Το τραγούδι «Εραστών του Τερουέλ», όπως τιτλοφορείται η γαλλική διασκευή του, ερμηνεύεται από την Πιάφ στην ομότιτλη ταινία, σε σκηνοθεσία Jacques Plante και μουσική του .

Την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 96 ετών, άφησε ο σπουδαίος Έλληνας συνθέτης, στιχουργός, διευθυντής ορχήστρας και πολιτικός, Μίκης Θεοδωράκης. Είχε ασχοληθεί με όλα τα είδη της μουσικής, ενώ έχει γράψει ένα από τα πιο όμορφα ερωτικά τραγούδια με τίτλο «Όμορφη πόλη» σε στίχους του αδερφού του, Γιάννη. Το κομμάτι ανήκει στον κύκλο τραγουδιών «Λιποτάκτες» που συνέθεσε ο ίδιος το 1952.

Οι «Λιποτάκτες» δισκογραφήθηκαν αρχικά το 1960 και την «Όμορφη πόλη» την τραγούδησε στον δίσκο εκείνος. Τον Ιανουάριο του 1962, ο Κώστας Χατζής ηχογραφεί το «Θα γίνεις δικιά μου» μαζί με ένα άλλο τραγούδι του Μίκη, τα «Δακρυσμένα μάτια». Δυο μήνες αργότερα, η «Όμορφη πόλη» ξεκινάει τις ευρωπαϊκές της διαδρομές. Το τραγούδι αποκτά γαλλικούς στίχους και γαλλικό τίτλο. Η συγκινητική μουσική του Μίκη συναντάει τη σπουδαία φωνή της μεγάλης ερμηνεύτριας Εντίθ Πιάφ.

Το τραγούδι «Εραστών του Τερουέλ», όπως τιτλοφορείται η γαλλική διασκευή του, ερμηνεύεται από την Πιάφ στην ομότιτλη ταινία, σε σκηνοθεσία Jacques Plante και μουσική του Μίκη Θεοδωράκη. Ήταν μια από τις τελευταίες ηχογραφήσεις της Εντίθ Πιάφ, πριν το «σπουργιτάκι» πετάξει προς τον ουρανό, λίγο καιρό αργότερα.

«Το δυστύχημα ήταν που τη γνώρισα στα τελευταία της. Τα αγάπησε πολύ αυτά τα δύο τραγούδια μου που είπε, την “Όμορφη Πόλη” στα γαλλικά και το “Quatorze Juillet”. Ήταν ένα φιλμ που γυριζόταν τότε, το “Les amants de Teruel”, κι εγώ έγραφα τη μουσική. Για την προώθηση αυτού του φιλμ μάλλον με πίεζε ο εκδότης να γίνουν στα γαλλικά τα τραγούδια για να τα πει αυτή. Με πήγε στο σπίτι της. Όταν τον ρώτησε στο τηλέφωνο “πώς λέγεται αυτός ο συνθέτης;” και της είπε “Τεοντορακίς”, απάντησε: “Ω, δεν θέλω άλλον έναν θεό στον κήπο μου!”» είχε εξομολογηθεί ο Μίκης Θεοδωράκης σε συνέντευξη του στη Lifo.

«Τη γνώρισα παραμορφωμένη, δυστυχώς… Δεν ήταν μόνο η κοντούλα εύθραυστη Πιάφ, αλλά μια γυναίκα με άσχημα δόντια και παραμορφωμένα δάχτυλα απ’ την αρθρίτιδα. Κάθισα στο πιάνο εγώ κι όταν άρχισε να τραγουδάει, ε; Καλά, ήταν φοβερή! Φοβερή! Αξέχαστη στιγμή» είχε πει ο σπουδαίος Μίκης Θεοδωράκης