως προς τι οι ενστάσεις και οι κραυγές, οι βερμπαλισμοί και οι ηθικολογίες;  Και δεν έχει κανένα νόημα να μιλάμε για τους στρατηγούς ανέμους, αυτό θα έλειπε να ζητήσουμε να μη φυσάνε οι άνεμοι!!

Το ερώτημα είναι απλό. Θα αντιμετωπιστούν οι παρανομίες; Από πουθενά δεν φαίνεται κάτι τέτοιο.