Ο Αμερικανός Elias Howe το 1851 πήρε στις ΗΠΑ δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για μια εφεύρεση του τον πρόγονο του φερμουάρ μια σειρά από πόρπες που κούμπωναν με πίεση προς μια κατεύθυνση και ξεκούμπωνε με πίεση προς την αντίθετη φορά.
Ο Whitcomb L. Judson ήταν εκείνος που στα 1893 παρουσίασε στην παγκόσμια έκθεση του Σικάγου μια βελτιωμένη έκδοση , αντί για πόρπες χρησιμοποίησε μικρούς γάντζους στη μια πλευρά και μικρές θηλιές στην απέναντι.Η εφεύρεση του ήταν ποιο πρακτική αλλά το κούμπωμα του δεν είχε πάντα επιτυχία.
Το 1894 η εταιρια που συσταθηκε για την παραγωγη αυτου του τυπου φερμουαρ λειτουργουσε με μεγαλη δυσκολια.
Το 1905 στην εταιρεία μπήκε ο Σουηδός μετανάστης μηχανικός Gideon Sundback που προσπάθησε να αντιμετωπίσει τις ατέλειες.Του πήρε 8 χρόνια ώσπου να κατεβάσει την μεγάλη ιδέα : Αντί για θηλιές και γάντζους χρησιμοποίησε δοντάκια που συμπλέκονται και κρατούν κλειστό το άνοιγμα.Ήταν 29/4/1913 όταν παρουσίασε τη σύγχρονη έκδοση του φερμουάρ.Οι πωλήσεις πήραν την ανηφόρα.Στην δεκαετία του 1920 φερμουάρ έβαζαν μόνο στα παιδικά ρούχα.Χρειάστηκε να κάνει την υπέρβαση η σχεδιάστρια υψηλής ραπτικής Elsa Schiaparelli που το λάνσαρε στις κολεξιόν της των αρχών της δεκαετίας του 1930 .Όμως μόλις μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο οι άνθρωποι έδειξαν στο φερμουάρ την εμπιστοσύνη που του αξίζει.