Ο Μαξ Μέλερ (παρατσούκλι και όχι πραγματικό όνομα) είναι 30 ετών και μεγάλωσε κοντά στο Βερολίνο…

Όπως αναφέρει η Deutsche Welle, όντας στην εφηβική ηλικία, κατάλαβε ότι έχει παιδοφιλικές τάσεις.

“Στα 14 με 15 μου, κατάλαβα ότι μου αρέσουν τα παιδιά. Ωστόσο δεν συνειδητοποίησα ότι αυτό δεν είναι φυσιολογικό. Πίστευα ότι όλοι αισθάνονται έτσι, αλλά κανείς δεν μιλάει γι΄ αυτό”, είπε μιλώντας στη Deutsche Welle.

Η σεξουαλική του “αφύπνιση” έγινε κατά τη διάρκεια καλοκαιρινών διακοπών στη βόρεια θάλασσα, όπου ο γυμνισμός ήταν τότε αρκετά διαδεδομένος. Υπήρχαν τρία κορίτσια, 6, 7 και 8 ετών. Εγώ ήμουν 18 ή 19. Έπαιζα στην άμμο και τα κοριτσάκια με βοηθούσαν. Ξαφνικά είχα σεξουαλικές φαντασιώσεις με αυτά τα κορίτσια. Τότε συνειδητοποίησα ότι πρόκειται πιθανότατα γι΄ αυτό που αποκαλείται παιδοφιλία. Και τρόμαξα”.

“Εάν με ελκύουν παιδιά, τότε πρέπει να είμαι ένα τέρας”, σκεφτόταν τότε ο Μαξ Μέλερ. Μέχρι τη στιγμή που συνειδητοποίησε το πρόβλημά του είχε ασχοληθεί ελάχιστα με το θέμα. Οι μοναδικές του γνώσεις προέρχονταν από τις υποθέσεις παιδεραστίας που έβλεπαν τα φώτα της δημοσιότητας μέσα από τα μέσα ενημέρωσης.
“Διάβαζα στις εφημερίδες, ‘παιδόφιλος σκότωσε παιδί’. Και σκεφτόμουν, πώς θα καταφέρω να ζήσω χωρίς να διαπράξω κάποιο απεχθές έγκλημα; Δεν θέλω να πειράξω κανένα παιδί”.
Όπως σημειώνει η Deutsche Welle, ο Μαξ Μέλερ δεν έχει παρενοχλήσει ποτέ σεξουαλικά μέχρι σήμερα ανήλικα παιδιά.

Πρόβλημα όλων των κοινωνικών τάξεων

Για τον αριθμό των παιδόφιλων μπορούν να γίνουν μόνον εκτιμήσεις. Στη Γερμανία πιθανολογείται ότι το πρόβλημα αφορά το 1 % του ανδρικού πληθυσμού όλων των κοινωνικών τάξεων.

“Η εικόνα του άσχημου ηλικιωμένου παιδόφιλου είναι λανθασμένη”, εξηγεί η Λίζα Μάγερ, φοιτήτρια ψυχολογίας, η οποία εργάζεται εθελοντικά σε μια υπηρεσία στήριξης θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης και η οποία είναι φίλη του Μαξ Μέλερ. “Ο παιδόφιλος μπορεί να είναι ο γείτονάς σου, ο δάσκαλος, πιθανότατα ο ίδιος ο πατέρας ή στενοί φίλοι”.
Το γεγονός ότι ορισμένοι άνδρες ως επί το πλείστον και πολύ λιγότερο γυναίκες, διεγείρονται σεξουαλικά από ανήλικα παιδιά ή έχουν φαντασιώσεις με παιδιά, δεν μπορεί να αλλάξει, όπως εξηγεί. Ωστόσο, «μπορούμε να προστατεύσουμε τα παιδιά, προσφέροντας στους παιδόφιλους βοήθεια, για παράδειγμα μέσω θεραπείας. Σε αυτό το πλαίσιο είναι πολύ σημαντικό να μην στιγματίζουμε ανθρώπους λόγω των σεξουαλικών τους προτιμήσεων», λέει η Μάγερ.

