Τα σιδεράκια είναι ένα πολύ συχνό… φαινόμενο των τελευταίων χρόνων! Μπορεί να μην είναι και η πιο εύκολη ή ανώδυνη λύση για ένα παιδί με στραβά δοντάκια, εγγυώνται ωστόσο…
μακροχρόνιο άρτιο αισθητικό αποτέλεσμα. Ο Επ. Καθηγητής Οδοντιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ Νικόλαος Κουβελάς και επιστημονικός υπεύθυνος της EURODENTICA και ο Eιδικός Ορθοδοντικός κ. Στυλιανός Καιλόγλου εξηγούν παρακάτω.

Πότε το παιδί βάζει σιδεράκια
Τα στατιστικά δείχνουν ότι σιδεράκια στα δόντια τους χρειάζεται να βάλουν έξι στα δέκα παιδιά και ένας στους δυο ενήλικες. Η τοποθέτηση, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, δεν χρειάζεται μόνο για την βελτίωση της θέσης των δοντιών, αλλά και για την επίλυση άλλων σοβαρών προβλημάτων του στόματος.

«Είναι κοινά αποδεκτό πως ένα ωραίο χαμόγελο αποτελεί το διαβατήριο για μία καλή πρώτη εντύπωση και χαρίζει αυτοπεποίθηση στον άνθρωπο. Η σωστή θέση των δοντιών αφορά και πιο πρακτικά ζητήματα, όπως η μάσηση, η αρμονική σχέση άνω και κάτω γνάθου, η σχέση με την μύτη και τον πώγωνα», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Κουβελάς.

Ο πρώτος ορθοδοντικός έλεγχος στο παιδί ενδείκνυται να γίνεται στην ηλικία των 8 χρόνων. «Η πιο κατάλληλη ηλικία για να ξεκινήσει ένα παιδί θεραπεία, ωστόσο, είναι αυτή των 11 με 12 χρόνων» αναφέρει ο ειδικός ορθοδοντικός κ Στέλιος Καιλόγλου, και προσθέτει «σε αυτή την ηλικία βλέπουμε την πλειοψηφία των παιδιών να έχουν σιδεράκια, σαν να είναι μόδα, οπότε το παιδί δεν νοιώθει ότι ξεχωρίζει. Δεν είναι τυχαίο που ακόμη και αμερικάνικες σειρές και ταινίες, παρουσιάζουν παιδιά και ενήλικες με σιδεράκια, ώστε να μην αισθάνονται άσχημα όσοι φορούν».

Στοματικά προβλήματα που απαιτούν σιδεράκια

– Όταν η άνω και η κάτω γνάθος έχουν μεν αρμονική σχέση, αλλά το μέγεθος των δοντιών δεν είναι αρμονικό, δηλαδή έχουμε μεγάλα δόντια και μικρή γνάθο ή το αντίστροφο.
– Όταν η άνω γνάθος προεξέχει σε σχέση με την κάτω γνάθο.

– Όταν η κάτω γνάθος προεξέχει σε σχέση με την άνω γνάθο.

Τα προβλήματα αυτά, όπως τονίζουν οι ειδικοί, εκτός από την γενετικά προκαθορισμένη θέση και το μέγεθος των δοντιών και των γνάθων, οφείλονται σε τρεις λόγους κυρίως:

– Στην στοματική αναπνοή, όπου η άνω γνάθος στενεύει, διότι η γλώσσα κάθεται στα κάτω δόντια και δεν πιέζει την υπερώα να ανοίξει.

– Στη νηπιακή κατάποση, όπου το παιδί σπρώχνει την γλώσσα προς τα έξω όταν καταπίνει. “Αν αναλογιστούμε ότι καταπίνουμε 1.200-1.400 φορές το 24ωρο, καταλαβαίνουμε ότι αντίστοιχα είναι σαν να πιέζουμε δυνατά τόσες φορές τα δόντια μας προς τα έξω και η δύναμη της γλώσσας είναι πολύ μεγάλη”, εξηγούν οι ειδικοί.

– Στον θηλασμό του δακτύλου, που πρέπει να αποφεύγεται.

Όσα θέλετε να μάθετε για την θεραπεία

Η διάρκεια της θεραπείας, ποικίλλει από 1,5 με 2 χρόνια και στην συνέχεια χρειάζεται άλλος ένας χρόνο για να σταθεροποιηθεί το αποτέλεσμα. Σε κάποιες περιπτώσεις, αν το πρόβλημα είναι μεγάλο, μπορεί να χρειαστεί και η συμβολή πλαστικού χειρουργού. Η θεραπεία δεν είναι επώδυνη για το παιδί, καθώς μόνο τις πρώτες 2 με 3 μέρες μετά την επίσκεψη στον οδοντίατρο νοιώθει μία μικρή πίεση, αλλά στη συνέχεια η ενόχληση εξαφανίζεται.
«Για τον λόγο αυτό προτείνεται τα σιδεράκια να τοποθετούνται πριν την έναρξη του σχολείου, κοντά σε Σαββατοκύριακο και αργίες ή στις διακοπές» τονίζει ο κ Καιλόγλου.

Μία ακόμα λύση, εκτός από τα ακίνητα ορθοδοντικά μηχανήματα (σιδεράκια), είναι η τοποθέτηση συγκρατητικών μηχανημάτων και η αφαίρεση φρονιμιτών. Υπάρχουν, επίσης, και διαφανείς νάρθηκες, σχεδόν αόρατοι, οι οποίοι σταδιακά ισιώνουν τα δόντια. Ανά περίπτωση ο γιατρός θα αποφασίσει ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία για το παιδί.

Σήμερα υπάρχουν και διαφανή σιδεράκια –πορσελάνινα ή πλαστικά- τα οποία είναι όμως πιο εύθραυστα και δεν ενδείκνυνται για παιδιά μέχρι 15 χρόνων, ειδικά για αγόρια. Αυτά τοποθετούνται συνήθως σε άτομα ηλικίας άνω των 18 χρόνων και για λόγους αισθητικής.
Μια θεραπεία με σιδεράκια κοστίζει ενδεικτικά 2.500-4.500 ευρώ.