Με λιμάνι της ζωής του τη μουσική, κατάφερε να ανοίξει πανιά για ένα διαφορετικό ταξίδι στη γνώση, με συνοδοιπόρους μικρούς μαθητές δημοτικών σχολείων στη δυτική Θεσσαλονίκη.

Ο Δημήτρης Καραγεώργος ένωσε την αγάπη του για τη διδασκαλία και τη μουσική, έχοντας πάντα δίπλα του, εδώ και τρεις δεκαετίες, την κιθάρα του, την οποία και χρησιμοποιεί, όταν θεωρήσει πως μπορεί να βοηθήσει στην εκπαιδευτική διαδικασία. Οι δε μαθητές του πολυμήχανου εκπαιδευτικού έχουν «αγκαλιάσει» την πρωτότυπη ιδέα του.

«Η μουσική και το τραγούδι αποτελεί το λιμάνι της ζωής μου. Η αγάπη για τη μουσική, είναι έρωτας με την πρώτη ματιά. Αυτό αποκόμισα και από τους μαθητές μου, που “αγκάλιασαν” αυτή τη δραστηριότητά μας και έγιναν όλοι μια ομάδα, μια φωνή», λέει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Καραγεώργος.

«Η μουσική χαλαρώνει, εξημερώνει και βοηθάει τις αισθήσεις. Ξεκουράζει, αποφορτίζει, καθώς βοηθάει στην καθαρότητα του εγκεφάλου και στη διάθεσή για διάβασμα», υπογραμμίζει ο κ. Καραγεώργος, επισημαίνοντας πως «στις μικρές τάξεις, η μουσική είναι απαραίτητη σε όλα τα μαθήματα, στη γλώσσα και τα μαθηματικά».

«Ο ρυθμός», εξηγεί, «τους κεντρίζει το ενδιαφέρον για την καινούρια γνώση και έχει πολύ θετικά αποτελέσματα. Μέσα από τα τραγούδια και τη μουσική, οι μικροί μαθητές μου, μαθαίνουν τα γράμματα και την ορθογραφία, ενώ ο ρυθμός βοηθάει και στα μαθηματικά. Στις μεγαλύτερες τάξεις είναι δύσκολη η ένταξη της μουσικής στα μαθήματα, ωστόσο στη γλώσσα, όταν μελετάμε κάποιο μελοποιημένο ποίημα, το τραγουδάμε με την κιθάρα, για να γνωρίσουν τα παιδιά και τη μελωδία, πέρα από τον στοίχο. Επίσης τραγουδάμε και όταν έχουμε ελεύθερο χρόνο, στις εκδρομές και στις γιορτές του σχολείου».

Όλα ξεκίνησαν, όπως εξηγεί, με μια κιθάρα και τα ακούσματα ερμηνευτών που έχουν αφήσει ιστορία. Έτσι έκανε τα πρώτα βήματά του, «παντρεύοντας» τη δουλειά του με τη μουσική και το τραγούδι. «Οι δύο μου κόρες μεγάλωσαν μ’ αυτόν το τρόπο. Η καθημερινότητά μας βασιζόταν στο διάβασμα και αμέσως μετά, χαλαρώναμε με τις φωνές μας, τραγουδώντας. Και οι δυο μου κόρες, να φανταστείτε, τραγουδάνε και καμαρώνω γι’ αυτό. Αυτή, λοιπόν, την καθημερινότητα του σπιτιού μου, τη μετέφερα και στην τάξη, στον ελεύθερο χρόνο και στις γιορτές», σημειώνει.

Ο Δημήτρης Καραγεώργος διδάσκει 31 χρόνια στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, είναι αυτοδίδακτος στη μουσική και αυτό που τον κάνει πραγματικά χαρούμενο, όπως λέει, είναι η παρακολούθηση της εξέλιξης κάποιων παιδιών που πέρασαν από τις τάξεις του. Θεωρεί πως είναι σημαντικό, οι εκπαιδευτικοί στις μέρες μας, να δίνουν έμφαση στην αλληλοδιδαχή και να προσαρμόσουν την εκπαίδευση στις καινούριες απαιτήσεις της εποχής. Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού, εκτός από βιοποριστικό, είναι και κοινωνικό λειτούργημα, τονίζει και εξηγεί πως αυτό που αγαπάει περισσότερο, είναι να βλέπει τους μαθητές του, άξιους και με εφόδια, στη δύσκολη κοινωνική «σέντρα».

Ας μην ξεχνάμε πως πολλοί άνθρωποι επιλέγουν να διαβάζουν με χαμηλή μουσική, καθώς τους βοηθάει να συγκεντρωθούν, τονίζει ο «καλλιτέχνης-δάσκαλος» και εξηγεί πως, το πρώτο παράδειγμα είναι οι κόρες του. «Υπήρξαν και μαθήτριές μου και σήμερα τραγουδάμε και μαζί. Η μικρότερή μου κόρη έχει κάνει και κάποια επαγγελματικά βήματα, αλλά την κέρδισε η ψυχολογία και εργάζεται στην Αγγλία. Υπάρχουν πολλοί μαθητές μου, που ασχολούνται με το τραγούδι, μετά την επαφή που είχαν στο μάθημα. Με την εμπειρία που έχουμε αποκτήσει οι εκπαιδευτικοί, βλέπουμε εάν υπάρχει κούραση μέσα στην τάξη, ένταση που πρέπει να αποφορτιστεί με κάποια δραστηριότητα, ώστε οι μαθητές, να ανακτήσουν τη συγκέντρωση τους και την ενέργεια τους. Τότε μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο, η κιθάρα και το τραγούδι», καταλήγει ο κ. Καραγεώργος.