Η παροχή βοήθειας σε παιδόφιλους προκειμένου να «μην γίνουν δράστες», σύμφωνα με το επίσημο σλόγκαν, είναι ο στόχος της ομάδας «Prävention Dunkelfeld» που δραστηριοποιείται στο Βερολίνο. Το σχετικό σποτάκι του πρότζεκτ είχε ανακαλύψει στο διαδίκτυο η μητέρα του Μαξ Μέλερ, η οποία και τον προέτρεψε να συμμετάσχει προκειμένου να βοηθηθεί.

Μετά από χρόνια ψυχοθεραπείας ο Μαξ Μέλερ έχει καταφέρει στο μεταξύ να βρει μια ισορροπία και να μην εξαρτά την καθημερινότητά του από τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. Παλαιότερα για παράδειγμα, αισθανόταν καλά μόνον όταν περιβαλλόταν από παιδιά και άβολα όταν περιστοιχιζόταν μόνον από ενήλικες. Για ένα μεγάλο διάστημα έπαιρνε και φάρμακα για να περιορίσει τις σεξουαλικές του ορμές, τα οποία όμως σταμάτησε καθώς η διαρκής χρήση τους του προκαλούσε κατάθλιψη.

“Θα είμαι πάντα παρούσα όταν είναι με τα παιδιά μου”

Στην καθημερινότητά του ο Μαξ Μέλερ αποφεύγει συνειδητά τα παιδιά. Για τον ίδιο λόγο επέλεξε και το επάγγελμα του μηχανολόγου. Σε δημόσιους χώρους βέβαια είναι εξαιρετικά δύσκολο να τα αποφύγει τελείως.

“Μερικές φορές βλέπω παιδιά στο δρόμο ή στο τρένο και αισθάνομαι τόσο άδειος και μόνος. Πολλοί παιδόφιλοι ονειρεύονται να έχουν μια σχέση, σεξ και όλα τα άλλα με ένα παιδί. Εγώ δεν τα είχε ποτέ αυτά. Εγώ φαντάζομαι απλά σεξουαλικά παιγνίδια με κορίτσια, κάτι σαν γιατρούς και νοσοκόμες. Ήδη ως παιδί δεν ήθελα να μεγαλώσω ποτέ”.

Ο Μαξ Μέλερ έχει αποδεχτεί τη σεξουαλικότητά του, γνωρίζοντας ότι δεν μπορεί πλέον να την αλλάξει. “Είναι κομμάτι του εαυτού μου”. Το γεγονός ότι δεν θα μπορέσει να ικανοποιήσει ποτέ τις σεξουαλικές του ανάγκες, είναι σύμφωνα με τον ίδιο, χειρότερο στο να είσαι παιδόφιλος. Είναι το διαρκές αίσθημα να ζεις ένα ψέμα και να κρύβεις ένα τόσο μεγάλο μέρος της ταυτότητάς σου, όπως λέει.

Ακόμη και η Λίζα Μάγερ, διατηρεί επιφυλάξεις έναντι του φίλου της Μαξ Μέλερ. “Όσο κι αν τον εμπιστεύομαι ως άτομο -και είναι ένας πολύ καλός άνθρωπος- θα ήθελα να είμαι πάντα παρούσα όταν είναι με τα παιδιά μου”.

Παρότι δεν έχει ασελγήσει ποτέ σε βάρος ανηλίκου, ο Μαξ Βέμπερ γνωρίζει ότι δεν μπορεί να μιλήσει ανοιχτά για τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. “Πολλοί δεν θα με αποδέχονταν πλέον ως άτομο”. Αυτό ακριβώς, όπως λέει, η διαχείριση της μυστικότητας και της μοναξιάς είναι το πιο δύσκολο κομμάτι της ζωής του.